Review: Bravely Default Nintendo 3DS

Ik mocht aan de gang met het spirituele vervolg op Final Fantasy: The Four Heroes of Light, genaamd Bravely Default. Ondanks dat het een extreem knullige titel heeft, is dit spel een genot voor iedere 3DS-bezitter, nee, voor iedere RPG-liefhebber. Wil je weten waarom? Lees dan maar verder in mijn review.

Bravely Default

Bravely Default of Bravely Default: Flying Fairy (zoals de game wordt genoemd in Japan) is eigenlijk Bravely Default: For the Sequel. Een uitgebreide versie van het origineel met vernieuwde graphics, nieuwe verhaalelementen en vele aanpassingen die de game niks anders dan goed hebben gedaan.

Zoals ik al eerder aangaf zou het eerst een vervolg worden, maar uiteindelijk besloot Square Enix om het een standalone game te maken en de titel volledig te veranderen. Een rare zet maar 'n die totaal geen gevolgen heeft voor deze geweldige game. Deze game is al te verkrijgen sinds 2012 in Japan en ondanks dat het lang onzeker was mogen wij dan toch ook eindelijk met deze game uit de Square Enix-stal aan de slag.

Bravely Default is lastig in een hokje te duwen als game. Het is geen standaard RPG maar ook geen JRPG. De game neemt van vele games het beste en heeft daar haar eigen draai aan gegeven.

Welkom in Luxendarc

Welkom in de prachtige wereld van Luxendarc. Hoewel, prachtig is een groot woord. Je komt er al snel achter dat er in het noorden een gapend gat is ontstaan en dat daardoor een volledig dorp is verdwenen. Er is maar 'n overlevende, Tiz.

Deze jongen komt in contact met een beschermer van het windkristal, Agnes Oblige. Tiz weet Agnes ervan te overtuigen om haar mee te nemen op zijn reis, hij heeft immers alles verloren bij die verschrikkelijke ramp. Na een tijd voegen Ringabel en Edea Lee zich ook bij het gezelschap. Dit kwartet zijn volledige vreemdelingen van elkaar, maar zij zijn wel de sleutel tot het redden van de wereld.

Niet een standaard Square Enix-RPG

Bravely Default lijkt in eerste instantie op een standaard Square Enix-RPG. Vier elementkristallen, warriors of light, luchtschepen, een traditioneel verhaal. Maar niets is wat het lijkt.

Het verhaal is geschreven door Nataka Hayashi (Steins;Gate) en hoe verder je in deze game komt, hoe duidelijker zijn stijl tevoorschijn komt. Karakters worden op gruwelijke wijze om het leven gebracht. De hoofdpersonen lijken in eerste instantie vrij eendimensionaal. Maar naar mate je verder komt in deze game beginnen de vele lagen in het verhaal pas echt duidelijk te worden. Het gevoel van achterdocht en twijfel beginnen de overhand te nemen. Door deze veranderingen begint deze game met je verwachtingen te spelen op een geweldige manier.

Waar deze game pas echt anders begint te worden is manier waarop het passieve skills en jobs benaderd. Je kunt maar 'n job tegelijk levelen, maar je kan daarnaast wel een tweetal activeren. Op deze manier kan je alle skills die je tot op dat moment geleerd hebt gebruiken. Zo kan je bijvoorbeeld de krachten van een 'black mage' combineren met de genezende krachten van een 'white mage' die je als tweede job hebt geactiveerd. Op deze manier is er voor iedereen wel een combinatie te maken die volledig bij je past.

Door het levelen van deze jobs kan je karakter nieuwe passieve skills leren. Een voorbeeld is de passieve skill 'Protect'. Deze skill zorgt ervoor dat je bij het begin van ieder gevecht automatisch de 'protect spell' geactiveerd hebt. Je hebt de mogelijkheid om vijf passieve skills te activeren per karakter. Nu klinkt dit natuurlijk te mooi om waar te zijn en dat is het ook. Sommige skills nemen namelijk drie blokken in van de beschikbare vijf.

