Review: Uncharted 3: Drake's Deception PlayStation 3

Geplaatst: 4 november 2011 16:00
Aangepast: 18 januari 2020 15:20

Dag twaalf - Arabie

Gadverdamme, zand in mijn mond en nog steeds geen klotewater! Het is dag twaalf en ik zit nog steeds in de woestijn. Daarbij komt dat ik nog steeds geen water of enig ander leven heb gevonden. Ik, met altijd mijn grote bek en optimisme, zit er nu ook even doorheen. Waarom moest dat verdomde vliegtuig dan ook neerstorten?! Mijn enige uitweg is lopen, lopen en nog eens lopen en dan weet ik nog niet eens waarheen! Als ik hier niet levend uitkom, zeg dan tegen Elena dat ze gelijk had.

Dag drie - Engeland

Vandaag hebben we afgesproken met de groep (Sully, Chloe en een of andere Brit) achter het caf'. Het plan was simpel: Sully en ik gingen naar binnen, met als doel het vinden van het geheime hol van die griet. Zij zat achter ons aan, of beter gezegd: achter mijn ring aan. Sully en ik hadden al een niet al te fijn verleden met haar, maar nu wil ze ook nog mijn ring. Dat gaat dus mooi niet gebeuren. Maar goed, we waren in het caf'. Van het een kwam het ander en de mouwen werden omhoog gehaald. Er was stront aan de knikker. De deal die hier afgesproken was, bleek gesaboteerd te zijn en ze waren enkel en alleen achter de ring aan. Na vele vijanden neergehaald te hebben, waarvan 'n in het bijzonder, stonden we buiten. Helaas was dat kreng ons voor, en 'verraste' ze ons. Tenminste, dat dacht ze. Alles was vooraf bedacht en gespeeld! Kijk, je hebt Nathan Drake niet zo makkelijk te pakken. Chloe had de bus voorgereden en met veel gepuzzel en geweld kwamen we achter twee locaties. Dat betekende maar 'n ding: opsplitsen. Op naar Frankrijk.

Dag zes - Frankrijk

Elke willekeurige toerist zou met dit weer naar buiten gaan of van zijn of haar vakantie genieten. Echter hebben wij weer wat anders te doen. Het kasteel wat wij zoeken ligt net even buiten de stad in een onbewoond bos. Vele trektochten worden door dit gebied gehouden, dus er was genoeg ruimte om met onze Jeep doorheen te rijden. Helaas kwam daar snel een eind aan en moesten we het laatste gedeelte lopen. Echter was dit niet voor niets, want we vonden al snel wat we zochten. Het buitenste gedeelte van het kasteel was bijgebouwd in de Franse renaissance en alleen het hart en de toren waren echt van de tijd rond de kruistochten. Dit zorgde voor een apart gezicht. Er stond maar 'n ding tussen ons en het kasteel: een ravijn. Die stond helaas niet op de kaart aangegeven, die ik voor het gemak had gekocht van de eerste de beste straatjongen. Geeft niet, ik heb hier een diploma voor, zeg maar. Na wat hulp van Sully hadden we onze weg gevonden. Die grijze stakker gaat nog steeds mee, na al die jaren.

Dag zeven - Onderweg

Ons bezoek aan het Franse kasteel ging niet helemaal volgens plan. De handlangers van dat gekke mens hadden ons gevolgd en de geweren kwamen al snel boven tafel. Het was even schrikken toen ik buiten veilig was, maar vergeten was dat Sully nog binnen zat. Gelukkig was ik weer zo goed om hem te komen helpen, al had hij ze zelf goed zat onder de duim. Hier kwamen voor het eerst weer de granaten in ons avontuur, want God non de ju zeg, wat gooien ze weer lekker. Na een hoop lood weggeschoten te hebben, kwamen we in het lap van de Archimedes zelf. Sully had weer de gouden tip dat er weliswaar een schuilplaats onder zijn werktafel kan zitten. Hoewel alles dood en verrot was, was het hol zelf nog intact. Sully had het w'r bij het rechte eind. Jammer genoeg konden we niet al te lang van ons succes genieten, want die mannen in veel te nette pakken hadden het ook gevonden. Dat ze onze aanwijzingen (die we gevonden hadden nadat we flink moesten puzzelen) hadden, was nog niet eens het ergste van alles. Want net voordat ze ons wilden executeren, kwamen er spinnen. Van die joekels! En als ik ergens bang voor ben, zijn het spinnen! Met het laatste beetje vuur wat we hadden, konden we ontsnappen. Het scheelde bijna niks. Maar ik moet gaan, het vliegtuig wacht niet! We moeten die Brit met claustrofobie en die chick nog gaan helpen! Ik houd je op de hoogte.

En dat waren nog maar de eerste twintig minuten van de game...

Het eindoordeel van Alex Zweers

Met bovenstaande, zelfgeschreven dagboekfragmenten wilde ik alleen duidelijk maken dat het weer ouderwets Uncharted is. De fans weten wat ze kunnen verwachten, al zitten er flink wat verrassingen in. De nieuwkomers worden helemaal verrast door al het moois wat ze voorgeschoteld wordt. Grafisch is het subliem en de besturing is gewoon vanouds. Het filmische blockbuster-stijltje van Uncharted 2 komt ook terug in Drake's Deception, wat alleen maar een plus is. Daarbij komt nog eens het verhaal wat geschiedkundig grotendeels juist is (wel met verzonnen personages) en tegelijkertijd hartstikke interessant is. Om het nog maar niet te hebben over de karakters, die zelfs na twee delen nog interessant zijn. Zo ga je terug in Drake's leven om achter fantastische dingen te komen. Bedankt Naughty Dog, voor deze prachtige ervaring.

    Perfect
  • Spanning
  • Grafisch
  • Besturing
  • Verhaal
  • Karakters
  • Ouderwets Uncharted
  • Uhhhh
Alex Zweers Eigenaar & Founder

Wat ooit begon met een liefde voor Donkey Kong Country: Diddy Kong’s Quest liep uit tot het managen van zijn eigen gamesite. Vandaag de dag waagt Alex zich echter voornamelijk aan “hier krijg ik echt een God-complex van”-games. Onze regelneef - ook wel Captain Plannert genoemd - heeft altijd wel zijn mening klaarliggen, zeker als het gaat om zijn grote passie; gaming.

Informatie bij dit artikel

Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.

Packshot Uncharted 3: Drake's Deception

Series

-

Uitgever

Sony

Reviewscore

Platforms

PlayStation 3

Releasedatum

4 november 2011

Ontwikkelaar

Naughty Dog

Gameliner Awards

-

Lees meer
Reacties
Er zijn nog geen reacties
Nog niet uitgepraat? Praat verder op Discord