Tech: Sony Ericsson Xperia Play

De Sony Ericsson Xperia Play, kortgezegd: de PSPhone. Lang werd het apparaat ontkend maar toch ligt het toestel op de markt. Wat dit toestel onderscheidt van de rest? Een uitschuifbaar gamepad. Door de samenwerking met Sony heeft Sony Ericsson een gametelefoon mogen uitbrengen. Het toestel heeft namelijk niet voor niets met koeienletters op de voorkant staan: PlayStation sertified. Maakt dit verschil in de gebruikservaring? En nog belangrijker: is het een volwaardige smartphone?

Onder de motorkap
We beginnen maar met de hardware. Het toestel draait op een 1 gigahertz processor, single core. Je leest het goed: single core, niet dual core. Waar de Samsung Galaxy S2 wel een dual core heeft, gaat de Play door met één core. Voor degene die niet weten waar ik het over heb: dit is retesnel. Op het moment van schrijven kan de Xperia Play nog makkelijk meekomen met de big guys. En als die bom van een processor nog niet genoeg zegt, het draait allemaal hartstikke soepel op Android 2.3. Inderdaad, het besturingsysteem van Google. Waarschijnlijk vertel ik je daarmee niets nieuws over het succes van het systeem. Android staat bekend om zijn vormgeving en gebruiksgenot. Je kan zelf de menu's vormgeven en alles werkt als een trein. Daar maakt de Xperia Play goed gebruik van, want met zijn 4,0-inch display met LED-backlit LCD-technologie is het makkelijk te besturen. Een groot, maar niet te groot scherm. En door de LCD-technologie is het scherm kraakhelder. Klein minpuntje: het scherm maakt niet gebruik van de Mobile Bravia-engine. Dit zou ervoor moeten zorgen dat het scherm nog helderder is en meer details kan weergeven. De Xperia Arc maakt hier wel gebruik van. Waar de Xperia Arc ook beter in is, is de camera. De Xperia Play heeft een 5,0 megapixel camera aan boord en de Arc een 8,1. Ik heb zelf niets te klagen, want de foto's en video's van de Play zijn prima. Met een 720p-HD opnamemogelijkheid zit het allemaal dik in orde met camera. En dan krijg je er ook nog een leuke voorkant-camera erbij. Misschien minder goed, maar wel handig om je haren goed te doen als je op de fiets zit. Ik kan jullie natuurlijk doodgooien met specs en mogelijkheden, maar aan het eind van de dag gaat het toch om de ervaring met het toestel.

Alles op een rijtje:
Processor: 1 gigahertz Qualcomm MSM8255 Snapdragon-procesor, single core
Beeldscherm: 4,0 inch, LED-backlit LCD-technologie
Besturingssysteem: Android 2,3 Gingerbread
Camera: Front: 5,0 megapixel (720p-opnamen); Rear: 3,0 megapixel

Onder het genot van een gamepje
Het toestel staat natuurlijk bekend om zijn gamepad. Dit zorgt ervoor dat je meer kan dan een potje Angry Birds. Denk aan uitgebreide shooters, racegames maar ook RPG's of Real Time Strategy's. Die games zijn weliswaar wat duurder, maar je krijgt er makkelijk tientallen uren gameplezier uit. En door de kwalitatief gezien goede games van Gameloft, heb je eigenlijk nooit een miskoop. Want, hier komt een voordeel van Android, je kan kleine recensies lezen bij aankopen die je wil doen. Zo zie je precies wat medegebruikers ervan vinden. Weer een minpuntje: niet alle games maken gebruik van de gametoetsen. Veel games wel, maar de meerderheid niet. Natuurlijk kan dit nog later komen, maar bij een release (en iets daarna) verwacht ik toch wat meer games dan dertig stuks.

Maar het eerder genoemde minpunt wordt helemaal goedgemaakt door de overload aan PlayStation 1-games die beschikbaar zijn. Herleef langverloren tijden met Crash Bandicoot, Spyro of een van de andere games. Wil jij Mario of Sonic op je beeldscherm toveren? Dan bètaal je toch een paar euro om een emulator erop te zetten? Hiermee kan je zogenaamde roms op je mobiel zetten en kun je oude games spelen. Zo heb je emulatoren voor de NES, SNES, N64, Dreamcast, Gameboy, Gameboy Advance en ga zo maar door. Allemaal maken ze op hun beurt gebruik van de gametoesten. Leuk als je een avondje Ocarina of Time wil spelen en je genoegen kan nemen zonder 3D of verbeterde graphics.

Google's Parel
De naam Android ben je al vaker tegengekomen in deze review, maar toch kon ik het niet laten om er verder op in te gaan. Android is het besturingssysteem van Google. Android is gigantisch gegroeid de laatste jaren en de grootste mobilefabrikanten maken er gebruik van. Bijvoorbeeld Samsung, HTC en natuurlijk Sony Ericsson. De enige fabrikanten die niet meedoen, zijn Apple en Nokia. Apple gaat gezellig door met iOS en Nokia blijft vasthouden aan het oude maar vertrouwde Symbian. Als je mij vraagt welke je het fijnst vind, zeg ik vol overtuiging: Android. De twee andere zijn fijn, maar kunnen in mijn ogen en gebruik niet tippen aan de eigen vormgeving en het gebruiksgemak van Android. Daarom maakte ik een klein sprongetje in de lucht toen ik hoorde dat de Play op Google's besturingssysteem draaide. Natuurlijk is het niet een één op één kopie van andere merken. Elk merk maakt namelijk zijn eigen schil van Android. Zo heeft HTC zijn Sense, Samsung zijn TouchWiz en Sony Ericsson zijn UXP.

UXP werkt bijna hetzelfde als elke andere versie, maar dan met kleine toevoegingen. Zo heb je Timescape: een samenvatting van je socialmedia-updates. Al je tweets, Facebook-berichten, sms'jes of gemiste oproepen, het komt allemaal in Timescape te staan. Ik kan natuurlijk uren doorgaan over de opties van UXP, maar je moet het zelf proberen om het allemaal door te krijgen. Want zoals ik al zei: Andoid is ontzettend uitgebreid. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de Market, internetmogelijkheden of ondersteuning van grote merken. Genoeg om je dagen, zo niet weken mee zoet te houden.

Eindoordeel
Al bij al is deze telefoon prachtig vormgegeven, retesnel en superlekker in gebruik. Sony Ericsson bewijst hiermee dat hun oneliners ook echt kloppen. One thing you need, one thing you want. Het is een volwaardige smartphone en een lekker in de hand liggende handheld. Met de gametoetsen kun je gemakkelijk uitgebreide games spelen en met zijn 1 gigahertz Qualcomm MSM8255 Snapdragon-procesor (een hele mond vol) hoef je nooit meer lang te wachten. Daar komt nog eens bij kijken dat tweakers lekker aan de slag kunnen met de Android-versie van Sony Ericsson: UXP. Het enige waar je overheen kan struikelen, is de prijs. Voor een dikke 500 euro heb je hem in je handen, maar de vraag is of je dit wel wil bètalen voor dit toestel.