Review: Zombi Xbox One

Als je wat willekeurig gaat rondzwerven op internet op zoek naar meningen over ZombiU, zal je merken dat het overgrote merendeel van de meningen zeer positief is. Wat dan even treurig is als gunstig, is dat wanneer je een Wii U koopt, je gelijk voor gemiddeld zo'n acht euro je collectie kunt beginnen met deze game erbij. De game is qua verkopen akelig tegengevallen. Het grootste probleem waar de consoles van Nintendo mee te kampen hebben, is dat vrijwel alle third-party gameverkopen erg tegenvallen. Het is daarom niet raar dat men de moeite heeft genomen ZombiU over te brengen naar andere consoles. Nu getiteld Zombi. Niet echt een goeie titel, maar ze wisten niet anders. Als ik het had mogen pitchen, had ik voorgesteld om per platform de naam aan te passen: ZomPC, Zombione (klinkt als een pasta/pizzavariant) of Zombiox, Zombi Station.

ZombiU-port

Dat overzetten is nog niet zo makkelijk geweest. Sowieso zeggen programmeurs altijd al dat porten niet zo makkelijk is als dat iedereen denkt. In geval van een specifiek voor de Wii U en diens unieke GamePad ontwikkelde titel kun je wel snappen dat dit nóg meer werk vergt. Ik was ook erg benieuwd hoe men het geniale gebruik van de Wii U GamePad bij ZombiU heeft omzeild bij Zombi op de andere platforms. Wanneer je namelijk op de kaart wilt kijken of je rugtas erbij wilt pakken om je inventory te inspecteren of iets eruit te halen, moet je op de Wii U-controller kijken. Ondertussen kun je op het scherm zien dat jouw hoofdpersoon in de tas aan het graaien is, en rondkijken of er zombiegespuis aan komt. Het zorgt voor een wat meer realistische speelstijl dat je ook bewust van het scherm moet wegkijken, net als in het echte leven je ook niet op pauze kunt drukken om even je geweer te pakken of een health kit. Men heeft het simpel opgelost: een wat kleiner pop-up scherm over je speelscherm heen. Niet dezelfde beleving, maar het werkt.

Darki Zoulsi

Afgezien van de Wii U-controller en die leuke foefjes van voorgaande alinea, speelt Zombi nagenoeg hetzelfde. De beste omschrijving is first-person Dark Souls Light met zombies. Je struint rond in Londen op zoek naar supplies, waarbij je een spannende verhaallijn volgt over hoe deze zombiehel is ontstaan. Het is beslist geen makkelijke game, want je kan makkelijk doodgaan en Zombi zit vol onverwachte tegenslagen en sneaky stukken. Je hebt steeds maar 'n leven. Ga je dood of raak je geïnfecteerd (met te lage health aangevallen worden), dan ga je daarna iemand anders spelen en kun je je vorige zelf opzoeken als zombie of lijk om je oude items weer terug te vinden. Je kunt ook zeer makkelijk doodgaan van 'n zombie als je niet voorzichtig bent. Maar, zoals men steeds in de game zegt, goede voorbereiding zorgt ervoor dat je kunt overleven. En dat is ook echt waar. Sinds ik de game à  la Dark Souls goed voorbereid en voorzichtig ben gaan spelen, ben ik niet meer doodgegaan. Wil je echt met 'n leven heel het spel proberen uit te spelen, dan heb je Survivor mode. Daarin betekent dood: opnieuw beginnen.

ZombiU-pdate

Wel zijn er kleine andere veranderingen. Zombi is iets minder moeilijk dan ZombiU, vanwege dat je hoofdpersoon minder snel last heeft van uitputting. Een groot verschil is het ook weer niet, het voelt meer aan alsof men een tweakupdate heeft gegeven bij Zombi. Grafisch ziet de game er wel iets beter uit, maar het scheelt heel weinig met de Wii U. Dat geeft niks, want de originele ZombiU ziet er al erg mooi uit op zijn originele platform. Alle verschillende interessante locaties die je bezoekt zijn vol aandacht ontworpen en gemaakt. Vooral de lichteffecten zijn erg sfeervol en sterk in Zombi.