Review: Devil's Third Nintendo Wii U

De wereld is in chaos dankzij een grote iconische slechterik met megalomane plannen. De enige die deze boef kan stoppen, is een Russische terrorist onder de oosterse tatoeages die zijn dagen in Guantanamo Bay slijt in een luxe priv'cel met muziekinstrumenten spelen. Aan hem om als renegade supersoldier samen met een eliteteam de wereld te gaan redden! Yep, dit spel is van Japanse makelij, en een brute actiegame exclusive voor de Wii U.

Devil's Turd?

Je kunt heel kort en makkelijk zijn over Devil's Third, namelijk: een beetje een matige quirky actiegame die toch zijn vermakelijke momenten heeft, en over het algemeen best fijn speelt. Maar ik vind het altijd belangrijk dat je bij het reviewen van een game ook kijkt naar hoe een game tot stand is gekomen. Het zet namelijk zaken in perspectief. Zo is Duke Nukem Forever niet echt een goed spel, maar naar mijn mening ook niet slecht. Het is vooral niet slecht als je weet wat voor bizar developmentverleden de game heeft. Daartegenover is Gran Turismo 5 een goeie game, maar gezien de ontwikkeltijd een aanfluiting, wat mij geregeld kan frustreren wanneer ik de game speel. Devil's Third is een typisch Duke Nukem-gevalletje: een game geplaagd met een ontzettend moeizame productie. De game heeft nogal wat productie- en fundingproblemen gehad, en is uiteindelijk tijdens zijn ontwikkeling door vier (!) verschillende engines heen gegaan, met als afsluiter uiteindelijk Unreal 3.

Het blijven rare jongens

De grote man achter deze game is Tomonobu Itagaki. Deze nogal excentrieke game director heeft voorheen bij Tecmo gewerkt en is het grote brein achter de 3D Ninja Gaiden-games en Dead or Alive-series. Het zijn games die gaaf zijn, maar nogal doorspekt zijn met rare kitscherigheid. Persoonlijk heb ik er wel een zwak voor. Itagaki levert eigenlijk altijd games af met solide gameplay en ladingen 80's stijl foutheid. Vrouwen met minder dan cupmaat DD komen in zijn wereld niet voor, en mannen kunnen hele magazijnen aan kogels incasseren. Of dit expres zo fout is, dat weet ik nog altijd niet zeker. Dat de man uiterst vermakelijke games kan aanleveren, heeft hij zeker al bewezen. Devil's Third is zijn eerste game die hij heeft uitgebracht met zijn eigen studio, genaamd Valhalla Game Studios.

Duivels raar

Bij Devil's Third is het gelijk weer dezelfde rare onzin, maar dan hier en daar iets subtieler. Vrouwen zijn iets normaler en de wereld komt wat minder absurdistisch over. Laat niet weg dat alles nog steeds compleet raar is vaak, om al te beginnen met de hoofdpersoon: een soort antiheld Duke Nukem-achtig type. Ik had nogal moeite een band te krijgen met deze kale Rus, al vind ik het wel gaaf dat men een keer dit als hoofdpersoon kiest. Of de executie hiervan helemaal geslaagd is, dat wellicht nog niet helemaal, maar laten we zeggen een 'B for effort'. De slechterik is overigens een megalomane US Cowboy-type (die houdt van gifgas gebruiken), het zou James Marstons evil brother kunnen zijn. Het verhaal begint heel gaaf: door een grote boef worden alle satellieten gesaboteerd, en eigenlijk blijft het een spannend en vermakelijk kitschfest. Soms probeert het plot iets te Tom Clancy/Metal Gear te zijn, iets wat afgezien van die twee voorbeelden alles ontzettend moeilijk te begrijpen maakt. Toch gebeuren er een aantal gave dingen, welke vooral op de schaal van overdrevenheid en gewelddadigheid goed scoren.

Ongepolijste slagerij

De gameplay is een snel doorlopende actiegame, waarbij je veel wisselt tussen guns en melee knokken. Geweerschieten is vanuit first-person, en mag nog wel wat tweaking gebruiken qua bediening, want het is vrij lastig. Heel goed nieuws qua melee: Devil's Third is ontzettend bloederig. De ledematen en bloedspetters vliegen in het rond als je met een machete of katana je vijanden overhoop hakt. Dit voelt ook vrijwel net zo gaaf en heerlijk aan als bij Ninja Gaiden. Het is wel te merken dat de game niet helemaal gepolijst is. Dit merk je aan hoe sommige stukken in een level lopen. Zo heb je gelijk aan het begin een hoop vleermuizen zitten die je eindeloos aanvallen. Net als bij oude NES-games, kun je weinig tot niks doen en hopen dat je zo'n stuk overleeft, omdat je in een tunnel zit en geen wapens kunt pakken. Dit soort dingen kom je zo nu en dan tegen. Verder voelt de game heel erg arcade-achtig aan en doet Devil's Third erg denken aan Kane & Lynch en Ninja Gaiden.