Indieaan: Zheros

Geplaatst: 26 maart 2016 14:00
Aangepast: 1 januari 2018 00:00

[imgleft]http://www.gameliner.nl/res/images/overig/screenshots/DeIndieaan145px.png[/imgleft]
De Indieaan is een verhalenverteller, deelt graag zijn mening en wil iedereen bekend maken met de beste, leukste en mooiste indiegames. De indieaan gaat regelmatig op pad om de nieuwste indiegames aan de tand te voelen en te checken of deze tot de zojuist genoemde categorie behoren. Bovendien zal de Indieaan niet schromen zijn ongezouten mening hierover te geven. De Indieaan spreekt deze keer over Zheros.

Mijn zoektocht naar een verslavende offline multiplayer kent geen einde. Het is een manier om de leden van huize Welvaart eens bij elkaar te krijgen. Doorgaans zitten wij vastgekluisterd aan onze eigen beeldschermen en duiken in individuele avonturen. Titels zoals Borderlands en Diablo III zorgen voor vermaak en onderlinge interactie. Daarom is een nieuwe offline multiplayer-game altijd welkom, zowel van toonaangevende- als onafhankelijke studio's. Zheros leek ons een waardige opvolger. We keken er in ieder geval naar uit om samen hordes vijanden te lijf gaan.

Wat is het verhaal ook alweer?

In Zheros reis je als intergalactische agenten, Mike en kapitein Dorian, door een onbekend sterrenstelsel. Samen bescherm je het heelal tegen dr. Vendetta en zijn gemuteerde slaafjes. Althans, als je de productpagina's mag geloven. Tijdens het spelen merk je hier namelijk niets tot weinig van. Onze dr. Vendetta wordt geïntroduceerd in de openingsvideo, maar zie je vervolgens niet meer terug. Alleen Vendetta's diverse creaties passeren de revue. Het potentiële succes van Zheros is dan ook voornamelijk gebaseerd op de gameplay en het level design.

Ongecontroleerd op knoppen rammen of precisiewerk?

De hordes vijanden en gemuteerde creaties ga je te lijf met de ouderwetse vuisten, geweer of, als je er één tegenkomt, een mechsuit. De eerste levels kun je overleven door genadeloos op de knoppen te rammen. Gaandeweg verzamel je RP waarmee je jouw aanvallen, schild en geweer kunt upgraden. Wanneer je kiest voor het upgraden van wapens worden allerlei knoppencombinaties beschikbaar. Opeens stap je over naar precisiewerk en het leren van combinaties. Het doet, in de verte, denken aan Mortal Kombat. Alleen maak je bij Zhero gebruik van slechts twee knoppen, X en Y.

Dit maakt Zheros direct een stuk aantrekkelijker. Het is aan jou om de juiste combinaties eigen te maken. Het is zelfs een vereiste, want de vijanden worden alsmaar sterker. Met de eeuwig dreunende muziek op de achtergrond leer je combinaties en specifieke strategieën voor bepaalde vijanden. In het begin is dit voldoende om je bezig te houden, maar op den duur voelt het monotoon aan. Ieder level bestaat uit een paar meter sprinten, vijanden te lijf gaan, verder sprinten, de volgende groep aanvallen, en alsmaar verder totdat je het einde bereikt. In het begin zaten wij met een grijns voor de televisie, maar al snel zaten we er redelijk verveeld bij.

Is er een 'super easy' niveau?

Uiteraard zijn we begonnen op het niveau 'Normal'. Onderhand heeft huize Welvaart een flink aantal titels verslonden en vol vertrouwen banjerden wij door de eerste levels. Al snel verschenen de zweetdruppeltjes. Sommige vijanden vereisen precisie en timing waar een controller niet tegen opgewassen is. Met wat geluk kom je een heel eind, maar de eerste eindbaas heeft gezorgd voor een flinke dosis frustratie. Het is glashelder wat je moet doen en hoe je het doen, maar het is met een controller niet haalbaar. Helaas is het dan doorbijten of opnieuw beginnen, want je kunt niet halverwege het spel de moeilijkheidsgraad naar boven of beneden aanpassen. Wij zijn blijkbaar niet de enige, want ontwikkelaar en uitgever Rimlight Studios werkt aan een update om eerdergenoemd probleem enigszins in balans te brengen.

Dezelfde frustraties gelden echter ook voor de levels. In het begin sprint je gemakkelijk van kamer naar kamer, maar op een gegeven moment worden er diverse elementen toegevoegd. Er zijn (bewegende) lasers, platforms op verschillende hoogtes en elektrisch geladen vloerdelen. Uiteraard is de variatie en uitdaging welkom, maar het komt niet helemaal lekker uit de verf. De besturing voelt klungelig en onhandig. Altijd raak je wel iets, hoe vaak je ook door een level raast. Dit gebeurt helaas vaker dan je lief is. Er zijn slechts één of twee checkpoints, maar tientallen momenten om het loodje te leggen. Een, op het eerste oog, luchtig en grappig spel mondt uiteindelijk uit in een flinke dosis frustratie en irritatie.

Waarom is de overduidelijke potentie niet uitgediept?

Het vereiste en onhaalbare precisiewerk is te vergeven, zeker nu er een update op komst is. Desondanks is de potentie van Zheros niet uitgediept. De knoppencombinaties vermaken, maar worden op den duur monotoon. Er zijn geen indrukwekkende aanvallen om naar toe te werken. Uiteindelijk is het niets meer dan vijanden met dezelfde combinaties te lijf gaan. Ook de personages zijn zeer oppervlakkig. Nu verwacht ik geen achtergrondverhaal of karaktertrekken, maar een gezonde dosis humor is wel op zijn plek. Voeg de onmogelijke moeilijkheidsgraad hieraan toe en Zheros is niet langer een spel om aan te raden.

Lees meer