Indieaan: Roche Fusion

Geplaatst: 23 januari 2015 10:00
Aangepast: 1 januari 2018 00:00

[imgleft]http://www.gameliner.nl/res/images/overig/screenshots/DeIndieaan145px.png[/imgleft]
De Indieaan is een verhalenverteller, deelt graag zijn mening en wil iedereen bekend maken met de beste, leukste en mooiste indiegames. Hij gaat regelmatig op pad om de nieuwste indiegames aan de tand te voelen en te checken of deze tot de zojuist genoemde categorie behoren. Bovendien zal de Indieaan niet schromen zijn ongezouten mening hierover te geven. De Indieaan spreekt deze keer over Roche Fusion.

23 januari 2015, een dag van celebratie, een dag waarop Arjen Robben en Doutzen Kroes hun verjaardag vieren. Maar vooral een dag om de release van Roche Fusion te vieren. De game beleeft zijn release op Steam en is daarmee ook de eerste publieke game van amulware, ontwikkelaar van Nederlandse bodem. Naast het feit dat ik gek ben op indiegames, bewaar ik nog een speciaal plekje in mijn hart voor de indiegames van Nederlandse ontwikkelaars. Juist om die reden ben ik Roche Fusion aan de tand gaan voelen.

De laatste keer dat ik een 'Shoot 'em up' (ofwel shmup) heb geprobeerd, kan ik me eigenlijk niet meer herinneren. Het geval is namelijk dat elke game in dit genre me weet teleur te stellen. Een ruim aantal jaren geleden kon ik mijzelf vinden in '1942' op de NES. Echt een geweldige game die mij als piloot in een heuse warbird wist te heisen. Niks bijzonders, het deed wat het moest doen. Natuurlijk kan je in de jaren, met de evolutie van games, niet op hetzelfde concept blijven hangen. Er moet wat veranderd worden, en amulware zorgt daarvoor met Roche Fusion. In de basis is de game trouw aan zijn genre: een shmup die een snelle gameplay biedt. Ik zeg snel, maar ik bedoel echt snel.

Aan het begin van de game kies je een schip, die elk zijn eigen specialiteiten heeft. Het ene schip heeft snelvurende plasmastralen en het ander weer langzame raketten die belachelijk veel schade aanrichten. Uiteindelijk gaat het erom welke je beter ligt, want ikzelf kom verder met de langzame raketten dan de supersnele plasmastralen. Naast dat elk schip zijn eigen basiswapen heeft, beschikt elk schip over zijn eigen selectie power-ups. Die power-ups zijn nodig, en echt nodig, om het spel door te komen. Verwacht niet met alleen lijpe skills het spel door te kunnen komen en accepteer de hulp die de power-ups bieden. Je hebt power-ups die zich mengen met het primaire wapen, denk aan doelzoekende raketten of een kleine compagnon die gerichte laserstralen afvuurt. Daarnaast zijn er upgrades die schilden of secundaire wapens bieden, deze kunnen naast het primaire wapen afgevuurd worden. Zulke power-ups kunnen stevige lasers, dertig raketten of een groot zwart gat tevoorschijn halen die de doorloop van de game wat versoepelen.

Al zeg ik versoepelen, zal ik nooit zeggen dat de game simpel is. Door de zelfstellende AI wordt de game al spelende moeilijker. De AI past zich aan en wordt langzaam aan een stuk moeilijker. Meer en meer vijanden komen tevoorschijn en het wordt lastiger om te overleven. Je hebt immers maar drie levens, spaar ze ook.

Inhoudelijk is de game simpel in opzet, maar niet simpel gehouden in uitvoering. Grafisch is de game een lust voor het oog en het zijn de kleine dingen die het hem doen. Verwacht uitbundige kleuren, soepele animaties en briljante overgangen. Als je naar links of naar rechts gaat, beweegt de HUD mee en zorgt ervoor dat het een heel dynamisch geheel is. Bovendien bewegen raketten of plasmastralen mee met de HUD en buigen de trajecten van de projectielen. Een vernuftig gegeven en mooi uitgewerkt. Naast het grafische geweld zit er natuurlijk ook een soundtrack in de game. Een dertig minuten durende, speciaal voor de game ontwikkelde soundtrack die af en toe vleugjes meegeeft van retro-arcadegames. Dit allemaal geeft een oud en vertrouwd idee dat je een retro-arcadegame speelt, maar dan in een lekker modern jasje.

Ik moet zeggen dat de game mij bijzonder verrast heeft. Andere 'Shoot 'em up'-games zijn niet meer dan dat, maar deze game brengt mij weer op het niveau van '1942'. Niet dat ik die twee games vergelijk, maar het gaat mij nu puur om het gevoel. Het gevoel die '1942' mij gaf, geeft Roche Fusion mij nu weer. En dat is waar ik naar zoek, dat gevoel. Voor iedereen die gek is op de retro-spaceshooters, is Roche Fusion een regelrechte aanrader. Een game om lekker tussendoor te kunnen spelen om net even de hoogste score te halen. Een game die eigenlijk een plek verdient in een echte arcadehal. Waren die maar nog zo beschikbaar als een aantal jaar geleden. Ik denk dat Roche Fusion daar niet misstaat.

Lees meer