Review: The Godfather Pc

Sluit je aan bij de familie Corleone en werk je op tot de machtigste Don. Verken en gebruik daarbij de rijke onderwereld van New York. Dit is wat de achterkant van de hoes zegt. Is dit lulkoek van een slecht boek of de naakte waarheid?

Moord

De vraag hierboven doelt natuurlijk niet op het doel van de game. Want in deze game moet je weldegelijk heel New York naar jou pijpen laten dansen. Het verhaal begint zoals het moet. Jij bent als kind getuige van de dood van je vader. Dit is een echt fijne maffia-afrekening, veel kogels en bloed dus. Ene heer Corleone vangt je op en zegt tegen jou dat jij je woede moet sparen voor later. Voor de wraak. Je krijgt dan de mogelijkheid om je mannetje te maken zoals jij wilt. Die kaaklijn bredere moet hij papzakkeriger of toch niet? Allemaal vragen die je je daarbij eventueel zou kunnen afvragen. Ik persoonlijk wil gewoon een charismatische hoofdrolspeler als Tommy Angelo.

De vergelijking

In mijn ogen is Mafia nog steeds de beste maffia game aller tijden. Alles klopte in die game, maar wat echt met kop en schouders boven de rest uit steekt is de sfeer in die game. En de sfeer maakt nu juist een maffiagame of kan hem helemaal breken. Tuurlijk viel er op Mafia ook het een en ander aan te merken, zoals die belachelijke snelheidslimiet, maar het was een topgame en spektakel van jewelste. Maar screw Mafia dit is een review van The Godfather, naar schatting een van de duurste games ooit en daarom meteen een van de meest ambitieuze games aller tijden. Toch ontkom ik er niet aan om alles wat The Godfather bied te leggen langs de lat die Mafia heeft gelegd.

Capiche!

Het zal geen verrassing meer zijn dat The Godfather een licentie meedraagt. En wel die van de gelijknamige film. Maar daar moeten we niet naar kijken, omdat het een ander filmproduct is en geen gerushete cash-in hype ding. De juiste snaar is gelijk geraakt wanneer The Godfather himself je even toespreekt. Ik zit erin ik zit vol in de sfeer van de maffia en dus kan het feest beginnen. Maar dan kun je voor het eerst lopen. Je begint met een klein klusje. Maar het is voldoende om de rampspoed te laten afdalen over de game. De game is, op de PC, tenminste niet erg makkelijk te besturen. Beter gezegd erg moeilijk te besturen. Zo werkt de camera niet mee, wat bij een actiespel essentieel is, schijn je altijd te moeten rennen, kun je alleen een actie doen als je precies op een juiste manier staat en zo kan ik nog veel mankementen aan de besturing op noemen die je alleen al tijdens het lopen tegenkomt (zoals het niet kunnen draaien om je as met de muis).

Zet ik de game tegenover Mafia dan merk je het verschil. In Mafia liep je altijd snel, maar kon je ook lopen. In Mafia kon je lekker met je muis sturen en draaien. Kortom was alles in de stad van Lost Heaven beter dan New York? Nee. De graphics in Mafia waren namelijk niet erg hoogstaand. Dat zijn die van The Godfather dan weer wel. Heerlijk om al die verschillende mensen en gedetailleerde gezichten te zien. Beetje jammer dat dit niet is doorgetrokken in de gebouwen en de over te nemen winkels. Zo heb ik regelmatig langs dezelfde hekwerkjes gelopen en kon ik winkels dikwijls met dezelfde tactiek innemen. Ook is The Godfather iets beter in de voice-acting. De stemmen worden ingesproken door de echte acteurs. En de meest markante stem is die van Marlon Brando zelf. De persoon die Don Vito Corleone heeft gemaakt, kan de première van de game niet mee maken. En dat is jammer, want dan had hij kunnen zien hoe echt de belangrijke figuren uit de film tot leven komen en ze weten je meet te slepen. De enige doodzonde die EA begaat is dat ze een rasechte Amerikaan het woord Capiche als een echte stoere maffiosi laten uitspreken. Waardoor het woord ineens zo belachelijk klinkt, dat je je voor je mannetje schaamt.

Free roaming

Beide games maken gebruik van een Sandbox principe. Helemaal leuk natuurlijk, maar er moet wel wat te doen zijn. In Mafia ging je eigenlijk in een keer door van missie tot missie en was het principe eigenlijk alleen maar schijn. The Godfather laat je net als in GTA (nog meer grote games waar de game op lijkt) zelf bepalen wanneer je een missie doet. Hierdoor kun je de submissies zelf beginnen. Deze bestaan meestal uit het omleggen van een persoon of het overnemen van een winkel. Een winkel neem je over door de mannen van de concurrerende maffiafamilies uit te schakelen en dan de ondernemer te overtuigen. Eenmaal overtuigt krijg je wekelijks geld van hem. Soms vinden er ook nog duistere praktijken plaats neem deze over en je verdient nog meer geld. Hier ontbreekt het vaak nogal aan inspiratie bij het level design en dat vind ik jammer. Al is het maar omdat het voor 100% uitspelen van de game meteen zo'n sleur wordt.

Het naar de missies gaan gaat het makkelijkst per auto. Waar dit in Mafia en GTA erg goed is uitgewerkt valt dit in The Godfather erg tegen. Druk een pijltjes toets in en je auto maakt bijna een negentig graden bocht. Misschien is dit wel het gemis van een analoge stik. In Mafia kon je rustig kachelen en kijken naar de verschillende auto's. In The Godfather kun je rustig kijken naar de drie modellen auto's. Drie modellen ja. Een pick-up, een snellere auto (snoekachtig) en daar een familie uitvoering van (wat ook de politieauto en de taxi is). De wegen zijn hier erg druk mee bezaaid, waardoor je door de gebrekkige besturing nogal vaak mensen omver rijdt of tegen auto's aanbotst. Nu is de politie wel iets vergefelijker dan in Mafia, maar om nu onnodig mensen neer te rijden, waardoor de politie achter je aankomt, vind ik iets te veel van het goede.