Review: The Elder Scrolls V: Skyrim - Special Edition Nintendo Switch

Als groot Skyrim-fan die meerdere uren in de game heeft gestopt op zowel de pc als de Xbox 360, kon ik natuurlijk niet anders dan enthousiast zijn toen ik voor het eerst de welbekende Skyrim-beelden zag in de trailer van de Nintendo Switch. De mogelijkheid om Skyrim overal mee naartoe te kunnen nemen leek mij geweldig en toen ik later hoorde dat hier ook motion controls aan toegevoegd zouden worden, was ik al helemaal blij. Nu heb ik dan ook de kans gekregen om te kijken of mijn enthousiasme voor deze variant van de game terecht is.

Terug naar Skyrim

Net als bij de originele versie van Skyrim begin je in een wagen waarin je gevangen zit met leden van de Stormcloaks, waaronder de leider, Ulfric, en een gluiperige dief. In deze wagen ben je onderweg naar Helgen, als een gevangene, om geëxecuteerd te worden. Op het moment van de executie verschijnt er een draak en ontkom je ternauwernood aan een akelige onthoofding. Gedurende dit stuk kreeg ik opnieuw die échte Skyrim-feelings die ik bij de voorgaande versies op de Xbox 360 en pc ook ervaren had.

Vervolgens begon de game pas echt. Nadat ik mijn character gecreëerd had en aan mijn executie wist te ontkomen dankzij de grote draak die Helgen aanviel, moest ik de aanval in kwestie ook nog eens zien te overleven. Dat bleek toch wat lastiger te zijn dan dat ik mij kon herinneren. Ik geloof dat ik minimaal vier keer dood ben gegaan voordat ik überhaupt de keuze kon maken tussen de Stormcloaks en de Imperials, en dat was niet omdat ik nou zo belachelijk slecht ben in Skyrim. Tijdens het vluchten van de draak werd mijn character geraakt door iets waarvan de identiteit nog steeds niet achterhaald is, en kwam ik in een vicieuze cirkel terecht van vallen, opnieuw geraakt worden en nog meer vallen. Uiteraard ging ik uiteindelijk dood en kon ik weer van vooraf aan beginnen. Tijdens mijn nieuwe poging ging het gelukkig wel goed en wist ik veilig te ontsnappen.

Speel met motion controls

De rest van mijn tijd in Skyrim heb ik mij prima kunnen vermaken. Ook deze versie weet je opnieuw de wereld van The Elder Scrolls in te trekken. Daarnaast was het heerlijk om te kunnen spelen in de trein of de bus tijdens mijn reis richting mijn dagelijkse bezigheden. Over de gameplay op de tv-modus en de handheld-modus heb ik ook niets aan te merken. De framerate is prima en zelfs de graphics zijn beter dan dat ik in eerste instantie verwacht had. Er zitten hier en daar wel wat kleine foutjes in de graphics waarvan ik eigenlijk toch wel verwacht had dat die na zo'n lange tijd wel aangepast zouden zijn, maar dat doet niets af aan de gameplay.

Naast de normale tv- en handheld-modus is er bij deze versie ook een nieuwe manier van spelen geïntroduceerd. Het is namelijk mogelijk om Skyrim te met motion controls. Over het algemeen ging het spelen met de motion controls best soepel. Het kraken van sloten en het afschieten van een boog werd een stuk leuker en uitdagender. Helaas ben ik toch meer het type die graag vecht met twee dolken of zwaarden, en dit is waar de besturing toch wat steekjes laat vallen. Er zit naar mijn mening te veel vertraging tussen het moment waarop ik mijn Joy-Con beweeg en het moment waarop mijn character ook daadwerkelijk uithaalt met haar wapen waardoor gevechten voor mij niet zo soepel verlopen. Kortom, dankzij mijn speelstijl heb ik weinig gebruik gemaakt van deze functies.