Review: Underground Nintendo Wii U

Underground is ontwikkeld door Grendel Games in samenwerking met Universiteit Medisch Centrum Groningen en LIMIS Foundation. Nu klinkt dat als een eigenaardige combinatie voor gameontwikkeling, maar dankzij Underground kunnen chirurgen hun motoriek trainen. Dit komt van pas als een chirurg gebruik maakt van robotarmen om een operatie te voltooien. En feitelijk is dit ook de hoofdmoot van de game. Dus nu is de vraag of een game met zo'n serieus doel ook vermakelijk kan zijn. Dat is dan ook precies hetgeen wat ik wil ontdekken, laten we daar maar naar kijken.

Simpel doel, lastig middel

Het doel van de game is vrij simpel: je moet een aantal robots door een ondergrondse mijntunnel leiden terwijl je vijanden en/of obstakels verwijdert. Klinkt simpel genoeg en in de praktijk is het ook zo. Zodra de besturingen redelijk in de handen zitten, vlieg je al snel door de levels heen. Maar daar komt ook gelijk het probleem om de hoek kijken: de besturingen zijn niet zo makkelijk als je denkt. Uiteraard wordt er goed gebruikgemaakt van de Wii U GamePad, de linker thumbstick is voor de linkerarm en de rechter thumbstick voor de rechterarm. Daarbij zijn de schouderknoppen voor dezelfde armen te gebruiken om te lassen, boren of grijpen. Maar zie er eens aan gewend te raken. De camera beweegt op een manier dat als beide armen naar elkaar toe bewegen, de camera naar voren gaat. Zo heb ik een aantal frustrerende momenten gehad dat ik een verkeerde zet maakte die ervoor zorgde dat de helft van robots niet naar het einde gingen. Soms zorgde de besturing ervoor dat de game bijna onspeelbaar was.

Chirurgisch precies

Eigenlijk zou de game gebruikmaken van een speciale controller, die twee Wii Remotes en twee Nunchuks in een speciale houder zet, in plaats van de Wii U GamePad. De game was ook eigenlijk voor de Wii bedoeld, maar omdat deze uit de markt verdween dankzij de komst van de Wii U, hebben ze ervoor gekozen om verder te ontwikkelen voor de Wii U. Vandaar ook de omschakeling naar het ongemakkelijke gebruik van de Wii U GamePad. Als ik de technische demo's of persconferentie bekijk, wordt het al snel duidelijk dat het werken met de speciale controller veel meer precisie geeft. Zo precies zelfs dat zeker chirurgen er profijt van zullen hebben. Ik had helaas deze controller niet tot mijn beschikking, dus dat heeft een beetje de pret gedrukt.

Net te serieus

Underground valt bij de ontwikkelaar in de categorie "serious games" en die stempel is terecht gezet. Hoewel de game een speels karakter moet hebben en totaal niet de indruk geeft dat chirurgen hier hun training mee doen, heeft het toch een serieuze ondertoon. De game is niet speels genoeg voor de casual gamer, maar is ook niet serieus genoeg voor ervaren puzzelaars. Alles werkt hoe het moet werken en ik heb er zelf weinig tot geen fouten in kunnen ontdekken, dus in dat opzicht is het een prima game. Maar het entertainmentgehalte van de game is te laag om deze vermakelijk te noemen. Vandaar vind ik dat de categorie "serious games" goed gekozen is en vooral slaat op deze game.

Comic relief

In Amerika hebben ze een prachtige term: Comic relief. Letterlijk vertaald is dat een komische verademing. Hoewel deze game zo serieus is als dat het is, moet er ergens een komisch gedeelte in zitten waardoor de eigenaardige spanning wordt doorbroken. En helaas genoeg hadden er meer komische gedeeltes in mogen zitten dan dat er nu in zitten. Het enige wat ik heb kunnen ontdekken, is het feit dat je met de robotarmen de kleine robots kan aantikken om ze wat sneller te laten lopen. Of eigenlijk kun je ze elektrocuteren met het lasapparaat, maar dat klinkt zo gemeen. Verder zit er weinig komische delen in, wat dan weer het serieuze karakter onderstreept.