Preview: Twisted Metal

Geplaatst: 9 februari 2012 16:00
Aangepast: 1 januari 2018 00:00

Gierende banden en samenhangende make-up klodders komen in beeld. Een rare samenkomst van twee alternatieven die niet al te vaak contact zoeken. Echter doet Twisted Metal het alsof het kinderspel is. Alsof ze geboren waren om deze game te maken. Voor mij, voor jullie en voor elke overgewichtige Amerikaan die zich de pleuris zweet tijdens het kijken van deze trailers. Die twee alternatieven komen dus samen op één CD'tje. Hoe zich dit heeft ontwikkeld, uitgewerkt en presenteert? Dat konden we proeven en ervaren in de demo van de game, die sinds een aantal dagen te downloaden is. Natuurlijk kun je het zelf ervaren, dat genot, maar je kan ook deze Gespeeld lezen en de mening van een echte *kuch* professional *kuch* lezen.

Peter's auto
Op de dag van de Gameliner-Nieuwjaarsborrel reed ik mee met Peter, een mede-redacteur. Hartstikke tof dat ik mee mocht rijden (ik heb zelf helaas nog geen rijbewijs), maar Peter is een grote heavy metal fan. Dubbele bas, keihard schreeuwen en niet achterom kijken. En dat dan anderhalf uur lang. Op de achterbank keken we elkaar aan als in: leuk joh, die muziek. Die blik van Yan en Nathan, mijn twee andere medereizigers, zal mij eeuwig bijblijven en ik kreeg een korte flashback naar dat moment toen ik Twisted Metal opstartte. Niet van het geschreeuw, maar van het volume op de maximale stand krijg je een energieboost waar Jochem meijer nog jaloers op kan worden. Godverdomme zeg.

Onze Geert
Opgestart en wel dus. Teruggekomen van mijn droomrit van energie, pakte ik de eerste de beste vierwieler. Nou, één of andere California-map ofzo (correct me if I'm wrong) en gaan met die banaan. Althan, dat dacht ik. Helaas was de realiteit anders en moest ik eerst drie keer de dood opzoeken voordat ik de controls een beetje door had. Geen idee of de vorige games dit ook hadden, maar ik hoor nog bij de jonge garde van Gameliner, dus die heb ik nooit gespeeld. Hoe dan ook: lastig dus. Het kostte me een paar uur voordat ik maar enigszins een potje kon winnen. Heb je de 60 Seconds van laatst gezien (zie deel 1, deel 2 en deel 3). Daarin is onder andere te zien dat mijn poging een truck om te duwen tevergeefs was. Een truck! Dat is alsof je Geert Wilders moet overtuigen van het feit dat boerka's wel mogen. Dat is een tsunami tegenhouden die het land al heeft aangerand. Dat is alsof je voor elke Rus een verwarming moet regelen: het is onmogelijk. Chaos dus.

I will have my revenge
Echter was het goede chaos. Chaos als in: het is te doen. Die truck is wel te slopen, als je hem van achter met een tiental raketten bestookt. Je moet wisselen tussen wapens, je slides goed benutten en vooral de snelheid erin houden. Als je een doelzoekende raket achter je aan hebt, kun je hem ontwijken. Lastig? Zeker. Maar te doen? Ook zeker. En daar zit de charme, onder andere, van Twisted Metal: het is allemaal 'te doen'. Het komt helemaal aan op jouw skills en inzicht in de situatie. Het inschatten van je (online) vijanden, de maps goed kennen en weten waar de goede wapens liggen. Het is een ontzettend lange tijd terug dat ik zo'n game als deze heb gespeeld. Old school all over the place!

Voorlopig oordeel
Oh ja, en lekker spelen doet het zeker! Qua technische rommel ziet het er allemaal tof uit, lekker strak en totaal geen last van ook maar één enkele bug, zelfs al is het een demo. Ik kan niet wachten om de andere maps te testen, de singleplayer helemaal kapot te spelen en al die andere extra's onder de loep te nemen. Dit is sowieso de game van het voorjaar. Without doubt it is.

Lees meer