Drie van die: Waarom Inside werkt op de Nintendo Switch

De Nintendo Switch heeft op dit moment geen tekort aan games. Nintendo heeft de deuren verder open gezet voor third party ontwikkelaars en dat lijkt zijn vruchten af te werpen. Dit heeft tot gevolg dat veel uitgebrachte games ports zijn van een generatie oudere games, of je hebt het geluk dat de game dermate minder krachtige hardware nodig heeft. Inside is een game in de laatste categorie. De game heeft zowaar alle platformen op dit moment wel gehad en nu is het de beurt aan de Switch. Weet Playdead een perfecte Inside Job van de game te maken of wordt het een Inside Joke? Om die vraag te beantwoorden presenteer ik mijn drie van die redenen waarom Inside op de Nintendo Switch kan werken.

Toegankelijke eenvoud qua besturing

Voor diegene die het nog niet weten, Inside is de tweede game van Playdead na Limbo en Inside wordt door velen gezien dan ook gezien als de spirituele opvolger. In deze platformer ben jij een tiener, hoogstens een jonge vent, die zich in een duistere wereld bevindt. De game begint direct en plaatst jou in die wereld zonder verdere uitleg in de vorm van een cutscene of tekst. Toch heb je snel door wat de bedoeling is. Je kunt namelijk niet meer dan bewegen met de linkerstick, springen met B en iets pakken, duwen of omzetten met A. De besturing is eenvoudig, goed en adequaat. Gaandeweg loop je door en leer je de mechanieken van de game kennen. Inside kent een prima tempo en veel savepunten. Precies wat je wil op een hybride apparaat voor zowel thuis als onderweg.

]Mysterieuze maar makkelijke platformer

Inside is een platformer en biedt puzzels onderwijl jij bezig bent. De puzzels variëren van het juist timen van jouw acties, het zoeken van zombies, en gebruik maken van interactieve elementen in je omgeving die een bepaalde actie van jou vereisen. De game wordt eigenlijk nooit echt moeilijk, hoogstens uitdagend, omdat er een trial en error methode wordt toegepast. Gelukkig is dit niet frustrerend omdat de game veelvuldig de voortgang opslaat. Elementen die voor jou belangrijk zijn, worden uitgelicht of zijn anders van kleur. Voor je het weet ben je een aantal stappen verder en kom je voor je gevoel dichterbij de verlangde ontsnapping. Toch weet de game halverwege weer te verrassen met een nieuwe wending die direct andere puzzels opleveren. Dit zorgt ervoor dat je hersens weer even aan de slag moeten. De wereld om je heen wordt wel met elke stap vreemder en roept meer en meer vraagtekens op. Playdead weet dus met weinig middelen de aandacht goed vast te houden. Precies wat je verwacht van een volwaardige game.

It's the inside that counts

De game is gemaakt met een eigen doorontwikkelde versie van Unity, de game engine waarop meerdere Switch-games, zoals Yooka Laylee, draaien. Wanneer je aan Inside begint, vallen daarom meteen een aantal zaken op. De game is niet veeleisend als het gaat om benodigde rekenkracht en op zich zie je dat. De grafische stijl is uniek, maar kent weinig detail, heeft nogal een monotoon kleurenpalet en zelfs qua geluid en muziek is het minimaal. Maar wacht even, de Engelsen hebben hier een mooie uitspraak voor: 'never judge a book by it's cover, it's the inside that counts'. Juist, gameplay boven graphics is het credo en voor deze Indie is die uitspraak volledig van toepassing. Zodra je de game opstart en speelt, vallen belangrijke elementen vanzelf op. Ergens schijnt er een lamp of hebben bepaalde items een meer opvallende kleur, zoals geel. Hier is iets mee of vraagt de game jouw aandacht voor iets belangrijks. De graphics hebben dus echt een functie. Begrijp me niet verkeerd, want de game is om te smullen zo mooi vormgegeven. In dit geval een uitstekend gevalletje van functie volgt vorm. De game benut volop de mogelijkheden van de Switch, ook in de draagbare modus. Kortom, aanrader.

Het gebruikte beeldmateriaal is gecaptured tijdens onze speelsessie op de Nintendo Switch.