Review: Binary Domain Xbox 360

Binary Domain, een game die heeft gefaalt qua promotie. Ik had er niets tot vrij weinig van gehoord voordat ik hem in handen kreeg. Zo slecht was het nog niet om nietswetend de game te gaan spelen, ik kwam vol met verrassingen te staan en vele dingen hebben me verbaasd.

Remember that I promised to kill you last? .. I lied..

Jullie hebben het misschien wel gehad met het killen van dronken russen, wat mij helemaal niet zal verbazen. SEGA dacht daar in ieder geval wel zo over en vond dat het tijd werd om robots te knallen. En dat doe je in een soort van Gears of War stijltje/sfeertje. Binary Domain speelt zich af in Tokyo in het jaar 2080, een tijd waar iedereen erg benieuwd naar is vanwege de technologieën die steeds beter worden. De Amada Corporation is aan de gang gegaan met het ontwikkelen van robots die sprekend op mensen lijken. Je kunt het verschil bijna niet zien met de mens in zowel het uiterlijk van de robots en de manier waarop ze doen. Je raadt het vast en zeker al, de productie van dit soort robots is erg gevaarlijk omdat de kans groot is dat ze de leiding nemen over de mens als ze met velen zijn. Het is aan jou, Dan Marshall en je team om de productie van deze robots stop te zetten. Een voor de hand liggend verhaal, maar daar zijn ze in Japan erg goed in. Net zoals de stereotype karakters in de game.

Wat me erg verbaasde was de omgeving in Binary Domain. Je begint op de grond in verlaten steden en kapotte gebouwen maar even later kom je in de binnenstad van Tokyo. Wanneer je de game af wilt zetten omdat de omgeving je niks doet, kijk je omhoog. Wat je ziet is een compleet nieuwe high-tech skyline bovenop het verlaten Tokyo. Je gelooft je ogen niet, erg mooi bedacht en uitgewerkt.

Hasta la vista, baby

Zoals je al vernomen hebt, Binary Domain heeft veel weg van Gears of War. Ook de manier van combat en bewegen. Over muurtjes heen springen, sprinten en het schieten lijken erg op deze geliefde game-serie. Alleen schiet je dit keer met machinegeweren en andere interessante wapens een groep robots aan gort die steeds op je afkomen. Je voelt je net The Terminator of die vent van I Robot als je de robots in stukken knalt, dat is genieten. Jaloers op Arnold Schwarzenegger, dat ben ik. Ook een typisch Japans element zijn de eindbazen die overigens wel erg origineel in robot-achtige stijl zijn. Geef toe, zo'n eindbaas aan het einde van de sequel daar geniet iedereen nog steeds van, hoe vaak het ook voor komt in een game. Het verslaan van zo'n gruwel geeft je echt het gevoel dat je onoverwinnelijk bent.

Oowjaa, je kunt zelf het verhaal een beetje beïnvloeden. Binary Domain maakt gebruik van een voice command system, je kunt dus tegen je console praten, forever alone maar toch wel grappig. Niet dat ik het heb gebruikt want als ik zeg: help me overeind, dan zegt de Xbox: bedoelt u kaas? Flauwe grap. In plaats van het voice command system kun je dus ook kiezen om gewoon met je controller te antwoorden op vragen van je teamgenoten. Geef je ze bijvoorbeeld gelijk dan wordt de band tussen jou en teamgenoten steeds beter maar spreek je ze de hele tijd tegen dan zullen ze je niet zo snel helpen. Niet dat dat altijd nodig is, de echte pro's gaan door deze game zonder dat überhaupt hulp nodig hebben. Soms is het toch wel handig om een helpende hand te hebben, je kunt je sqaud-members dan taken geven door met ze te praten via de microfoon of met de controller. Erg leuk in Binary Domain is dat jij zelf bepaalt wie je partner of partners zijn. Zo kun je bijvoorbeeld met de neger Bo verderspelen waarmee je ook begonnen bent, of ervoor kiezen om met twee vrouwen op pad te gaan. Ikzelf koos meestal twee mannen of een man en een vrouw, al dat gekwebbel als je met vrouwen op pad gaat altijd ook. Aanrader: maak een leuk babbeltje met de chick en geef haar veel gelijk, dan zul je haar misschien wel zoenen. Excuses voor die spoiler maar ik wil graag dat iedereen daarvan kan genieten, *ghehe.