Review: Utamarerumono: Mask of Deception PlayStation 4

Welkom weer in een wondere anime-wereld van Japanse bodem! Een groots, lang avontuur vol verrassingen staat je te wachten, gepaard met de nodige seksuele frustraties en awkward humor zoals we die alleen kennen uit verhalen gepend door een Japanner. Blozende vrouwtjes, stoere zelfverzekerde mannen, slechteriken in rare outfits, jaja, je krijgt het allemaal voor je kiezen. Erg? Ik dacht van wel, maar alles verdient een kans.

Underwater Ray Romano

Hier in het Westen hebben we nog niet eerder iets gehoord van Utawarerumono, maar in Japan is er al eerder een game verschenen in 2006, plus een anime- en mangaserie. Wacht even" Hoe heet de game? Wat?!? Yep, het woord 'Utawarerumono' is z'lfs voor Japanners een lastig uit te spreken woord. Dit zorgde destijds dan ook voor verscheidene memes, waaronder 'Underwater Ray Romano', omdat het daar vooral naar klinkt voor Japanners. De naam betekent 'degene waarover wordt gezongen, en zoals je wellicht al 'vermoedt, is het een typische Japanse vertelling vol rariteiten en clich's. Nu komen er dit jaar universeel niet 'n, maar twee titels uit. Eerst 'n voor de PlayStation 4, met als subtitel: Mask of Deception, en later in 2017 als vervolg hierop komt ook nog Mask of Truth, voor de PS Vita. Dit zijn eigenlijk vervolgen op de oude game die we hier nooit hebben gekregen, maar het is makkelijk losstaand te spelen, aangezien geen enkel character hetzelfde is.

Wattuvorugameissetnu

Utawarerumono is een verhalende game bestaande uit tekst en plaatjes, met wat strategy gevechten ter afwisseling. Het is eigenlijk voornamelijk een fancy graphic novel/audiobook. Deze games heten ook wel visual novels en zijn al zolang als dat het game-medium bestaat in Japan erg populair. Men stampt ze daar net zoals anim's en mangaboekjes met bosjes uit de grond. En ook in alle denkbare genres, van schattige vrolijke kinderverhalen tot keiharde porno vol verkrachtingen. Utawarerumono zit in het midden. Nergens wordt het pornografisch, maar men gaat er wel vanuit dat je een volwassen persoon bent. Al wordt in 'n van de eerste scenes omschreven hoe de mannelijke hoofdpersoon zijn Mr. Happy per ongeluk bij het omkleden uit zijn broek flapt (het woord 'flopping' wordt hiervoor gebruikt) in het bijzijn van vrouwelijk gezelschap. Dit wordt gevolgd door schreeuwen en flauwvallen. Ach ja, het klinkt misschien voor sommigen van jullie raar, maar iedereen die ervaring heeft met Japanse verhalen weet dat dit nog meevalt.

Utgaatomthestory

Je doet dus eigenlijk niks anders dan al klikkend door de tekst het verhaal lezen, al is deze volledig voorzien van Japanse voice-acting.. Je kunt ook weleens kiezen naar welke locatie je gaat, maar eenmaal de juiste plek gevonden gaat het plot automatisch weer verder. Zo nu en dan krijg je een turn-based gevecht, waarbij je ook echt experience points krijgt en tactieken kunt toepassen. Dit is meer om je weer even wakker te schudden, echt moeilijk en langdurig zijn deze niet. Het is wel leuk ter afwisseling, en volledig op auto-pilot kun je ze ook weer niet halen. De game draait daar dus niet om, maar echt om het verhaal. Allemaal erg origineel is het in eerste instantie niet. Je wordt wakker in een tent met geheugenverlies, waarbij je bent gered door een schattig manga-meisje genaamd Kuon. Iedereen in de wereld waarin je bent ontwaakt is half mens, half dier, en jij bent dus de enige mens-mens. De wereld zit vol met monsters en het is allemaal middeleeuws-Japans-achtig qua setting en zzzzz" Maar wacht! Het blijkt beter dan het lijkt.

Utawassabeterdanikdachto

Toen ik eenmaal een paar uur verder was, begon ik te merken dat alles erg goed is uitgedacht en het verhaal werd steeds spannender. Op een gegeven moment werd ik echt in het verhaal gezogen. Waarom ben je hier, hoe ben je hier gekomen en wat voor wereld is het precies? Je metgezellen zijn allemaal interessante en volledig ronde persoonlijkheden met een verleden en reden waarom ze zo zijn en leven. Humor, drama, sexual innuendos en geweld wisselen elkaar telkens mooi af, maar het is dus wel overduidelijk een puur Japans fantasy-verhaal en daar moet je wel van houden. Zolang je beseft dat het niet echt een game is maar meer een visueel boek, kun je er uiteindelijk uren in verzeild raken. Het enige wat wel een beetje jammer is wellicht, is dat de game er vanuit gaat dat je het vervolg 'The Mask of Truth' ook gaat spelen, want het eindigt behoorlijk open.