Drie van die: Redenen waarom South Park:From Dusk Till Casa Bonita beter is dan main game

South Park is altijd één van mijn favoriete series geweest, zeker in het verleden. Het is dan ook fantastisch om te zien dat de geliefde serie een welverdiende (goede) gamefranchise heeft ontwikkeld. Ubisoft heeft er veel tijd en liefde in gestoken, maar zoals we allen weten is Ubi dol op season passes en krijgt ook South Park: The Fractured But Whole de nodige DLC. Nu is de eerste verhalende DLC verschenen, genaamd: From Dusk Till Casa Bonita, een overduidelijke verwijzing naar Quentin Tarantino's From Dusk Till Dawn. Ik heb me onwijs weten te vermaken met de DLC en in deze drie van die vertel ik je precies waarom dat is.

From Dusk Till Casa Bonita speelt zich geheel af in Cartman's favoriete restaurant, Casa Bonita. De Vamp Kids vieren een verjaardagsfeest en Kenny's zusje woont het feestje bij. Vampiers zijn natuurlijk super lame en The New Kid moet haar dan ook zo snel mogelijk uit de gluiperige klauwen van de Vamp Kids bevrijden. In een kleine drie uur exploreren we heel het restaurant en krijgen we een grappig en compact verhaal voorgeschoteld. Iets wat ik onwijs kan waarderen, want de main quest werd naar mijn mening ietwat uitgesmeerd. Gaandeweg de DLC zien we weer de nodige verwijzingen en doen we hier en daar mee aan een mini game in de arcadehal. Kortom, variatie houdt deze digitale episode lekker fris.

Ik ben wel te porren voor een tikkeltje duisternis, zeker als het om dood en verderf gaat. Iets wat ik in de main game een beetje miste, daar werden namelijk enkel de standaard superhelden aangedaan. Nu kunnen we aan de slag met de Necromancer klasse. Hiermee schakelen we de hulp van de onderwereld in om onze vijanden uit te schakelen. Deze vijanden bestaan in dit hoofdstuk voornamelijk uit de Vamp Kids, per se (get it?). Deze herkenbare vijanden van het bekende viertal zijn hilarisch opgezet en het verhaal is logisch in ieder opzicht. Als we het over de onderwereld hebben kunnen we de goth kids natuurlijk niet vergeten. Daarom krijgen we ook een nieuwe support buddy in de vorm van de cynische en zwartgallige Henrietta. Een leuke aanvulling op het huidige roster.

Wat mij het meest opvalt aan deze DLC, is dat het een constante lijn weet vast te houden. Het verhaal blijft grappig, de actie blijft leuk en de omgevingen blijven afwisselend. Je hebt echt het gevoel een aflevering te spelen, voornamelijk omdat hij aan de korte kant is. Één speelsessie en je bent er doorheen, maar is dat erg? In mijn optiek niet, zo heb ik South Park immers het liefst. Kort, maar krachtig in plaats van lang en saai. Dat heeft de main story namelijk wel op momenten. Omdat je waar voor je geld wil, moet de game langer zijn dan drie uur, logisch. Deze DLC heeft die druk echter niet en dat zie je aan alles. Wat mij betreft maken ze alle South Park-content voortaan zo.

Het gebruikte beeldmateriaal is gecaptured tijdens onze speelsessie op de PlayStation 4.