Review: Fossil Fighters Frontier Nintendo 3DS

Games als Pok'mon vallen altijd wel in de smaak. Dinosauriërs zijn nog altijd een populair onderwerp onder kinderen en volwassenen. Dus waarom zou je de twee niet combineren? Red Entertainment had hetzelfde idee en begon met de ontwikkeling van Fossil Fighters Frontier. Of het combineren van twee populaire dingen een gegarandeerd succes wordt? Laten we dat maar eens bekijken.

Fossil Fighters Frontier

Zodra je Pok'mon gaat combineren met dinosauriërs, verwacht je een RPG-achtige game. Dat is Fossil Fighters Frontier dan ook geworden, en ik moet zeggen dat er een heel grote knipoog is naar Pok'mon. Het verhaal begint met de 'held', van welke je het geslacht en de naam mag bepalen. Vervolgens is de held geselecteerd om een Warden te worden, een archeoloog en hoeder van de dinosauriërs. Waarna je dus een korte test moet uitvoeren om jouw eerste vivosaur "“ een herrezen dinosaurus "“ te kunnen bemachtigen en die te gaan gebruiken in gevechten met andere vivosauriërs. Nu klinkt dat redelijk bekend in de oren, maar het wordt beter. Jouw personage is speciaal uitgekozen om samen te werken met een specifieke vivosaur, die kan evolueren op commando en behoorlijk krachtig is voor zijn kleine formaat. Waarop je vervolgens gaat proberen zo veel mogelijk vivosauriërs op te graven en te verzamelen. Op een bepaald vlak klinkt het als plagiaat, maar jammer genoeg is het concept niet zo goed uitgewerkt als de games van inspiratie.

Cool, wat gaan we doen?

Het doel oogt simpel: scheur rond in een buggy en verzamel vivosauriërs. Het oogt simpel en dat is het ook. In het begin krijg je een voertuig die elke Warden moet hebben, het is een buggy met opgraaftools en een houder om vivosauriërs in te bewaren. Met de buggy scheur je rond op digsites en probeer je zoveel mogelijk vivosauriërs te verzamelen en met ze te vechten om sterker te worden. En als ik eerlijk toegeef, voegt het verzamelen wel een kleine replaywaarde toe, omdat je zoveel mogelijk vivosauriërs wilt verzamelen.

Progressie?

Het gejammer begint al vrij vroeg in de game.¬ Aangezien de inleiding naar het vervolg van het spel een dik uur duurt, wordt het al snel saai en eentonig. Maar goed, je kan het maar geleerd hebben en elke zelfrespecterende game heeft wel een vorm van tutorial ingebakken. Deze tutorial duurt dan dus wel dik zestig minuten lang, dit mede door belachelijk lange en oninteressante dialogen en een introfilmpje van dik vijf minuten die je niet kan skippen. 'Ok', daar zijn we doorheen, nu op naar het echte werk.' Dat was mijn eerste gedachte toen ik eindelijk de trainingsgronden mocht verlaten. Maar helaas, de rest van de game is exact hetzelfde als de tutorial. Race met jouw buggy door de digsite, graaf naar wat fossielen, breng deze tot leven en vecht met andere vivosauriërs die er rondlopen. Exact hetzelfde principe, alleen net een andere omgeving. Voor de rest biedt de game ook geen progressie en laat het de RPG-gamer wensen dat hij begonnen was met een potje patience, want dan kom je tenminste nog ergens. Zoals je al begrijpt, is de game erg repetitief en zit er een weinig interessant of diep verhaal in. Jammer, want het concept was wel leuk geweest.

Saai "

Vaak ben ik niet geneigd een game saai te vinden. En gewoon om het feit dat elke game wel iets heeft wat aantrekkelijk is. Deze game heeft dat ook, namelijk het verzamelen van vivosauriërs. Maar voor de rest is het behoorlijk saai. Zoals ik al eerder vertelde, is dat jammer, want er zit echt potentie in de game. Zelfs een game als Pok'mon, die vrij lineair is als ik eerlijk ben, geeft een voldaan gevoel en toont echt progressie in de gameplay. Daarin zijn vechtsequenties altijd hetzelfde, maar die worden wel steeds moeilijker. In deze game is dat niet zo. Je hoeft echt niet veel moeite te doen om de tegenstander te verslaan in de turn-based gevechten. Er is daarom ook geen nood om tactisch te denken. Zelfs niet de toevoeging van een Paleo Pal "“ een andere Warden waarmee je kan samenwerken "“ geeft het idee dat je met een tactische RPG bezig bent. Weer een kleine misser helaas. Het enige wat de saaie gameplay doorbreekt, zijn de graphics en het geluid. Die zijn wel goed uitgepakt. Vivosauriërs zien er geweldig uit en komen echt tot leven zodra de 3D-schuif aangaat. En het geluid en de muziek die daarbij horen geven het gevoel dat je in de heuse wereld van vivosauriërs bent terechtgekomen. En het feit dat de buggy naar eigen smaak aan te passen is en te upgraden is met nieuwe motoren, banden, graafgereedschap en nog veel meer, maak wel een paar dingen goed. Eigenlijk is het een lekker kersje op een zure slagroomtaart.