Opinion: Bye bye, co-op

Geplaatst: 22 december 2015 10:00
Aangepast: 1 januari 2018 00:00

Een column is zo'n heerlijk medium om over van alles en nog wat te zeiken. Neem nou mijn vorige column over updates, iets wat mij mateloos irriteert. Deze trend is opgetreden naarmate de consoles meer en meer geavanceerd raakten. Deze 'evolutie' heeft echter niet enkel de updates geïntroduceerd. De grote gamefabrikanten hebben ook bijvoorbeeld de kunst van het simplisme uit het oog verloren. Toevallig dat ik deze twee voorbeelden noem? Ik dacht het niet. Simplisme en evolutie sluiten namelijk aardig aan op mijn tweede column: Bye bye, co-op.

Vroeger zat ik dagelijks met vrienden op de bank. Biertje, Fristi en een zak Skittles maakten ons al snel helemaal het mannetje. Race-duels, shootouts en snowboard-evenementen passeerden regelmatig de revue. Anno 2015 ziet dit plaatje er echter heel anders uit. Toegegeven, de bier, Fristi en Skittles zijn nog altijd van de partij, maar mijn vrienden, die zitten thuis.

Neem Need for Speed of SSX. Vroeger was het een festijn om dit samen met vrienden te spelen, er werden competities opgezet en uiteindelijk kwam er één winnaar uit de bus. Ik was dan ook meer dan hyped toen de nieuwe SSX uitkwam. Samen met een vriend zat ik op de bank te kijken naar het menu. Er moet toch wel een splitscreen-modus zijn? Nee dus, de game is enkel met vrienden speelbaar via de online-modus. En dat is zwaar kut, om het zo maar even te zeggen.

Als kind zijnde was ik niet de typische geeky-gamer. Ja, ik was verzot aan de technologie, maar ik was zeker niet vies van een balletje trappen. Toch zat ik geregeld voor de televisie met een controller in de hand. Daar krijg je vierkante ogen van, schreeuwde mijn moeder uit de keuken. Het kon mij niets schelen, want er waren vriendjes over de vloer en we hadden bakken met plezier. Een high five hier, een scheldwoord daar, niets was te gek.

Vandaag de dag is dat echter zeer anders. Eenzaam op de bank, half krijsend door een krakerige headset. Een heel scherm voor mezelf, and I don't like it. Die saamhorigheid van vroegah is vrijwel in de vergetelheid geraakt. Dat is vreemd, want in mijn omgeving zie ik iedereen praktisch smeken om een goed co-op-avontuur. Of het nou om racen, schieten of avonturieren gaat, samen gamen blijft gewoon het beste. Als het fun-gehalte dermate hoog is, boeit een goed verhaal helemaal niet. Simplisme schittert wanneer de gameplay als een huis staat. Had Mario Kart op de SNES uitleg nodig? Nee, ze waren gewoon aan het karten en dat was dikke fun. Overigens ben ik mij er uitstekend van bewust dat er nog altijd gigantisch leuke co-op-games zoals Portal en Borderlands verschijnen.

Wat vindt jij van de langzame verdwijning van de co-op-modus? Vindt jij het net zoals ik jammer, of had je er sowieso vrij weinig mee? Het kan natuurlijk ook zo zijn dat je een gamer van deze generatie bent en het eigenlijk bijna als normaal beschouwd. Ben ik dan ook een grote zeur, of ergeren jullie je, net zoals ik, aan deze 'evolutie' die gaande is in de gamewereld? Ik vind het namelijk een vreemde gewaarwording dat je tegenwoordig eenzaam moet zijn om gezelschap te hebben. Anyway, ik ben benieuwd.

Rudy Wijnberg Head of Media

Als het gaat om passief sporten is Rudy een kei gezien hij regelmatig menig vechtersbaas tegen de vloer nokt en tanden laat rapen. Toch is hij niet vies van andere genres. Onder het motto “je moet toch alles in je leven geprobeerd hebben” experimenteert onze Amsterdammer zo nu en dan eens wat. Niet altijd even succesvol, geduld is namelijk niet echt zijn sterkste punt, net als een gracieuze winnaar zijn gedurende menig fighter…

Lees meer