Opinion: Vroeger was alles beter!

Geplaatst: 2 mei 2013 12:00
Aangepast: 1 januari 2018 00:00

Vroeger was alles beter is een zin die menig gamer vandaag de dag wel eens in de mond heeft genomen. Er zijn legio redenen te bedenken waarom een gamer deze zin gebruikt. De games van tegenwoordig zijn niet moeilijk genoeg, te kort, te fout gevoelig Zo kan ik nog wel even doorgaan met het lijstje met redenen. Maar al snel moet ik mijzelf de volgende vraag stellen, was vroeger alles wel beter, of is het een vorm van pure nostalgie? Natuurlijk, het verleden heeft vele klassiekers voortgebracht, maar ook ontzettende pulp welke het label 'game' naar mijn bescheiden mening niet mag dragen.

Yin and Yang
Ik stap meteen naar de tijd waar het gamen voor mij begon. Het 8-bit era. De tijd van SEGA vs. Nintendo. Bijna ieder kind had wel één van deze twee (of beiden) in huis staan. Beide consoles kenden ook hun eigen mascottes die later zouden uitgroeien tot ware game-iconen. En ook al waren ze zo verschillend van elkaar, ze hadden elkaar nodig. Nintendo en SEGA waren als Yin and Yang, volledig in balans met elkaar.

Nu kan ik wel gaan vertellen dat beide consoles geweldig waren en niets dan louter pareltjes produceerden, maar niets is minder waar. Beide consoles wisten ook pure gedrochten te produceren. De NES kende bijvoorbeeld het verschrikkelijke spel 'Dr. Jekyl and Mr. Hyde', een spel dat mij tot op de dag van vandaag het bloed onder de nagels vandaan kan halen. Op geen enkele manier was het duidelijk wat je moest doen, waarom je het moest doen en wie nou vijanden waren. Mensen vielen je zonder duidelijke reden aan en zelfs daar was geen pijl op te trekken.

SNES / Megadrive
Laten we doorspoelen naar het 16-bit tijdperk. Laat ik beginnen met dit te zeggen: dit tijdperk was (en is!) nog steeds bepalend geweest voor vele games zoals wij die nu kennen. Dit tijdperk heeft geweldige spellen voortgebracht, ik noem een Sonic & Knuckles, Super Mario World, Zelda: A Link to the Past, Donald Duck: Maui Mallard en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar ook deze consoles kenden games die toch echt tenenkrommend slecht waren, let wel: dit is mijn persoonlijke mening. Hieronder een paar games die ik, helaas, niet meer zal vergeten.

Mighty Max: wauw, ik heb zelden een spel gezien dat zo repetitief is als Mighty Max. Geen uitdaging. Je moet continu hetzelfde truckje uithalen. Duidelijk een spel dat leunde op de leuke tekenfilmserie maar het zelf niet waar kon maken.

Shaq Fu: een basketballer in een vechtspel. Nee echt, moet ik nog meer uitleg geven? Een dergelijke combinatie is per definitie gedoemd te mislukken (uitzonderingen daargelaten). Met dit spel zijn ze daar zeer succesvol in, de story mode is alleen met Shaq te spelen en hij blijkt ook nog eens slechter te zijn dan alle andere karakters. Van uitdaging is ook niet echt te spreken, wanneer je eenmaal één move kent zal je deze blijven gebruiken, omdat Shaq gewoon zoveel slechter is dan alle andere karakters.

Home Improvement: het doel van dit spel is niet echt duidelijk. Ik had in eerste instantie verwacht dat het ook echt een klusspel zou zijn, maar niets blijkt minder waar. Het is een echte platformer. Nou echt, je probeert maar wat heen en weer te springen en schieten, want het is mij niet duidelijk welke kant je nou echt op moet. En mij verlies je als gamer als je dinosauriërs gaat toevoegen.

Batman Forever: Mortal Kombat in een Batman jasje. Nee echt, een Mortal Kombat-speler zal meteen doorhebben hoe de moves werken in dit spel. De karakters zien er te groot uit, waardoor met twee spelers spelen gewoonweg niet kan. Nu valt er nog te leven met zoiets, maar een cartridge met laadtijden. Pardon? Juist ja, Batman Forever doet het. Nu is het maar even, maar toch. Laadtijden bestonden namelijk nog niet ten tijden van de cartridges.

Verandering van spijs doet eten
Verandering van spijs doet eten, zeggen mensen wel eens. Doordat ontwikkelaars vroeger gewoon minder krachtige consoles tot hun beschikking hadden, en dus ook mindere grafische hoogstandjes konden maken, konden ze het daadwerkelijke verschil in een spel maken door een ijzersterk verhaal neer te zetten en veel aan karakterontwikkeling te doen.

Met de huidige generatie consoles hebben ontwikkelaars krachtige machines tot hun beschikking en kunnen ze een grafische pracht tevoorschijn toveren die bijna niet van echt te onderscheiden is. En gamers willen dat ook. Dit kan echter afbreuk doen aan het verhaal. Ik zeg niet dat het bij ieder spel zo is, maar bij sommige spellen is het verhaal wel flinterdun.

Dus was vroeger nou alles echt zoveel beter? Nee. Het is gewoon een feit dat gamers veranderd zijn en dus de games ook.

Lees meer