Retrospectief: Rule of Rose

Geplaatst: 25 juli 2018 14:00

A Love Suicide. Zo heet de main theme van Rule of Rose. Deze titel is accuraat bij helaas meer dan enkel het verhaal. Rule of Rose is een inmiddels al 12 jaar oude PS2 titel die maar weinig mensen hebben gespeeld of waarschijnlijk ooit zullen spelen. De game is nagenoeg onvindbaar, en dit is al zo vanaf de release het geval. En dat is erg jammer, want Rule of Rose is uniek en erg goed op vele vlakken. Daarom vind ik het zeer de moeite waard deze titel eens de aandacht te geven die het verdient, plus uit te leggen waarom Rule of Rose zo tragisch is op meerdere vlakken. Waarom is de game zo schaars, en wat maakt Rule of Rose zo speciaal? Lees verder en kom erachter!

Wat zijn de regels?

Het is wel makkelijk om eerst uit te leggen wat voor game dat Rule of Rose is. De game is een third person survival horror adventure game, met veel puzzel/zoek-gameplay en soms wat knokken. Je speelt het tienermeisje Jennifer die samen met haar hond Brown (die jou helpt met zoeken en vechten) gevangen zit in een surrealistische wereld in de jaren ‘30 die beheerst wordt door jonge gemene kinderen. Deze kleine pestkoppen sluiten haar geregeld op of laten je allerlei nare opdrachten doen. De enkele volwassen persoon die je tegenkomt is zo gek als een deur, en meestal een soort van eindbaas. In de loop van de game kom je achter het treurige verleden van Jennifer, waarbij je ook wel weer merkt hoe bruut het leven vroeger vaak was. Ondertussen laat de kille kinderwereld waar zij zich in bevindt goed zien hoe hard kinderen voor elkaar kunnen zijn.

Ring of Bell

De meeste gamers hebben enkel weleens van de titel gehoord, maar nooit de game gespeeld. Rule of Rose is vooral onder verzamelaars bekend, omdat het één van de meest zeldzame (en daardoor ook duurste) titels is voor de Playstation 2. De game is op bijna alle vlakken een prachtig meesterwerk. Rule of Rose kwam uit in 2006, waarbij de Europese release werd verzorgd door 505 Games. De game zat al heel vroeg op mijn radar na het zien van de trailer, welke ik ook zag ergens in 2006. De muziek en de sfeer vond ik gelijk helemaal geweldig. Daarnaast zou het ook nog eens een survival-horror game zijn, wat behoort tot één van mijn favoriete genres in gaming. Ik volgde de game op de voet. Maar toen gebeurde iets vreemds: de game kwam nergens uit! Geen enkele gameboer kreeg Rule of Rose in de schappen of kon deze bestellen. Ik ging op onderzoek uit op het internet.

Fake news graaft het graf

Er bleek een sneu verhaal achter te steken. Toenmalig minister van Justitie van de EU, Franco Frattini, is met name verantwoordelijk voor het feit dat Rule of Rose zo ontzettend zeldzaam is. Hij maakte in het openbaar uitspraken over Rule of Rose dat het vol zat met “obscene cruelty and brutality”, gepaard met allerhande beweringen dat er masochisme in zat met kinderen die levend werden begraven. Nu is Rule of Rose allesbehalve lief, maar zo ver gaat het toch echt niet. Een heel aantal mensen verantwoordelijk voor communicatie en klassering van media gaven al snel aan dat er van de uitspraken van Frattini weinig klopte. Maar de schade was echter al aangericht. De game is uiteindelijk vrijwel nergens in Europa meer uitgebracht. 505 Games wilde Rule of Rose in heel Europa uitbrengen, maar zag hier vanaf. De game is tenslotte in Europa nog wel met beperkte oplagen verschenen in een paar landen, plus ook nog in kleine getale in de VS. De game is nu dermate zeldzaam dat wanneer je de titel te koop ziet het prijskaartje minimaal rond de 200 euro zal zitten.

Gameplay of Rose

Uiteindelijk vond ik al snel voor nog geen 40 euro de Franse versie van Rule of Rose. Deze kocht ik, toen ik erachter kwam dat de UK versie of Benelux versie nooit is verschenen, maar alle versies wel (gelukkig) in het Engels zijn. Was het uiteindelijk de kwaliteitsgame die ik hoopte dat het was? Ja, en nee. Menig reviewer heeft ook zijn hoofd gebroken over Rule of Rose. Het verhaal, de sfeer, de graphics en de muziek zijn allemaal van een zeldzame en vrij unieke kwaliteit. Zo is de prachtig gecomponeerde muziek speciaal met echte instrumenten en zang opgenomen. Rule of Rose behoort daarom tot één van de meest geliefde pareltjes in mijn collectie, ondanks dat er één specifiek element is aan de game dat gruwelijk zuigt: de fighting mechanics.

Het vechten gaat met stangen, messen en dergelijke, en gaat echt zo houterig als de pest. Het ergste is echter nog wel dat de game hit-detectie heeft van een blinde vink in een windhoos. Eigenlijk werkt het gewoon niet echt, en verderop in de game word je tijdens vechtstukken overspoeld met ladingen vijanden. Voor het eerst in mijn leven heb ik er zelfs een Action Replay voor gekocht, om mij hierom niet meer druk te hoeven maken. Dit zorgde ervoor dat ik tenminste echt kon genieten van de game. Verder is namelijk alles, zoals ik al eerder aangaf, zeldzaam goed en geweldig.

Net als het verhaal van Jennifer in Rule of Rose, is het ironisch genoeg met de game zelf ook een grote treurige bedoeling. Als er een game is die in de vorm vaneen opgepoetste versie of remake een tweede kans verdiend, is het deze wel. Mocht je de game ooit kunnen spelen, raad ik het je toch aan het eens een kans te geven. De prachtige melancholie van Rule of Rose heeft mij diep weten te beroeren.

Informatie bij dit artikel

Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.

Packshot Rule of Rose

Series

-

Uitgever

Atlus

Reviewscore

-

Platforms

PlayStation 2

Releasedatum

19 januari 2006

Ontwikkelaar

Punchline

Gameliner Awards

-

Reacties
Er zijn nog geen reacties
Nog niet uitgepraat? Praat verder op Discord