Review: Pandora's Tower Nintendo Wii U

Geplaatst: 26 april 2015 10:00
Aangepast: 17 maart 2024 19:29

De afgelopen jaren hebben trouwe lezers al geregeld mij horen mopperen op Japanse developers en hun games. Ik wil heel duidelijk maken dat deze kritiek voort komt vanuit iemand die juist heel erg gek is op Japanse cultuur, en juist zo kritisch is geworden door alle vele teleurstellingen. Je kunt naar mijn mening prima fan zijn van iets zonder dat gelijk de "fanboy" oogklepjes der bekrompenheid op moeten en alles altijd perfect is. Met zulke mensen is het net als met de Jehova's Getuigen aan de deur compleet zinloos om hiermee te discussiëren. Bij mij persoonlijk heeft het dan weer de neiging om om te slaan in zeer veel gemopper, iets wat niet altijd fijn is voor mijn omgeving. Laatst ben ik weer begonnen aan Final Fantasy IX, en ik was gelijk weer helemaal in het verhaal en de karakters gedoken. Die game deed mij weer beseffen dat ik dol ben op Japanse RPG's. En zo deed Pandora's Tower dit ook weer opnieuw.

Pandora's Xbox

De game heb ik destijds al gekocht op de Wii, waar deze titel als 'n van de zwanenzangtitels uitkwam op deze console. De limited edition met een artbook en steelcase erbij kon ik nieuw kopen voor nog geen achttien euro, omdat waarschijnlijk weinig mensen het besef nog hadden hoe tof Pandora's Tower wel niet is. Daarnaast waren alle echte gamers inmiddels allang overgestapt op de PS3 of Xbox 360 met dikke HD-graphics, dus het uitbrengen van een echte game voor gamers exclusief op de Wii was niet zo slim. Inmiddels mag je trouwens blij zijn als je de normale editie kunt vinden voor veertig euro, want in grote getale is deze Pandora's Tower niet uitgebracht, en daarom inmiddels aardig een verzamel-item. Daarom voor zij die niet een vol spaarvarken hebben maar goed dat Pandora's Tower nu voor een schappelijke prijs op de Wii U is uitgebracht.

Pandora's Playbox

Hoe speelt Pandora's Tower? Persoonlijk dacht ik destijds dat het een turn-based RPG zou zijn, maar tot mijn grote verrassing bleek het een puzzelachtige action-RPG te zijn in de stijl van Zelda. Stel het volgende voor: een mix tussen Zelda, Knight's Contract, Shadow of the Colossus en een vleugje Ghibli. Alleen dan niet met een überbudget, maar meer een modaal developbudget. Dit zorgt ervoor dat het wellicht hier en daar een beetje eentonig kan worden en de gameplay niet altijd helemaal vloeiend is. Maar je vecht naast het standaard clich'zwaard ook met een ketting (terugkerend thema), en heeft men wel echt zijn best gedaan er originaliteit in te stoppen. Verder is het exploratie met kleine puzzels geblazen met de held van het verhaal, waarbij de pacing grotendeels goed in balans is qua vechten, zoeken en rondlopen. Richting het eind wat minder, maar helaas hebben heel veel spellen dat kwaaltje.

Pracht en praal

Het eerste wat opvalt, is dat de oudere titels die nu op de Wii U verschijnen allemaal een stuk aangenamer zijn om te spelen, alleen al puur vanwege dat de resolutie wat hoger ligt en je ogen niet meer gaan bloeden na een half uur. Zo ziet Pandora's Tower er nu op zijn best uit. Wel uiteraard een beetje gedateerd, maar de game mag er nog steeds wel zijn. Dit is met name vanwege de prachtig ontworpen omgevingen waar je met Aeron doorheen rent, puzzelt en slaat. De omgevingen en sfeer doet je echt denken aan Ico, Shadow of the Colossus en Final Fantasy: groots, uniek en indrukwekkend, gepaard met een soort melancholie. Met grote kettingen wordt de wereld bij elkaar gehouden waar je doorheen loopt, en alles heeft een onheilspellende sfeer. Oh ja, je kunt Pandora's Tower ook volledig spelen op je Wii U-controller, omdat de game ook altijd al classic controls support heeft gehad. Mooi pluspuntje voor de wat oudere graphics, want op dat kleinere scherm ziet het er weer wat beter uit.

