Terugblik: Rudy met Uncharted 4: A Thief's End

Ach 2016, wat was je een heerlijk en tegelijkertijd hectisch jaar voor mij. Dit jaar hebben we afscheid moeten nemen van een aantal goede redactieleden, maar hebben we er ook weer een aantal mogen verwelkomen. Daarbij ben ik momenteel de enige eindredacteur in ons hechte groepje, en ik kan je vertellen dat dat zeer veel werk oplevert. Ruud en Justin, jullie worden gemist. Toch voel ik me, zo'n paar dagen voor het einde van het jaar, voldaan. Ik heb mooie games mogen spelen en de reviews waren over het algemeen vrij positief. Mijn backlog groeit met de dag en ik kan dan ook niet wachten om een paar titels weer op te pakken. De game-industrie staat echter nooit stil en ik verwacht dan ook niet dat ik deze backlog voorlopig weg kan werken. Voor nu blijft het dus enkel bij terugblikken op dit jaar, maar 2016, ik beloof dat ik je weer eens een bezoekje breng.

De 'ik kan geen keuze maken' van het jaar

Als ik zo door mijn reviewlijst van dit jaar scroll, besef ik pas dat ik echt heel veel goeie games heb gespeeld. Een favoriet benoemen is dan ook praktisch onmogelijk. Ieder genre heeft namelijk zijn eigen toppers en om er slechts één te benoemen tot beste zou oneerlijk zijn tegenover de anderen. Daarom ga ik het maar per genre benoemen. Slap hé?

Avontuur
Is dit echt een vraag? Uncharted 4 natuurlijk! Dit is de enige game met vijf sterren van dit jaar en ik heb ze uitgedeeld. De game is echt heel erg goed. Enerzijds vind ik het jammer dat ik de game na het uitspelen eigenlijk nooit meer heb opgepakt, maar Uncharted is voor mij echt een singleplayergame. Er zijn immers betere multiplayers.

Shooter
Ik heb stiekem nog best wel even zitten twijfelen over deze keuze. Het is uiteindelijk Battlefield 1 geworden, maar Titanfall 2 is ook uitstekend. Toch krijgt de shooter van DICE mijn voorkeur. De singleplayer is enigszins kort, maar toch bevredigend. Daarbij vind ik games die gebaseerd zijn op non-fictie erg tof. Hoewel eerdere Battlefield-delen mij niet wisten te bekoren, doet Battlefield 1 dat wel.

Sandbox
De onlangs verschenen sandboxgame, Watch Dogs 2, weet mij uitstekend te vermaken. Ik vind het gewoon een zwaar toffe game. De game is nerdy, stoer, kritisch en toch luchtig tegelijkertijd. Het is jammer dat de lancering niet optimaal is verlopen, maar de singleplayer was voor mij al ruim voldoende reden om de game een goede waardering te geven. Het is jammer dat Mafia III niet meer concurrentie wist te bieden, maar ach, je kunt niet alles hebben.

Sport
Ik ben één van de weinige leden op de redactie die echt om sportgames geeft. Hierdoor heb ik er veel mogen spelen dit jaar. PES, MLB en F1 2016, jullie waren erg goed, maar helaas kan er maar één de winnaar zijn. NBA 2K17 gefeliciteerd! Jij bent mijn meest gespeelde game van 2016 en gaat dat ook een groot deel van 2017 zijn. Met 4,5 sterren mag je best trots op jezelf zijn. Fiks even die houterige animaties buiten het veld en volgend jaar zijn het er vijf.

De 'stop waarom doe je me dit aan' van het jaar

Ik heb best wel wat kutgames gespeeld dit jaar, maar er is er slechts één die mij echt pijn heeft gedaan. Tien maanden na dato krijg ik nog altijd een brok in mijn keel wanneer ik eraan terugdenk. Ja Street Fighter V ik heb het tegen jou. Ik bedoel: what the fuck. Hoe heb je me zo kunnen teleurstellen? Jarenlang heb ik op je gewacht en dit is wat je me na al die tijd voorschotelt?! Ik had meer van je verwacht. Toegegeven, gaandeweg in het jaar wist je me weer voor je te winnen. Toch is de dynamiek in onze relatie permanent veranderd. Je kunt m'n haar strelen en in m'n oor fluisteren dat alles goed komt, maar ik voel me belazerd. Doe me dit nooit meer aan anders zet ik je echt op straat!

De 'dat is een leuke verrassing' van het jaar

Hé Nintendo, leuk om weer eens iets van je in huis te hebben! Jammer dat het een oud concept in een nieuw jasje moet zijn, maar ik verwelkom je desalniettemin met open armen. Ik heb het natuurlijk over de Nintendo Classic Mini: NES. Ik heb er lang op moeten wachten, maar eindelijk kan ik weer met de ouderwetse controller ouderwets goede games spelen. Ja, de console heeft zo zijn minpunten. Zo voert Nintendo de bijverkooppraktijken doodleuk door met de immens korte controllerkabels, maar dat mag de pret niet drukken. Ik zit weer volle bak met z'n tweeën te luisteren naar klassieke NES-deuntjes en dat is voor mij al meer dan voldoende.

De 'enige echt serieuze alinea in mijn terugblik' van het jaar

Al het voorgaande is natuurlijk leuk en aardig, maar nu is het tijd om serieus te zijn. 2016 was (en is nog steeds) een topjaar. Jullie zijn echter de echte toppers. Lezers, bedankt! Jullie enthousiasme en passie voor games houden ons op de been. Ik hoop nog veel van jullie te zien in de reactievelden. Redacteurs (oud, nieuw en vertrokken), jullie verdienen alle lof. Zonder jullie is de website niets meer dan een lege huls. Uitgevers, natuurlijk vergeten we jullie niet, bedankt! Bedankt voor het vertrouwen dat jullie in ons tonen en de toppertjes die jullie dit jaar hebben uitgebracht. Bedankt voor alle innovatie die we reeds hebben gezien en die er nog gaat komen. 3,2,1, Happy New Year!