Review: Kirby's Adventure Wii Nintendo Wii

Met Kirby's Adventure keert Kirby op het eerste gezicht terug naar zijn roots. Klassieke 2d-platformactie zonder poespas. Een grote opgave voor de makers dus om deze traditionele Kirby net zo interessant te maken als de voorgaande delen, die alle nieuwe stijl- en gameplayelementen introduceerden. Tijd om op avontuur te gaan met de vriendelijke roze bol en uit te zoeken of deze nieuwe Kirby zowel jong als oud weet te boeien met zijn nostalgische ren, spring en zuigcombinatie.

Back to basics

Kirby's Epic Yarn was eerder dit jaar een verrassend leuke game, met een geheel nieuwe 'stoffige' stijl, die garant stond voor een lading aan creativiteit. Met Kirby's Adventure, waar overigens een andere studio achter schuilt, verplaatst de platformer zich terug in de tijd en gooit het de eerder zo verrassend leuke nieuwe stijl volledig overboord en keert het terug naar de stijl waarin we Kirby ooit hebben leren kennen. Hoewel de stijl misschien wat ouderwetser is, oogt het visueel alles behalve verouderd. Zowel de karakters als de levels zijn schitterend, en laten zien dat de Wii nog altijd in staat is schitterende games af te spelen. Ook de muziek, wat een mengelmoes is van zowel nieuwe als opgepoetste oude deuntjes, is volledig in stijl van de game, en doet zo nu en dan terugverlangen naar simpelere tijden.

Super Power

De gameplay bestaat simpelweg uit rennen, springen, zweven en zuigen. Zo zuigt Kirby gemakkelijk de eerste lading vijanden op, maar moet er bij grotere vijanden naast het indrukken van een knop ook heftig met de WiiMote worden geschud. Deze opgezogen vijanden spuugt Kirby daarna weer net zo makkelijk uit in de vorm van een goudkleurig uitwerpsel dat overige vijanden en objecten meteen weer verpulverd. Dit klinkt allemaal erg simpel, en dat is het in de praktijk ook. De Kirby-games zijn veelal aan de makkelijke kant geweest, maar dit kun je onze roze vriend niet verwijten, gezien het feit dat de doelgroep nou eenmaal aanzienlijk jonger is dan die van bijvoorbeeld een pittigere 2d-platformer als Donker Kong Country Returns. Wat de gameplay nog enigszins diepgang geeft zijn de speciale powers die Kirby hier en daar kan verkrijgen, zoals een boomerang of een vuurbal. Naast deze vertrouwde powers zijn er nu ook een soort van super powers, die Kirby enige tijd (zo goed als) onverslaanbaar maken, waarna je ladingen vijanden in enkele seconden naar het hiernamaals stuurt. Vergaar je eenmaal een dergelijke power, dan spatten de kleuren van je scherm en is het moeilijk een glimlach te weerstaan.

Kirby houdt de speler content

Tussen de levels door ontvouwt zich een verhaaltje, dat eigenlijk zo miniem mogelijk is gehouden en praktisch slechts een excuus is voor een extra symbool op de wereldmap dat dient als een hub voor vrijgespeelde content. In de game liggen in totaal 120 Energy Spheres voor het oprapen, die naarmate je er meer vergaard mini-games, challenges en multiplayermodi unlocken. Ook komt er na het uitspelen van de Story Mode een hogere moeilijkheidsgraad beschikbaar, die de uitdaging dan wel enigszins verhoogd, maar minder relevant is dan het lijkt. De grote hoeveelheid andere extra content blijkt vaak leuker te zijn dan het nogmaals doorspelen van de inmiddels bekende Story Mode.

Samen sterk

De additionele content houdt de game aanzienlijk langer interessant dan zijn voorganger op de Wii. Deze game bleef echter wel leuk in het geval je deze co-op speelde, en ook dit keer mag deze mogelijkheid natuurlijk niet ontbreken. Het is in Kirby's Adventure zelfs mogelijk om met vier man tegelijk los te gaan, in tegenstelling tot de twee man die Epic Yarn ondersteunde. De gehele Story Mode kan samen worden doorlopen en overige spelers kunnen de gedaante van King Dedede, Meta Knight, Waddle Dee of een kloon van Kirby aannemen. Het leuke van de multiplayeroptie is dat de afwezige uitdaging niet langer relevant is, aangezien het samen- of juist tegenwerken al genoeg plezier teweeg brengt. Het enige opmerkelijke aan deze multiplayermogelijkheid is dat de speler een leven verliest als een vriend besluit mee te spelen en dat elke speler terugkeert naar het begin van het level of checkpoint als de eerste speler het loodje legt, maar niet als de tweede, derde of vierde speler sterft. Een keuze van de makers die zo nu en dan een frons teweeg zal brengen, maar een minieme smet is op de lol die hier tegenover staat.