Review: Total War Arena Pc

Geplaatst: 2 maart 2018 10:00
Aangepast: 17 maart 2024 20:49

Sommige mensen zijn geboren leiders. Onverschrokken, stressbestendig en altijd scherp genoeg om de juiste man op de juiste plaats te zetten. Ik bezit helaas niet alle deugden om een echte leider te zijn. Zo heb ik er al de grootste moeite mee om mezelf op een koude winterdag uit mijn nest te hijsen. Het Real Time Strategy-genre is een goede graadmeter om te kijken of je het in je hebt om een leider te zijn. De Total War-serie test al jaren onze leidinggevende capaciteiten en met de toevoeging van Total War: ARENA belooft digitale oorlogsexpert Wargaming mij dat zelfs een totale RTS-nitwit als ik ermee uit de voeten kan. Het zal mij benieuwen. TO BATTLE!

Het is nog steeds Total War, maar anders

Wargaming heeft een reden om zo zelfverzekerd te zijn met diens belofte. Ondanks het feit dat Total War: ARENA een Total War-game is, biedt de spin-off genoeg verschil om de instapdrempel laag genoeg te krijgen zodat zelfs de absolute leek aan de game kan deelnemen. Allereerst is Total War: ARENA free-to-play, wat een primeur is in de franchise. Kom je er na een paar potjes achter dat het je toch niet helemaal ligt, dan heb je letterlijk nul centen verloren. Daarnaast zorgt een andere grote aanpassing er voor dat het managen van een basis, een leger en de weg naar de overwinning niet meer de overheersende factor is. Je speelt ARENA namelijk niet alleen.

Total War: ARENA wordt door twee teams van tien man gespeeld, waarbij elke speler slechts drie units van honderd strijders commandeert. Alles bij elkaar denderen er dus alsnog 6000 soldaten over het veld om elkaar de hersens in te slaan. Het brengt dus nog steeds de chaos die je wilt zien in een Total War-game, maar het is een collectieve strijd geworden in plaats van een solo-operatie. Voor iemand die al snel het overzicht verliest in menig RTS is dit een welkome ontwikkeling. Dat je maar een tiende van het totale leger aanstuurt betekent overigens niet dat het makkelijk wordt. Strategiebepaling kan nog steeds het verschil maken tussen een glorieuze victorie of een bittere nederlaag en deze keer moet je die strategie met negen anderen bepalen.

Iedereen is een Commander

Vitaal is dat je de juiste factie en een bijbehorende Commander kiest, waar Wargaming je graag bij help middels IAmTheCommander.com. Je hebt namelijk te kiezen uit drie facties - Romeinen, Grieken en Barbaren - welke ieder zo zijn sterke en zwakke eigenschappen heeft. Aanvankelijk kun je per factie één Commander kiezen om mee te beginnen. Later kun je extra Commanders ontgrendelen middels XP of Gold. Onder deze Commanders vinden we een hoop bekende namen terug, zoals Julius Caesar, Leonidas (letterlijk met 300 man) en Alexander de Grote. Iedere Commander heeft ook zijn eigen moeilijkheidsgraad en eigen perks, waardoor de strijd voor iedereen uitdagend en veelzijdig blijft.

Voor de beschikbare units geldt zo’n beetje hetzelfde. In het begin zul je genoegen moeten nemen met basic infanterie, boogschutters of ruiters. Naarmate de game vordert, je XP vergaart en je Commander een Tier laat stijgen, groeit het aanbod in beschikbare units ook. Hoe hoger de Tier van je Commander is, hoe meer je kunt variëren met je drie units. De enige regel daarin is als volgt: je units mogen nooit een hogere Tier bekleden dan de Commander zelf. In Tier 1 zit je dus aardig vast aan basic voetvolk. Wanneer je Tier 10 hebt behaald - wat het hoogst haalbare is - is de ‘sky the limit’. Het gaat je dus aardig wat potjes ARENA kosten om je droomlegertje door middel van Silver te schuiven te kweken, tenzij je bereid bent om met echt geld te betalen.

Promotie is te koop

Gezien Total War: ARENA gebruik maakt van het free-to-play-model, kom je in enkele gevallen niet onder de microtransacties uit. In het geval van ARENA schuilen de microtransacties in een van de in-game currencies. Alles in de game is te unlocken met XP en Silver, welke je verdient door te spelen. Met Gold kan je een aantal dingen een tikkeltje sneller laten lopen. Zo zijn er ook premium legers beschikbaar, maar deze zijn enkel met gold aan te schaffen. Laat het nu zijn dat je Gold alleen met echt geld kunt kopen. Mep er een paar tientjes tegenaan en je hebt in no-time alle premium legers.

De nadruk leg ik even op ‘kan’, want het is uiteraard niet noodzakelijk. Het gratis te verdienen XP en Silver komen niet bepaald aanwaaien, maar na een flink aantal uren strijden kun je ook zonder de knip te trekken aanspraak maken op betere strijdkrachten en je favoriete Commanders. In mijn optiek valt er zelfs niet te spreken van pay-to-win. Direct het slagveld betreden met een Tier 10 Commander en bijbehorende units klinkt aantrekkelijk, maar wanneer je nul ervaring hebt en je tegen een vol leger Tier 10 Commanders moet strijden, helpt die gekochte promotie echt niet. Matchmaking kijkt namelijk niet naar je ervaring, maar de Tier van je Commander. De kans dat je als eerste van je team van de kaart wordt gevaagd is dan zeer aannemelijk, waarmee je geen vrienden maakt.

