Review: HarmoKnight Nintendo 3DS

In tegenstelling tot zijn grote broer doet de Nintendo 3DS het aardig goed de laatste tijd. Ik moet ook zeggen dat ik erg blij ben dat ik er een heb. Naast vele toffe titels die in de winkel verschijnen, doet Nintendo ook aardig zijn best op het gebied van de Nintendo 3DS eShop. Nu is het de beurt aan HarmoKnight om de eShop nog verder op te fleuren. HarmoKnight is een ritmespel waar ik er de laatste tijd niet meer zoveel van heb gezien. De game brengt je vrolijke personages, muziek en een magische muziekstok. Tempo!

Tempo, Tempo!

Er is haast bij, want er moet weer een prinses gered worden. Aan Tempo de taak om uit te groeien tot een held, de bad guy te verslaan die weer werelddominantie wil, en de wereld te redden. Zo einde review, of nee toch niet, want hier draait de game dus compleet niet om. Nee, dit is een game die draait om muziek, ritme, timing en het verzamelen van Royal Note's. Een Royal Note is een noot die je verzamelt als je een level voltooid, mits je een Good of Great resultaat behaalt. Je hebt deze voorwerpen nodig om langs bepaalde obstakels te komen die je pad hinderen.

De game oogt erg mooi en lijkt op je typische vrolijke tekenfilm. De levels zien er niet alleen goed uit, maar worden ook leuk afgewisseld door bijvoorbeeld: een sneeuw level, een water level, bossen of zelfs Pok'mon levels (bonus levels) met bekende Pok'mon deuntjes, waar er helaas niet al teveel van zijn. De game is ook gemaakt door niemand anders dan ontwikkelaar GameFreak, die al een aardig tijdje de riedel kent omtrent Pok'mongames.

Timing

HarmoKnight is een platformer waar je met Tempo automatisch door de levels loopt. Het is de bedoeling om zoveel mogelijk muzieknootjes te verzamelen. Dit doe je door ze te pakken of door voorwerpen en vijanden te slaan. Dit klinkt allemaal erg simpel en dat is het misschien ook wel als timing geen issue was. Elk level word vergezeld door vrolijke muziek, die je helpt met het timen van wanneer je iets of iemand een klap moet geven. Dit doe je door goed het ritme van de muziek te volgen. De timing van het raken van vijanden en voorwerpen gaat echter niet altijd zoals jij denkt dat het zal gaan. Het is namelijk zo dat de muziek soms niet helemaal synchroon loopt met de actie op het scherm. Dit kan erg vervelend zijn, aangezien de game nogal streng is als het gaat om timing. De game kan hierdoor dan ook behoorlijk pittig zijn, met name de eindbaasgevechten.

Afwisseling

De game biedt aardige variatie aan gameplay. Je hebt een soort van mijnkar-achtige levels die me een beetje deden denken aan de Donkey Kong Country-games, maar ook eindbaasgevechten en zelfs danslevels, waar je een ander personage moet nadoen door de juiste knoppencombinatie op het juiste moment uit te voeren. Vooral deze laatste twee zijn juist de dingen die de game interessant houden. Daarom is het ook zo jammer dat ze zo weinig voorkomen. Als je steeds verder vordert in het spel ontmoet je nieuwe personages die in sommige gevallen Tempo assisteren in het behalen van levels. De gameplay verandert dan wel iets per personage. Zo heb je boogschietster Lyra, die vijanden uitschakelt van een afstand, afgewisseld met sliden. Ook trommelaar Tyko en zijn aapje met cymbalen zijn van de partij, die door het gebruik van twee knoppen vijanden hoog en laag kunnen aanvallen. Het biedt wel wat afwisseling, maar naar mijn mening haalde het alleen maar het tempo uit de game. Dit komt omdat je eerst moet gaan kijken hoe Tempo op zijn dooie gemak de afgrond in springt, waarna een ander zijn plaats inneemt. Hoewel er een hoop van dit soort variatie is, verandert de gameplay hierdoor niet al te veel. Dit komt niet doordat de ontwikkelaar hier niet aan heeft gedacht, maar gewoon omdat de game het zichzelf erg lastig maakt door de gameplay heel strikt te houden. De levels helpen hier ook niet echt bij, want het komt altijd neer op: spring en mep, en dan nog een aantal keer totdat je het einde van het level hebt behaald. Keer op keer, elk level weer.

Grote boze monsters

De eindbaasgevechten zijn erg mooi in filmachtige scènes tot leven gebracht. Hier wordt de gameplay net eventjes anders beleefd dan de standaard levels. Zie het als een filmpje met quick time events, waarbij je op de juiste momenten op bepaalde knoppen moet drukken. Meestal komen er bijvoorbeeld een aantal vijanden op je afspringen. Vervolgens krijg je eerst een voorbeeld op wat voor een timing je ze moet slaan. Na het voorbeeld moet je het zelf doen. De normale levels doorloop je met springen en slaan, niet meer dan twee knoppen dus. In de eindbaasgevechten komen de pijltjestoetsen er ook nog bij kijken. Je moet soms naar links of rechts bewegen om vijandelijke projectielen of obstakels te ontwijken. Ook dit moet precies op de maat van de muziek. Je kunt dus niet gewoon even snel naar rechts of links bewegen. Hoe dan ook, deze gevechten zullen je ritmegevoel behoorlijk op de proef stellen.