Preview: SimCity

Na een speelsessie van ongeveer een half uurtje (meer kan het zeker niet zijn geweest) kan ik al zeggen dat SimCity zo'n game wordt waar je 's avonds nog één klein dingetje in gaat regelen, totdat je merkt dat het al drie uur in de nacht is. En dat terwijl je de volgende dag die belangrijke toets op school hebt, of die meeting op je werk. Maar ja, de Sims in je stad moeten toch ook tevreden worden gehouden?

Ga maar spelen
Electronic Arts heeft het begrepen. Na een kleine introductie over de franchise die SimCity inmiddels is en een kleine introductie op deze nieuwe game, werd ik in het spel gedropt met de woorden: Ga maar gewoon spelen. Kijk, zo wil je een game als SimCity checken. Overigens klopt het gewoon spelen niet helemaal, aangezien ons in het vooruitzicht werd gesteld dat de twee mensen die aan het einde van de demo de grootste populatie hadden naar huis gingen met een speciale prijs. Erg leuk natuurlijk, maar eerlijk gezegd was ik na vijf minuten al helemaal opgezogen in de game en konden eventuele prijzen mij net zoveel schelen als het Nederlands elftal, dat op dezelfde dag met 4 - 2 ten onder ging tegen onze zuiderburen. Een rare vergelijking natuurlijk, maar hopelijk snap je enigszins wat ik bedoel.

Een kleine stad groeit uiteindelijk uit tot een enorme metropool.

Automatisch
De demo die ik en de andere journalisten in de van airco voorzien ruimte (godzijdank) te spelen kregen begon met een kleine tutorial, waarin alle basiselementen van SimCity in razend tempo werden uitgelegd. Zo moet je huizen bouwen, dit zijn de doelstellingen, zo moet je dit doen, zo moet je dat doen, enzovoorts. Na een minuutje of vijf was ik in ieder geval weer helemaal op de hoogte, en kon het echte werk beginnen. Eén van de dingen die me gelijk opvielen, was het feit dat het niet langer nodig is om aparte waterleidingen, rioleringen, elektriciteitsdraden enzovoorts in je stad aan te leggen. Als je ervoor kiest om ergens een woonwijk, industriegebied of winkelcentrum te bouwen, dan worden dat soort dingen gewoon automatisch geregeld. Handig! Wel moet je er overigens voor zorgen dat je ergens in je stad een energiecentrale, waterpomp en dat soort dingen hebt staan, maar voor de rest hoef je nergens meer naar om te kijken.

Om naar de overtreffende trap van handigheid te gaan: voor elk van deze basisbehoeften (dus stroom, water, gas, enzovoorts) kun je een soort blauwdruk van je stad oproepen. De verschillende delen van de stad worden vervolgens ingekleurd met de kleuren groen, oranje en rood. Een groene kleur betekend dat een voorziening goed geregeld is, een rode kleur dat je flink aan de slag moet om iedereen van die voorziening te... ehh... voorzien. Daarnaast wordt je ook geholpen bij het kiezen van een plek voor bijvoorbeeld een watertoren: is de grond donkerblauw gekleurd, dan is dat een betere plek om je bouwwerk neer te zetten dan wanneer de grond lichtblauw van kleur is. Al deze kleine details helpen je om het bouwen van je eigen stad zo soepel mogelijk te laten verlopen.

Noodkreet
Nadat ik hier en daar een woonwijk had neergeplant en had gezorgd dat men van alle basisbehoeften was voorzien, hoorde ik opeens een noodkreet. Die kwam niet van iemand uit de ruimte waarin ik speelde, maar door mijn koptelefoon heen. Wat bleek: de schreeuw om aandacht kwam van een Sim in mijn stad, die me erop attendeerde dat het huis van zijn buurman in lichterlaaie stond. Natuurlijk geen ramp (toch?), ware het niet dat mijn stad nog niet voorzien was van een brandweercentrale. In blinde paniek greep ik mijn muis beet en stuurde ik de cursor naar het knopje waarmee ik een brandweerkazerne kon bouwen. Dat hielp, want binnen no-time waren de stoere brandweermannen paraat om het brandje te blussen.

Gelukkig lette de buurman goed op...

Deze (nood)kreten van Sims zul je overigens vaker terugzien. Ze geven de persoonlijke behoeften van je Sims weer, en het is vervolgens aan jou om te overwegen of datgene waar ze om vragen wel of niet gerealiseerd wordt. Met andere woorden: ben jij de burgemeester die goed luistert naar de inwoners van zijn stad en doe je zoveel mogelijk wat ze wensen, of kan het je allemaal geen reet schelen en laat je de Sims in je stad stikken? Ik opteer doorgaans voor het eerste, maar als je liever de tweede optie kiest is dat ook mogelijk. Je kunt SimCity immers spelen op de manier die jij wilt. Wat dacht je bijvoorbeeld van een casino resort, een educatieve stad of een groene biotoop? Jij bent de baas; jij beslist!

GlassBox
Om af te sluiten nog even een paar woorden over de engine die alle pracht en praal op je scherm tovert: GlassBox. Deze engine is speciaal voor SimCity gemaakt en zorgt ervoor dat er geen detail aan je aandacht ontsnapt. Het is bijvoorbeeld mogelijk om je Sims te volgen in hun dagelijks leven, en je zult zien dat ze er allemaal een eigen agenda op nahouden. Waar een doordeweekse dag voor de ene Sim een bezoek aan het kantoor betekent, is het voor een andere Sim bijvoorbeeld het moment om eens lekker met de hond in het park te wandelen en te genieten van de natuur. Daarnaast betekent elke beslissing die jij neemt dat het dagelijks leven van je Sims er anders uit zou kunnen gaan zien, waardoor je ook daadwerkelijk verandering ziet in de dagbesteding van je inwoners.

Voorlopig oordeel
EA lijkt met SimCity op de goede weg te zijn. De ontwikkelaars willen je laten voelen dat jij degene bent die aan het roer van de stad staat, en dat elke beslissing die je neemt van grote invloed is op de inwoners ervan. Overigens, om nog even terug te komen op het begin van dit stukje: de wedstrijd om de meeste inwoners binnen te halen heb ik helaas verloren. Gelukkig heb ik daar een verklaring voor; ik weet zeker dat de winnaar van de prijs (een SimCity t-shirt) een van industrie doordrongen flutstad heeft gemaakt, met Sims die doodongelukkig zijn. En dat terwijl mijn stad glom van het groen en de schone lucht, met Sims die het woord 'verhuizen' waarschijnlijk niet eens in hun woordenboek hebben staan. En dat is toch een stuk belangrijker!

Ja, zo zag mijn prachtige, groene stad er zo ongeveer uit.

SimCity komt op 15 februari 2013 uit voor de pc en de Mac.