Retrospectief: De jaren '70

Geplaatst: 12 mei 2006 19:37
Aangepast: 1 januari 2018 00:00

Videogames bestaan nog niet zo lang, laat staan de consoles. De hele industrie is slechts 35 jaar oud. Om de pioniers van de door velen zo geliefde industrie niet in de vergetelheid te laten raken, wordt hier de geschiedenis nog eens opgehaald en door een nostalgische blik terugkijkend op 35 jaar geschiedenis van de thuisconsole. Dan begin je natuurlijk bij het begin. Het begin van de thuisconsole. De eerste paar waren niet programmeerbaar (als in: je kunt alles op een cartridge zetten en daarmee gamen), ze hadden cartridges die door de verschillende standen van de connectoren een ander beeld opleverden, maar de console kon maar een paar pixels weergeven, dus de beelden waren zeer beperkt.

Magnavox Odyssee: de allereerste thuis console aller tijden

In 1972 lanceerde een klein bedrijfje de Magnavox Odyssee console. Dit was de allereerste console ooit. De console is bedacht door ene Ralph Bear die in 1966 op het idee kwam en in 1967 als het eerste achtervolgingsspelletje speelde. De Odyssee had in totaal 12 spelen die op cartridges stonden. Die je bestuurde met een controller die alleen een 2 draai knoppen had. Voor een horizontale beweging en een verticale beweging. voor de duidelijkheid: foto's zijn niet op schaal Alleen was de Odyssee niet volledig programmeerbaar. De Cartridge werd niet echt gelezen door de machine (zoals met de NES), maar door verschillen in de metalen strips, produceerde de machine een ander beeld. Dit beeld kon ook in kleur gezien worden, mits je er speciale plaatjes voor had die je op je beeldscherm van je TV kon aanbrengen.Ondanks dat het de allereerste console was en er geen concurrentie aanwezig, was de Magnavox Odyssee geen lang leven beschoren. Dit kwam mede door een slechte marketing strategie van het bedrijf. Zo beweerden zij dat je het apparaat alleen maar kon gebruiken op de Magnavox TV's. Dit was niet waar, maar zo hoopte Magnavox de TV's een boost te geven. Ook de latere Odyssee consoles hebben nooit echt groot succes gehad. Dit kwam voornamelijk door een nieuwe grote speler die de markt van de consoles in de jaren 70 nog volledig zou beheersen.

Atari en hun spelletje Pong

In 1972 lanceerde een nieuw bedrijfje, opgericht door Nolan Bushnell, een arcade kast met een nieuw spelletje. Dat spelletje was Pong. Als snel stonden er lange rijen voor deze arcade kasten.

Atari durfde het echter niet aan om de thuis markt op te gaan, maar toen de Odyssee pijnlijk faalde, waagde Atari de gok. Atari releasede de eerste thuisversie van Pong, samen met Sears, in 1975. Het werd een enorm succes en met de kerst van 1975 had het $100 kostende apparaat $40 miljoen opgebracht. Natuurlijk bleef dit succes niet onopgemerkt en vele Pong clones volgden. Zoals de Odyssee 100 van Magnavox en de Telstar van Coleco. Atari werd nog wel aangeklaagd door de bedenker van het achtervolgspelletje op de eerste Odyssee, omdat dat ongeveer hetzelfde idee was als Pong, maar dit leidde niet tot een dramatische ervaring voor Atari.

Sterker nog Nolan Bushnell verkocht in 1976 Atari aan Warner Communications, en dit laatste bedrijf had genoeg geld om wel een eigen versie van Pong, dus zonder hulp van Sears, waardoor Atari al het geld kon houden, te maken en dat deden ze ook. Zo werd de naam Atari een begrip onder de consumenten. Later releasede zowel Atari als Sears uitgebreidere versies van Pong, zodat je verschillende games speelde met hetzelfde apparaat, maar dit was maar beperkt tot een maximum aantal van 16.

Fairchild Channel F

In 1976, augustus om precies te zijn, lanceerde het Amerikaanse bedrijfje Fairchild Camera and Instruments zijn eigen console. Zij gebruikten hier de eigen technologie van de eerste microchip die ze hadden ontwikkeld. En ontwikkelde zo de allereerste programmeerbare console. De console kon 16 kleuren weergeven en draaide dus op Fairchild's eigen microprocessor de 8-bit F8. Maar zoals vaker met pioniers verging het ook deze console niet erg goed. Hij was voor die tijd namelijk erg hoog geprijst ($169) en had dus een enorm gat met de niet programmeerbare systemen. En zelfs het feit dat de gamers van toen het systeem onthaalden als de volgende stap in de evolutie, mocht niet baten. De Channel F werd vroeg in het jaar van 1978 uit de markt gehaald door Fairchild. Hier in Europa is hij onder verschillende namen uitgebracht. Namelijk: Luxor Video Entertainment System in Zweden, The grandstand in Groot Brittaniëen Saba Video Play in Duitsland. Later bracht een bedrijg genaamd Zircon de Channel F II nog uit, maar deze kreeg wel 5 games en stierf ook een vroege dood.

RCA Studio II

RCA bestudeerde de console markt al vele jaren. Ze hebben zelfs een aanbod afgeslagen om op de Odyssee technologie een console te bouwen. RCA had namelijk een droom. Een droom om de eerste programmeerbare gameconsole te hebben. Dit ging mis, want ze kwamen pas in 1977 op de markt met hun console geprijsd op 149 dollar. Toen was de Channel F van Fairchild al lang en breed in de markt gezet. Hij was wel goedkoper, maar ook iets minder van kwaliteit. Want hoewel de microprocessor van het apparaat ook in NASA apparaten zat, was het ding gewoon niet goed in graphics, tenminste als men naar de Channel F keek. Waarom de Studio II dan genoemd wordt? Omdat het de eerste console was die een soort van D-pad (het idee zeg maar, het lijkt meer op de numpads van een keyboard) gebruikte in plaats van de gebruikelijke joystick. Het systeem werd in 1979 van de markt gehaald en daarmee is de studio II de laatste console die in de jaren 70 het licht zag en ook weer ten onder ging Op naar de jaren tachtig, waarin de periode wordt meegemaakt die te boek staat als de beste periode in de geschiedenis van de televisieconsoles. Hierin worden ook nog wat consoles genoemd die eind jaren zeventig het levenslicht zagen.

Alex Zweers Eigenaar & Founder

Wat ooit begon met een liefde voor Donkey Kong Country: Diddy Kong’s Quest liep uit tot het managen van zijn eigen gamesite. Vandaag de dag waagt Alex zich echter voornamelijk aan “hier krijg ik echt een God-complex van”-games. Onze regelneef - ook wel Captain Plannert genoemd - heeft altijd wel zijn mening klaarliggen, zeker als het gaat om zijn grote passie; gaming.

Lees meer