To battle!

Een RPG is niks zonder gevechten. En het combatsysteem van Bravely Default kan voor sommige gamers bekend aanvoelen. Het voelt ergens als een hybride versie van Final Fantasy 3's combatsysteem. Na ieder gevecht krijgen je karakters 'Job Points' (JP) om zo te kunnen levelen in de op dat moment actieve job.

Het systeem zelf is niet erg complex met de uitzondering van de 'brave/default'-optie. 'Default' schurkt nog het meeste tegen een standaard 'defend'-optie met het verschil dat jouw beurt gespaard wordt. Stel je gebruikt eerst het default-commando en geeft je karakter daarna het 'Brave'-commando. Deze actie zorgt ervoor dat je twee acties tegelijk kan doen (de standaard actie en de gespaarde). Je kunt maximaal driemaal achter elkaar een beurt sparen en dus een aanval van vier acties achter elkaar loslaten op je vijanden. Natuurlijk hoef je niet een beurt te sparen en kan je meteen maximaal je Brave-commando gebruiken. Het nadeel is dan wel dat je de volgende drie beurten volledig kansloos moet toekijken.

Deze vrijheid in keuze zorgt voor een extra dimensie in het battlesysteem. Zeker omdat vijanden hetzelfde systeem hanteren. Deze vrijheid heeft wel een 'nadeel'. Gevechten kunnen zich nogal langzaam voortbewegen. Juist omdat je zo'n extreme mogelijkheid in keuzes hebt. Gelukkig heeft Bravely Default daar een oplossing voor die ik vanaf nu in iedere RPG terug wil zien. Je kunt als gamer gevechten doorspoelen. Geen grappen. Je kunt met de rechter schouderknop een gevecht doorspoelen. Briljant!

Social gaming

Producer Tomoya Asona heeft altijd de intentie gehad om Bravely Default een singleplayergame te laten zijn die je met meerdere gamers kan spelen. En als je kijkt naar alle sociale features die deze RPG heeft, dan kan ik alleen maar zeggen dat het de beste man gelukt is.

Je kunt bijvoorbeeld je vrienden, mits ze Bravely Default bezitten, oproepen als summon in jouw game met een aanval van hun keuze. Natuurlijk kunnen jouw vrienden jou ook oproepen als summon in hun game.

Ook is het gebruik van Street Pass op een briljante manier uitgewerkt in deze game. Tiz is namelijk van plan om zijn geboortedorp, Nolende, te herbouwen. Door langs mensen te lopen die ook Street Pass hebben zal het aantal inwoners van dit dorp toenemen. Je kan deze inwoners weer laten werken in verschillende winkels. Hierdoor zullen je winkels zelfs gaan levelen, en hoe hoger het level, hoe meer gratis items jij weer ontvangt.

Een genot voor je zintuigen

Natuurlijk zal je als gamer kritisch kijken naar een RPG op een handheld. Hoe krachtig is zo'n ding nou? Kan het wel de essentie, de grafische pracht en praal tonen die het moet tonen? In 'n simpel antwoord: ja. Ik heb werkelijk met open mond zitten kijken naar de grafische sensatie die Bravely Default is. Ik durf zelfs te zeggen dat deze game bij 'n van de mooiste games op de Nintendo 3DS hoort. De eerste stad die je krijgt te zien is er 'n uit een schilderij. Zo mooi. Zo extreem veel details. Het is prachtig hoe de steden en omgevingen getoond worden.

De karakters zien er grafisch ook geweldig uit. Wat ook niet heel verwonderlijk is, als je nagaat dat Akihiko Yoshida (bekend van Final Fantasy Tactics en Final Fantasy XIV) de vormgeving van de karakters voor zijn rekening heeft genomen. De helden zien er werkelijk prachtig uit, maar de vijanden zelfs nog beter. Ik hoop maar dat de toekomstige Final Fantasy-games hiervan zullen leren.