”Together… as one!”

Terwijl ik schaamteloos een quote uit Gladiator in de mix gooi, is dit in een zin wel de kern van Total War: ARENA. Teamwork is het belangrijkste speerpunt. Je eigen leger van 300 is alleen geen dreiging, maar met z’n tienen is de winst in handbereik. Daarbij is de juiste strategie zeer belangrijk. Met z’n allen zonder enige vorm van overleg als een wildeman op de basis van de tegenstander afstormen en deze innemen - wat een van de manieren om te winnen is - klinkt leuk, maar leidt zelden tot de winst. De kans dat je zonder pardon geflankt wordt, de moraal keldert en je manschappen stuk voor stuk worden afgeslacht terwijl ze op de vlucht slaan -wat dus een manier is om te verliezen - is sterk aanwezig. In plaats daarvan is het handiger om als team te overleggen wie de eigen basis verdedigt, wie de flanken bewaakt en wie de aanvallende manoeuvres in gang zet.

De kans bestaat alsnog dat een beginnend Total War-speler als eerste uitgeschakeld wordt, zelfs wanneer deze nog zo zijn best doet om zijn aandeel te vervullen. Wanneer dat gebeurt is er geen reden tot ontroostbare teleurstelling. Zoals de game zelf al zegt; Je bent gedood maar de strijd is nog niet verloren. Een pot is namelijk pas definitief verloren wanneer het gehele leger is verslagen, de basis is overgenomen of je team na 15 minuten de minste units heeft. Dit zorgde er bij mij voor dat ik niet dusdanig ontmoedigd raakte dat ik de game linea recta weer de-installeerde. De vergeeflijkheid nodigt uit tot verbeteren zodat je de volgende keer beter inspeelt op de valkuil waar je onbezonnen intrapte.

Verdeel en heers

Ik kan snappen dat de veranderingen in het concept de geharde Total War-veteranen wat afstandig kunnen maken, maar ik denk ook dat SEGA en Creative Assembly met ARENA een aardige middelweg hebben kunnen vinden. De structuur van de game is niet dusdanig veranderd dat de game ‘Total Onherkenbaar’ is geworden voor de fans, maar het is genoeg aangepast om de instapdrempel te verlagen voor de twijfelaars. Voor het eerst in de historie van de franchise ligt de overwinning niet in de handen van een individu, maar over de handen van tien. Het zorgt nu misschien voor wat verdeeldheid in de achterban, maar wanneer iedereen ARENA de kans geeft die het verdient, zou deze nog best wel eens lang gespeeld kunnen worden.

Ik, als totale RTS-noob, moet Wargaming in ieder geval gelijk geven. Total War:Arena heeft bij mij in ieder geval het RTS-ijs aardig kunnen breken. Tot op heden kan ik nog steeds niet zeggen dat ik er goed in ben, maar voor het eerst moet ik bekennen dat het me niet eens zo stoort. Total War: ARENA speelt best lekker weg, maar ik had dan ook niets anders verwacht. Het is niet alsof we met een onervaren ontwikkelaar van doen hebben. Deze heeft al aardig wat veldslagen op de naam staan. Nu is het aan mij - in samenwerking met mijn strijdmakkers - om ook wat strepen te verdienen in Total War: ARENA. First blood is drawn…

Het eindoordeel van Patrick Meurs

Ondanks de versimpelde opzet van Total War: ARENA, kunnen we nog steeds van een Total War-game spreken. Deze is alleen wel een stuk toegankelijker geworden door het free-to-play-model en de mindere focus op het managen van een heel leger. Ondanks de aanwezigheid van microtransacties, zorgen deze niet voor oneerlijke concurrentie. Voor de fans van de franchise zal het allemaal even wennen zijn dat de strijd in de handen van tien spelers ligt. Wanneer men even door de zure appel heen kan bijten zal men het leger van Total War-fans wel zien groeien.

    Goed
  • De game is free-to-play
  • Een Total War-game was nog nooit zo toegankelijk
  • Lekker chaotische veldslagen
  • Strijden doe je niet alleen
  • Voor iedere speelstijl is er een Commander
  • Grafisch niet de sterkste game
  • Voor de echte Total War-fan is het misschien even wennen
Patrick Meurs Columnist

Beeldspraak, woordspelingen en voornamelijk flauwe grappen zijn voor Patrick de dagelijkse kost. Deze Brabantse flapuit neemt nooit een blad voor de mond waardoor zijn mening altijd lekker recht voor de raap is. Gamen kan hij niet en dat vindt hij eigenlijk helemaal niet erg. Sterker nog, hij kan er wel om lachen dat hij in de lobby al gesniped wordt.

Informatie bij dit artikel

Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.

Packshot Total War Arena

Series

Total War

Uitgever

Wargaming

Reviewscore

Platforms

Pc

Releasedatum

22 februari 2018

Ontwikkelaar

The Creative Assembly

Gameliner Awards

-

Reacties
Er zijn nog geen reacties
Nog niet uitgepraat? Praat verder op Discord