Review: Destroy All Humans! - Hersenloos vermaak PlayStation 4

Geplaatst: 1 augustus 2020 14:00
Aangepast: 1 augustus 2020 14:19

Na een zogeheten tête-á-tête met de developers van Destroy All Humans! tijdens gamescom 2019, kijk ik met smart uit naar de remake van de culthit uit 2005. Ik kon niet wachten om wederom in het kleine huidje van het kleine, groene (grijze) ruimtemannetje te kruipen. Nu is het dan eindelijk zover. Destroy All Humans! ligt in de schappen en het is dan ook hoog tijd om de game eens goed aan de tand te voelen. Doet de remake de klassieker eer aan en wellicht nog belangrijker, weet deze remake zich te meten aan andere remakes van games uit hetzelfde tijdperk?

Poppin' Brains

2005 was het jaar dat Destroy All Humans! op de PlayStation 2 verscheen. In mijn tienerjaren heb ik onwijs genoten van de game en in de loop der tijd is de game uitgegroeid tot een cult classic. THQ zag dit dan ook als een teken om de game in een nieuw jasje te steken. Cryptosporidium-137, oftewel Crypto, is back in action en klaar om wat DNA uit onze hersenen te zuigen. Destroy All Humans! is een ware remake en tracht zoveel mogelijk het origineel na te streven. Dat wil zeggen dat het verhaal identiek is aan het origineel en dat de gameplay trouw aan de versie uit 2005 is gebleven. Met een trouwe remake komen echter ook valkuilen gepaard. Zo kan de inhoud van het verhaal zijn relevantie verliezen en kunnen bepaalde assets verloren gaan. Een lastige klus dus.

Laten we echter bij het begin beginnen. Crypto is één van de laatste van zijn ras. De Furon is een geslachtloos wezen en plant zich voort middels cloning. Met iedere kloon verliest het DNA echter zijn potentie en daardoor is Crypto (nummertje 137) één van de laatste die nog normaal kan functioneren. Gelukkig hebben de Furon diens originele DNA in de mens geïmplanteerd om zo de houdbaarheid van de Furon op te rekken. Dit geeft reden genoeg om met het moederschip naar planeet Aarde af te reizen. Gewapend met een arsenaal aan gekke wapens dien je mensen en andere levende organismes te harvesten om het DNA uit de stamstellen te trekken. Dit doe je op allerlei manieren, maar de meest voor de hand liggende manier is toch om ze gewoon kapot te zappen of ze te anal proben. Makkelijk is het echter niet want Majestic, de look-a-likes van de Men in Black, zitten je strak op de hielen.

Destroy all life!

Laat ik het maar gewoon zeggen; in Destroy All Humans! gaat het erom dat je de knop even omzet en hersenloos gaat gamen. De missies bieden ruimte voor een vermakelijk verhaal waarbij je iedere keer weer even tien minuutjes zoet bent. Vervolgens ga je terug naar de HUB en selecteer je weer een nieuwe missie. Je kunt echter ook weer terug naar de eerdere missies om alle challenges te voltooien en om gewoon wat dood en verderf te zaaien. Een echte brainteaser zal het nooit worden en dat is eigenlijk ook helemaal niet erg. Soms moet je namelijk gewoon even het verstand op nul zetten en gewoon spelen. De game is doorspekt met typische humor van die tijd. Verwacht dus genoeg grapjes omtrent Rednecks, Roswell en politieke standpunten die van geen kant kloppen (of wel, ligt natuurlijk aan welk kant van het spectrum je staat).

Het is erg tof om de game waar ik ooit zoveel plezier aan heb beleefd opnieuw te kunnen spelen. De grafische stap is enorm – maar mist een echte wow-factor ten overstaan van andere remakes - en ook qua besturing steekt de game stukken beter in elkaar. Ergens zijn de ontwikkelaars ook net iets te trouw aan het origineel gebleven. De audio kan namelijk erg kneuterig klinken. Dit komt voornamelijk omdat de originele voice lines zijn hergebruikt. Dat is enerzijds goed, de grappen zijn namelijk nog altijd leuk en het inspreekwerk is van hoog niveau, maar het kan op momenten kraken en ruizen. Dit omdat de audio waarschijnlijk gecomprimeerd is geweest en daardoor dus op kwaliteit heeft moeten inleveren. Via ingebouwde televisie speakers zal dit waarschijnlijk niet direct opvallen, maar met een koptelefoon op is het overduidelijk hoorbaar. Daarnaast is het ook een vreemde keuze dat je na de missie terug naar de HUB getransporteerd wordt. In het origineel kon je namelijk nog free roamen om nog wat paniek te zaaien.

Het eindoordeel van Rudy Wijnberg

Mensen die Destroy All Humans! in 2005 geweldig vonden, kunnen met de 2020-versie geen buil vallen. De game blijft trouw aan het origineel en dat is op veel vlakken een positief punt. De gameplay is simpel, doch vermakelijk en de game is doorspekt met humor. Je kunt voelen dat er veel liefde in de game zit, maar dat het budget niet gelijk is geweest aan de remakes die we al eerder voorbij hebben zien komen. Zo is de audio simpelweg ondermaats. Daarnaast is er ook weinig aandacht geschonken aan de NPC’s, terwijl de omgevingen, Crypto en diens schoten een overduidelijk voorkeursbehandeling hebben gekregen. En toch heb ik mij uitstekend weten te vermaken met de game. Soms is het gewoon lekker om even hersenloos te gamen en daarin weet Destroy All Humans! uitstekend te assisteren.

    Aardig
  • Een ware remake
  • Prima vermaak
  • Klassieke humor
  • Audio ondermaats
  • Geen grafische hoogvlieger
  • Geen directe sandbox na missie
Rudy Wijnberg Head of Media

Als het gaat om passief sporten is Rudy een kei gezien hij regelmatig menig vechtersbaas tegen de vloer nokt en tanden laat rapen. Toch is hij niet vies van andere genres. Onder het motto “je moet toch alles in je leven geprobeerd hebben” experimenteert onze Amsterdammer zo nu en dan eens wat. Niet altijd even succesvol, geduld is namelijk niet echt zijn sterkste punt, net als een gracieuze winnaar zijn gedurende menig fighter…

Informatie bij dit artikel

Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.

Packshot Destroy All Humans!

Series

-

Uitgever

THQ Nordic

Reviewscore

Platforms

Pc, PlayStation 4, Xbox One, Google Stadia

Releasewindow

28 juli 2020

Ontwikkelaar

Black Forest Games

Gameliner Awards

-

Lees meer
Reacties
Er zijn nog geen reacties
Nog niet uitgepraat? Praat verder op Discord