Opinion: Mijn grootste angst

Koffie? Check. Benodigde voedsel? Binnen. Controller vol opgeladen? Gereed. Ruimte afgesloten met totale rust? Jup. Oké, we kunnen beginnen. De ergste eindbazen uit mijn gamecarrière op een rijtje, en de uitslag. Kom maar op, eindbaas! Ten strijde, en daar aan voorbij! Whaaaaaa!

Kingdom of Hearts II
De stopwatch staat al op 36:13. De eindbaas van Kingdom of Hearts II laat zich in een klein uur (!) afslachten. Een heel uur?! Vanaf punt A tot punt B zit geen checkpoint meer, dus vanaf daar tot het eind is één uur, minus de cutscenes. Je ziet hem al aankomen: er zit een hele last op je schouders. Als jij faalt, komt er nog een tsunami over Haïti. Als jij faalt in dat ene uur, valt er een onschuldige oma ergens in Columbia ten prooi aan piraten. Als jij faalt, en ik wil de druk echt niet opleggen, mag je dat hele uur weer opnieuw trotseren. Dit is alles behalve bevredigend, en ik heb een hele dag opgeofferd om die snotaap aan mijn sleutel te spiesen. En die irritante Goofy en Donald die de hele tijd dood gaan, maken het allemaal ook niet veel prettiger. Mogen het duidelijk zijn: ik heb voortaan haat met passie aan die eindbaas, hoe die dan ook mag heten. Uiteindelijk niet gewonnen, dus. 1-0

God of War 3
Kratos met zijn kettingen, wat was je toch een held. God na god sloeg jij van torenhoge bergen af alsof het niets was. Alma (groente-beest) werkte jij ten pleuren met twee vingers in je aars. Het ging allemaal zo makkelijk, totdat hij kwam. Zeus, de badass van de goden. Met zijn stroomgeladen stroomschichten gooide hij je keer na keer dood. Ook alsof het niets was. Hoe sterk jij was, is hoe allesvernietigend hij is. Het tij keerde en hij nam al snel de overhand. Waarom Kratos? Je altijd prachtige zinnen met je 'revenge' en je 'mighty gods', maar Zeus rijgt je aan een satéprikkertje. Op de moeilijkste moeilijkheidsgraad was hij gewoon een though bitch. Eentje die je het liefst een koplamp in zijn smoel werkt met 130 kilometer per uur. Uiteindelijk deze wel gewonnen, maar de imagoschade van Kratos blijf ik voelen. 1-1

Borderlands
Na levels te hebben getrotseerd dat ik een mega-deluxe kut-worm moest omleggen, was de eindbaas een eitje. Een stilstaand stuk worst dat het reactievermogen had van een Gameliner-redacteur. Zo snel als mijn karakter was, had ik hem binnen tien minuten de mond gesnoerd. Dat was geen punt. Echter had de extra DLC wat meer in huis, met een mega deluxe robot. En als er iets is wat onderschat wordt in anno 2012, zijn het robots. Waarschijnlijk is er geen uitleg meer nodig waarom ik deze verloor. 2-1

And the winner is
Hiermee bedoel ik niet het nieuwe programma van de campingzender SBS6, maar bedoel ik de eindstand. De eindstand tussen de genoemde games en ik. Ik ben niet de beste gamer, verre van, maar ik mag mezelf een doorzetter noemen, denk ik. Helaas hadden Kingdom of Hearts en Borderlands de langste adem. De eindbazen die gewoon een levensbalkje hadden als geen ander, en mij verpletterde als kaas. Die eindbazen zijn pas echt baas.