Film: Mission: Impossible - Fallout

Mission: Impossible draait intussen al flink wat jaartjes mee. Het is inmiddels 22 jaar geleden dat Tom Cruise in de huid van spion Ethan Hunt kroop en al bungelend aan een koord filmgeschiedenis schreef in Brian De Palma’s Mission: Impossible. Nu, ruim twee decennia later is het nog steeds diezelfde Tom Cruise die zich alweer aan het zesde deel waagt. Mission: Impossible - Fallout wordt door sommigen bestempeld als ‘de beste actiefilm van 2018’, maar ik vind het lastig om te geloven dat een zesde deel van een franchise zo’n titel kan krijgen. Presteert onze Tom onder de regie van Christopher McQuarrie wederom ‘the impossible’?

The art of the Hunt

Op het gebied van het plot doet Mission: Impossible - Fallout in ieder geval niets baanbrekends. Sterker nog, het lijkt recht uit de ‘plot voor een actiefilm’ kaartenbak te komen. Hunt en zijn IMF-crew, bestaande uit Luther (Ving Rhames) en Benji (Simon Pegg), hebben te maken met losse eindjes, overgehouden aan de escapades die we in M:I5 Rogue Nation hebben mogen aanschouwen. The Syndicate lijkt niet geheel van de aardbodem verdwenen en de overgebleven leden gaan verder als The Apostles. Deze Apostles hebben hun zinnen gezet op drie plutonium kernen, iets wat Hunt en consorten in de kiem moet zien te smoren. Lang verhaal kort: Hunt krijgt missie - Hunt houdt zich niet helemaal aan het plan (nogal een terugkerend thema) - Missie FUBAR. Hunt krijgt nog één laatste kans om zijn fout te herstellen, maar niet zonder bemoeienis van de CIA.

Wat volgt is ruim twee en een half uur aan actie zoals we die gewend zijn van Mission: Impossible. Ook hier zien we overwegend bekende kost. High speed chases door de straten van Parijs en Londen a la Bourne, de bekende latex maskerade waar de filmreeks bekend mee werd, shootouts en de ene plot twist over de andere (wat op een gegeven moment wel een beetje too much kan worden). Ondanks dat het allemaal niet de boeken ingaat als origineel, kunnen we wel concluderen dat het allemaal correct gebeurt. De adrenaline verhogende actie wordt overigens gecomplimenteerd door het puike camerawerk en regie, waarvoor we Christopher McQuarrie wederom mogen bedanken. Het moge in ieder geval duidelijk zijn dat McQuarrie en Cruise het inmiddels aardig met elkaar kunnen vinden.

Niets lijkt ‘impossible’ voor Tom Cruise

Daarnaast is het vooral aan hoofdrolspeler Tom Cruise te danken dat ook dit zesde deel van de Mission: Impossible filmreeks weer als geslaagd te boek gaat. De 56-jarige Cruise mag inmiddels al een tijdje gebruik maken van zijn 50+ kortingspas, echt gebruiken lijkt hij ‘m nog niet te doen. En waarom zou je, als je de eeuwige jeugd in pacht lijkt te hebben. Waar menig acteur bij het aanbreken van de actiescènes eventjes een paar stappen terug doet om plek te maken voor een stunt double, duikt Cruise er met overtuiging zelf in. Oom Tom draait zijn hand niet om voor een wild motorritje hier en een sprongetje van het dak daar, zelfs niet als hij er zijn poot door breekt. Hell, zelfs een helikopter leren besturen vormt geen obstakel. Alles doet de beste man zelf en dat werkt behoorlijk mee aan de geloofwaardigheid, voor zover dat kan. Talk about "Cruisecontrol"

Nu is het niet alleen Tom Cruise die de kar trekt, maar eerlijk gezegd zorgt hij wel voor de meeste effort. Ving Rhames en Simon Pegg vormen weer de sidekicks die voor een tikkeltje luchtigheid moeten zorgen, al moet Mission: Impossible - Fallout het niet van de humor hebben. Henry ‘Superman’ Cavill geeft in de vorm van CIA agent Walker de yang tegenover Hunts yin, maar blinkt vooral uit in zijn miraculeuze baardgroei-skills. Ook de rest van de sterrencast - waaronder Alec Baldwin, Angela Bassett en Rebecca Ferguson - presteren naar behoren, maar geen van allen maken ze de impact die Cruise wel maakt. Maar goed, Wanneer je een Mission: Impossible-film gaat bekijken, wil je maar één ding zien en dat is Tom Cruise in zoveel mogelijk bombastische actiescènes. Wat dat betreft zit je met Mission: Impossible - Fallout weer geramd.

Het eindoordeel van Patrick Meurs

Mission: Impossible - Fallout mag dan alweer het zesde deel in de serie zijn, het bewijst wel dat een filmreeks niet altijd op z’n gat gaat na een paar sequels. Het plot en de actie zijn weliswaar niet heel origineel, het biedt wel twee en een half uur aan vertier. De opeenstapeling aan plot twists gaat op een gegeven moment wel heel rap (iets te zelfs) en leidt soms tot wat voorspelbaarheid, maar dat mag de pret niet drukken. Mission: Impossible - Fallout geeft je exact waar je voor betaalt en veel ervan. Wat dat betreft vormt het voor de liefhebbers van dit soort actiefilms inderdaad ‘de beste actiefilm van 2018’