Review: Battlefield 4 PlayStation 4

Sinds ik mijn PlayStation 4 heb, heeft er voornamelijk nog maar 'n game in gezeten. Die game neemt mij mee in achtbaan van emoties en brengt dat op een dusdanige manier tentoon dat ik continu terugkeer voor meer. Het is mijn natural high geworden. Ik wil beter worden, sneller " ik wil continu boven aan de lijsten staan met Battlefield 4.

Huh? Alweer een review?

Hold your horses, ik weet het. Er zijn al twee geweldige reviews geschreven. Joost heeft de pc-versie van Battlefield 4 onder zijn handen genomen en Kees deed dat met de PlayStation 3-versie. Nu is het aan mij om een review te schrijven over de PlayStation 4-versie. Ik hoor jullie al denken: "Sorry Bob, wat is er nu zoveel anders aan deze versie dan?" Daar ga ik in deze review proberen zoveel mogelijk aandacht aan te schenken.

De problemen waar Battlefield 4 momenteel mee te kampen heeft, laat ik in deze review buiten beschouwing. Het heeft mijn (multiplayer)ervaringen niet mogen belemmeren en ik ben van mening dat Electronic Arts en DICE met man en macht bezig zijn om deze problemen op te lossen.

Hmm, upgrades

De singleplayer heeft natuurlijk de nodige grafische updates gekregen en het geluid is beter, maar naar mijn bescheiden mening zit de echte verandering met deze game pas bij het multiplayerstuk. Waarom daar? Simpel, de oude consoles konden het gewoon niet aan. Ik heb meerdere keren met verbazing zitten kijken naar de chaos, nee, oorlog die zich toonde op mijn scherm. Vliegtuigen die met elkaar in gevecht zijn, helikopters die zich in een wolkenkrabber boren en ondertussen maken 64 gamers elkaar het leven zuur.

Ben je de mappen van de PlayStation 3 gewend? Dan zal dit wel even wennen zijn, want de multiplayermappen zijn groot. Nee echt, ze zijn groot! De mappen op de PlayStation 4 zijn gemaakt om 32 vs. 32 toe te staan. Hierdoor voelt het niet meer aan als deathmatch, maar als echte oorlog. Jij als soldaat staat in een dorp te vechten voor je leven terwijl in de lucht straaljagers het met elkaar uitvechten. Het is dat je niet lang de tijd hebt om van het schitterende tafereel te kunnen genieten, maar anders zou je dat echt eens moeten doen.

Grafische kracht

Ik ben meteen verliefd geworden op de mappen Operation Locker en Parcel Storm. Bij Operation Locker zullen de gevechten voornamelijk op 'n gang plaatsvinden. Nu is dat niet zo bijzonder, maar de mate van destructie en hoe dit getoond wordt is prachtig gewoon. Dat is zo chaotisch dat je soms maar schiet op alles dat beweegt. De tropische storm die opdook bij Parcel Storm is er 'n die ik niet snel zal vergeten. Terwijl jij je een weg probeert te banen in alle chaos keert het weer zich ook nog eens tegen je. De oude consoles zouden zoiets gewoon simpelweg niet aan kunnen.

Ieder voordeel hep zijn nadeel

Om het maar even op zijn 'Cruijfferiaans' te zeggen: "Ieder voordeel hep zijn nadeel." Want deze chaos, dit grafische genot, zorgt er wel voor dat de game het online momenteel erg zwaar heeft. Het is namelijk onstabiel. Geluid kan spontaan wegvallen, de game kan crashen en heeft soms last van een overduidelijke daling in zijn framerate. Het is overduidelijk dat Electronic Arts en DICE hier gewoon steken hebben laten vallen. Ook werkt de share-functie niet en valt singleplayerprogress gewoon weg.

Singleplayer vs. multiplayer

De singleplayer is niet bijster bijzonder. Het is een shooter in een oorlogsbied. Niets ten nadelen van Battlefield 4, maar het is wel iets wat je qua verhaal al eerder meegemaakt kan hebben. De singleplayer voelt gewoon soms aan als een HD-remake van de PlayStation 3-versie.

De levels volgen een vast patroon en dat is op bepaalde momenten wel erg zichtbaar. Je moet gewoon alles op jouw pad uit de weg ruimen en je kunt weer verder tot de orde van de dag.

Maar die multiplayer, ongekend, daar kan ik wel dagen over blijven schrijven. Zelden heb ik een slagveld zo intens meegemaakt. En dat met 32-vs.-32-levels! Voor een consolegamer is dat gewoon ongeëvenaard. Dat is een vorm van vrijheid en chaos die je normaliter alleen in films ziet.