Review: Lost Planet: Extreme Condition PlayStation 3

Het is alweer bijna lente bij ons in Nederland. We hoeven bijna geen dikke kleding meer aan, de sjaals kunnen af en we kunnen alweer bijna zwemmen in zee zonder dat we extreme kou lijden. Bij Lost Planet: Extreme Condition zal dit nooit het geval zijn. En ook al is het daar zomer, ik raad je toch maar aan om je zo dik mogelijk te kleden.

Japans verhaal met westerse gameplay

Het is ver in de toekomst. De aarde is onbewoonbaar geworden. De mensheid probeert op andere planeten te leven, maar zonder succes. Dan komt er opeens een planeet waar misschien wel op geleefd kan worden. Er is alleen een nadeel: het is er heel erg koud en er leven ook nog eens aliens op, de Akrid genaamd. Zij hebben een energiebron in hun lichaam die ze in leven houdt op deze ijskoude planeet. De mensheid is er achtergekomen hoe zij deze bron kan gebruiken in haar voordeel en wil daarom dan ook koste wat kost op deze planeet gaan wonen. Wayne is 'n van de vele soldaten die op een ongelukkig moment op patrouille is gegaan op zoek naar de Akrid. Samen met zijn vader en andere soldaten komt hij een zwerm tegen. Alles ging verloren, inclusief Waynes vader. Wayne zelf raakte in een coma en was opeens op een vreemde plek, met vreemde mensen. Ze houden iets voor hem achter, maar wat? En wat heeft die organisatie, NEVEC, ermee te maken?

Westerse gameplay met een Japans verhaal

Op eerste gezicht lijkt deze game op een simpele derde persoons shooter, maar dat is het niet, want het is veel meer dan alleen maar schieten. Je hebt bijvoorbeeld 'Thermal Energy' en een health bar. Thermal Energy zorgt ervoor dat je het warm houdt (wat vrij handig is bij de koude temperaturen) en het zorgt ervoor dat je wonden genezen worden. Zonder deze energie zal je leven snel voorbij zijn. Je moet dus snel weer aan nieuwe energie komen en dit krijg je door het vermoorden van Akrid. Hierdoor heb je een moordend tijdslimiet en dat maakt de game extra spannend. Deze game is moeilijk, soms zelfs iets te moeilijk. Hierdoor krijg je wel echt het gevoel dat jij de mindere soort ben en dat je echt moet vechten voor je leven. De vijanden zijn gigantisch en vaak erg moeilijk te verslaan. Gelukkig heb jij een groot wapenarsenaal dat erg uiteenloopt. Daarnaast kan je ook nog in een VS stappen. VS staat voor Vital Suit en dit is een mech waarmee je veel krachtiger bent. Deze gevechten zijn altijd erg tof en ze maken veel schade aan de omgeving. Deze game is heel erg missiegericht en dat is op zich wel jammer. Je kunt je game alleen saven tussen de missies door en niet in een missie zelf. Sommige missies duren echt heel erg lang en dit is dan erg frustrerend. Als je even geen zin meer hebt in de singleplayer staat er ook nog een multiplayer op je te wachten. De modi zij vrij standaard, maar dat drukt de pret niet. Aangezien je alles wat je gezien heb in de singleplayer ook in de multiplayer kunt gebruiken is het allemaal erg uitdagend. Zo kun je een Vital Suit tegen Vital Suit gevecht houden.

Sfeer als een ijskoud biertje op een hete zomerdag

Grafisch is deze game 'n van de mooiere op de PlayStation 3. De sneeuw in deze game maakt het zicht soms erg onduidelijk, maar dat zorgt juist voor een goede sfeer. De vijanden zien er erg gedetailleerd uit en er zit genoeg verscheidenheid in. De omgevingen zijn wel vrij standaard, doordat je enkel sneeuw voor je uitziet met af en toe een basis ergens. Ok', je moet dan ook niet zoveel verwachten van een ijskoude planeet.

Het geluid in deze game is geweldig. Het voert de spanning tot een heel nieuw niveau. Je vond het al spannend toen je zo'n gigantische eindbaas zag? Nou, de muziek maakt het al helemaal slopend voor je. Soms bleef ik zelfs even staan om van het geluid te genieten, waarna ik afgeslacht werd door een Akrid!