Fleshy Story

Het verhaal lijkt overigens ook veel op Shadow of the Colossus. Als stille held Aeron moet je dertien torens afgaan, welke je via supergrote kettingen naartoe kunt lopen, om daar steeds een monsterbaas te verslaan. Zo kun je Elena te redden, word je verteld, een vrouw waar Aeron overduidelijk heel veel van houdt. En nu komt er weer iets lekker obscuurs: het gaat allemaal om vlees. Het vlees van de monsters moet Elena hebben om niet ten onder te gaan aan haar "ziekte", aangezien Elena's lichaam langzaam verandert in een soort monsterachtig slakkenbeest. Een nogal vreemd uitziend oud vrouwtje (deed mij denken aan die creepy maskerverkoper bij Majora's Mask) geeft advies over wat onze held moet doen om haar te redden. De wereld is een beetje verlaten en troosteloos, waarbij je echt het gevoel hebt door vergane glorie heen te waden. Hoe verder je komt, des te obscuurder en vreemder alles wordt, en constant krijg je een gevoel van "hier klopt iets niet".

Need some meatime

Zodra je zo'n een toren in gaat op weg naar de grote monsterbaas, begint er een klok te lopen waarbij je binnen een bepaalde tijd moet zorgen dat je terug bent bij Elena om haar te redden van haar transformatie. Je kunt gelukkig midden in een toren teruggaan om haar te fixen met vlees van mindere vijanden. Ik haat tijdslimieten (in dit geval een tijdslimeat), maar het valt hier bij Pandora's Tower gelukkig mee. Met het vinden van shortcuts in de torens kom je op tijd bij de baas, en dat is onderdeel van de game dus eigenlijk. Maar goed, van mij had die pesterige klok weg mogen blijven. Richting het einde van het spel dreigt er ook een redelijke sleur in de gameplay te sluipen, iets wat vooral Japanse games nog steeds vaak hebben. De ketting vecht gaaf, maar de meeste moves maak je toch met je zwaard, en op het eind is het wel aan de saaie kant. Maar dat is wel pas echt wanneer je heel ver bent in de game.

Het eindoordeel van Peter Scheffer

Wie er op het idee gekomen is om Pandora's Tower opnieuw digitaal uit te brengen op de Wii U, vind ik een slim en smaakvol persoon. De game is vrij onbekend, zeldzaam en heel erg de moeite waard. Dat maakt het een perfecte titel voor een digitale re-release. Perfect is de game niet, maar er is dermate veel goed aan dat het nog steeds tot 'n van de meest interessante en beste titels behoort van de Wii. Een game die de vage grimmigheid van Shadow of the Colossus combineert met een Zelda-stijl gameplay, verdient enkel al lof omwille de poging, en deze is ook nog eens redelijk goed geslaagd ook. En dat dan van een developer die vrijwel alleen die lading matige One Piece-games maakt. Wie had dat gedacht? Heb je overigens de game al op de Wii, dan moet je echt kijken of je de minimale grafische update wel de moeite waard vindt, want verder is er niks anders aan de game. Heb je nog nooit Pandora's Tower gespeeld en houd je van Japanse games en/of Zelda-stijl games, dan moet je deze beslist eens proberen.

    Goed
  • Originele setting en verhaal
  • Sfeer- en stijlvol
  • Actie-RPG met kettingen
  • Speelbaar op Wii U-controller
  • Tijdslimieten
  • Vechten op den duur eentonig
Informatie bij dit artikel

Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.

Packshot Pandora's Tower

Series

-

Uitgever

Nintendo

Reviewscore

Platforms

Nintendo Wii, Nintendo Wii U

Releasedatum

13 april 2012

Ontwikkelaar

Ganbarian

Gameliner Awards

-

Reacties
Er zijn nog geen reacties
Nog niet uitgepraat? Praat verder op Discord