Review: Crimson Shroud Nintendo 3DS

Hoe een Japanner in hemelsnaam ooit fatsoenlijk de naam van deze turn-based RPG gaat uitspreken is mij een vraag. Klimsonu Shloududa zal het meestal klinken. Laten we hopen dat Crimson Shroud beter speelt dan dat de gemiddelde Japanner in staat is de titel uit te spreken. En aangezien het van Japanse makelij is houd ik mijn crimson heart vast.

Rare jongen, die Japanner

De grote naam achter Crimson Shroud is Yasumi Matsuno. Op zich is deze man niet heel bekend, maar hij is de grote naam achter een aantal heel goeie games van Square Enix. Zo heeft hij de directie over Final Fantasy Tactics gehad, alsmede helemaal in zijn uppie hiervoor het complexe verhaal geschreven. Andere titels zijn Final Fantasy Tactics Advance, Vagrant Story en Final Fantasy XII. Bij al deze games is het ook erg goed te merken dat Matsuno erachter zit, want zijn stijl is zeer herkenbaar. Matsuno heeft afgelopen jaren gewerkt bij Level-5, waar hij nu Crimson Shroud heeft ontwikkeld, een downloadbare turn-based RPG-titel voor de 3DS.

Nievalice

Toen ik begon aan Crimson Shroud, wist ik niet dat dit weer eens een spruitje (op zijn Japans: spluituda!) was van Matsuno. Na een minuut spelen sijpelden echter al genoeg karakteristieken door mijn synapsen dat ik eens op internet ging zoeken, want alles mij deed denken aan Vagrant Story. Dat begon dus gelijk positief, want Vagrant Story is naar mijn mening én van de beste games ooit gemaakt. Al zijn games spelen zich tot nu toe in dezelfde wereld af, namelijk Ivalice. Deze keer is dat echter niet, al is wel te merken dat ook deze wereld weer erg goed uitgedacht is.

Roleplay of the dice

De game speelt echter wel vrij anders dan andere RPG's van tegenwoordig. Het heeft een soort van ode aan oude RPG-bordspellen-benadering (Joost = watertanding right now) met Dungeons & Dragons-stijl regels. Dus dat je met je zelf geverfde poppet... figurine (pfoeh net op tijd!) over een speelveld moet en bij alle acties moet dobbelen. Dus old skool role-playing uit de tijd dat we daar nog niet zoén rekenkastje met beeldbuis erbij hadden! Levelen doe je niet, maar na iedere encounter krijg je items, welke je abilities en magic powers geven. Je moet dus vooral goed kiezen wat je je characters laat dragen en klappen mee laat uitdelen.

3Dungeon

Heel de vormgeving van Crimson Shroud is dus ook in de RPG-bordspelstijl: Alle characters en monsters staan op een sokkeltje, en bij alle aanvallen zie je de poppe... figurines bewegen op de manier waarop je dat als kind ook deed: beetje op en neer schudden (met eventuele roaarrrrr-kreet erbij uiteraard). De game speelt vrij statisch, want rondlopen doe je niet. Je geeft via de plattegrond aan op het onderste scherm waar je heen wilt, en eenmaal op locatie krijg je uitgelegd wat de situatie is. Meestal krijg je een gesprek of gebeurt er iets, en moet je een keuze maken wat te doen. De keuzes zijn altijd vrij simpel: ga je bijvoorbeeld wel of niet een gevecht aan, of maak je de kist wel of niet open.

Complex Shroud

Alles wordt aan de hand van zeer pakkend geschreven tekst en artwork aan je verteld. Crimson Shroud begint vrij complex, want je wordt om je oren gesmeten met termen en namen van een onbekende wereld, en de game zit vol met flashbacks en vertellingen. Maar toch is de opzet van het verhaal is vrij simpel, en enkel de wereld rijk uitgewerkt. Hoofdpersoon Giauque gaat met zijn twee metgezellen Frea en Lippi op zoek naar de oorsprong van alle magie, genaamd The Original Gift, in de ruïnes van een oud paleis. Ondertussen wordt door middel van allerlei flashbacks het verleden van de characters en de wereld uitgediept, en waarom dat ze op zoek zijn naar The Original Gift. Daarnaast kom je erachter hoe magie is ontstaan in de wereld en hoe verder je komt, hoe minder alles is wat het lijkt.