Review: Singularity PlayStation 3

Tijd om de hamer en sikkel erbij te pakken en de prachtige kleur rood weer eens van het scherm te zien spatten. Moedertje Rusland maak uw borst maar nat, want hier is een schietgrage Amerikaan in de handen van een gamer, en aangezien het een First Person Shooter is, zal de oorlog bepaald niet "koud" te noemen zijn.

Leninspiratie bronnen

In eerste instantie heeft Singularity weinig origineels te bieden. Je stort met je helikopter neer op een geheim Russisch eiland genaamd Katorga-12, waar de tijd (soms letterlijk) stil is blijven staan in de jaren '50. Er woonden en werkten daar een hele hoop mensen in het geheim met E99, een element met superkrachten. Gelukkig heeft men in deze game net als bij BioShock de dringende behoefte gehad om iedere scheet die gelaten werd te documenteren in een audio-log, video of dagboek, zodat jij je niet hoeft te vervelen als nieuwsgierige eilandbezoeker. Je komt erachter dat men de tijd kon manipuleren met E99, en dat men allerlei flora en fauna ermee kon muteren. Verder is er nooit een ongeluk gebeurd op het eiland, en is alles altijd goed gegaan" Nee natuurlijk niet!

Good Russian Qualitime

Dat klinkt allemaal niet bijster origineel, en overduidelijk leent Singularity zwaar van andere titels, al zijn het wel hele goede. Sommige mensen moeten misschien aan Metro 2033 denken wanneer ze het communistische en Russische sfeertje proeven in de game, maar afgezien van Russische accenten zijn er eigenlijk weinig gelijkenissen. Je komt op een gegeven moment in bezit van een "Time Manipulation Device" (TMD), waarmee je (levende) objecten kunt verouderen of verjongen. Dat is ook 'n van de dingen die deze game zo goed maakt, want het is ontzettend leuk om met deze TMD te spelen. Het vechten en puzzelen met dit ding is tijdloos genieten met objecten in laten storten, monsters bevriezen in tijd, vijanden verouderen tot skeletten en noem maar op.

Van een ijzeren dakje

Singularity speelt heerlijk. De pacing is heel goed te vergelijken met de Half-Life games, vanwege de goede afwisseling en het lekker doorspelen. Je hebt steeds andere gevechtsituaties waardoor je andere tactieken moet toepassen, hier en daar een puzzel en geregeld ook rustige momenten zodat je even de sfeer kunt opsnuiven. Dan heb je ook nog de nodige geheimen (een vette Lost knipoog bijvoorbeeld) en documenten die je kunt vinden, en je kunt wapens en lichaam opvoeren à¡ la BioShock. Het eiland is door het "Singularity event" verstoord geraakt, waardoor het schuift in de tijd. Je komt dus een paar keer in het verleden terecht, als ongeluk of bewust, en verandert door jouw subtiele manier van handelen ook het heden.