Opinion: Gemist in 2011

Geplaatst: 2 maart 2012 17:30
Aangepast: 1 januari 2018 00:00

De kwaliteiteisen van een succesvolle game liggen tegenwoordig hoger dan ooit tevoren. Wanproducten vallen zo snel door de mand en heb je je marketing niet op orde, dan kun je het sowieso wel vergeten. Helaas worden er hierdoor af en toe wat pareltjes ondergesneeuwd. Dat zulke games vandaag de dag al snel richting de budgetbak rollen is voor de oplettende gamer een heerlijke meevaller. Voor diegenen zonder haviksogen, in vogelvlucht een drietal games uit 2011, die wellicht aan je snavel voorbij zijn gevlogen en die op deze donkere dagen voor een lichtpuntje zouden kunnen zorgen.

L.A. Noire
Deze misdaadthriller, die op het eerste gezicht doet denken aan een Point and Click Adventure, is niet je typische actiegame. Het lage tempo zal menigeen afschrikken en de setting, net na de Tweede Wereldoorlog, zal ook niet in ieder oor even uitnodigend klinken. Toch hebben we het hier over een ervaring die je beleefd moet hebben, voordat je er een oordeel over kunt vellen. De game staat bekend om de sublieme gezichtsanimaties, die je meer dan eens zullen helpen in het oplossen van een gruwelijke zaak. Het verhaal is erg intrigerend, de zoektochten naar aanwijzingen zijn spannend en als afwisseling zijn de shoot-outs en auto-achtervolgingen een welkome aanvulling. Sommigen noemen het een interactieve film, anderen neigen meer naar een slow-paced actiethriller, maar hoe dan ook, een heerlijke ervaring.

DiRT 3
Dat iedere race-fan aan het eind van vorig jaar vooral met Forza Motorsport 4 in zijn hoofd zat, is begrijpelijk. Dit is echter geen excuus om DiRT 3 compleet te vergeten. Meer rally en een verkleind aandeel gymkhana maakten dit een racegame om niet snel te vergeten. Een prachtig grafisch design, passende muziek en vooral uitdagende gameplay voor iedere soort speler waren ingrediënten die deze game maanden in mijn console hebben doen vastroesten. Kom je echter van de Forza Motorsport-reeks af, haak dan niet te snel af door de gevoeligheid van de auto's, je rijdt nou eenmaal grotendeels op een losse ondergrond en niet op het zo geliefde asfalt.

Rayman: Origins
Dat de terugkeer van Rayman naar het 2D-principe zo'n geslaagde zou zijn, had ik eerlijk gezegd niet durven dromen. Dat deze blauwdruk door velen wordt bestempeld als kinderachtig of ouderwets is echter een schande. Pak samen met een maat de controller op, speel twee levels, en je zult dromen over de wonderlijke wereld van Rayman: Origins. Sfeervolle levels, geweldig character-design en piekfijne gameplay toveren binnen een geringe tijd een glimlach van oor tot oor op ieders gezicht. Bovendien valt er immens veel te verzamelen en blijft de uitdaging voor het grootste deel van de game goed aanwezig. Erg leuk om met meerderen de spelen, maar zeker niet saai om in je eentje te doorlopen. Een ouderwets principe, maar nog steeds heel erg leuk.

Dit is geen smeekbede om de zojuist beschreven games meteen te gaan halen, maar mochten een of meerdere je interesse hebben gewekt, dan durf ik met zekerheid te zeggen dat je jouw favoriet blind kunt gaan halen. Dat sommige games geen hoge positie weten te bemachtigen in zoveel toplijsten van het afgelopen kalenderjaar hoeft natuurlijk niet te betekenen dat het geen goede games zijn. Mocht Skyrim je ding niet zijn, dan zou het zomaar kunnen zijn dat een Rayman: Origins je veel meer plezier zal opleveren. Stiekem hoop ik natuurlijk hier en daar iemand te hebben overtuigd en ze zo vele uren gameplezier in de schoot geworpen te hebben, en zo niet, ook ik sta open voor suggesties.

Lees meer