Review: Evolve PlayStation 4

Evolve heeft eindelijk het licht gezien. Over deze ambitieuze 4 versus 1-shooter waren we de laatste maanden tijdens pre-alpha, alpha en bèta speelsessies al erg te spreken, maar toen hadden we natuurlijk nog niet de beschikking over alle hunters, alle monsters, alle maps en alle modes. Wees gerust, de uiteindelijke versie van Evolve is erg goed, al zal niet iedere speler evenveel plezier uit de game halen.

4 vs. 1

Voor diegenen die destijds onze artikelen en video's rondom Evolve hebben gemist, zal ik even kort uitleggen wat de game precies inhoudt. In Evolve nemen vier hunters, bestuurd door vier spelers, het op tegen én monster, bestuurd door én speler. Deze asymmetrische vorm van multiplayergameplay, zorgt ervoor dat het monster de prooi vormt voor de vier hunters, maar ook andersom. Het monster begint in de eerste stage, maar kan zich door middel van het eten van wilde beesten 'evolven' tot stage 2 en stage 3. Het monster wordt dus steeds groter en sterker, waardoor het de taak van de hunters is om het monster zo snel mogelijk te vinden en het een kopje kleiner te maken.

In de belangrijkste modus van de game, Hunt, draait het puur om dat principe. Het monster krijgt een aantal seconden voorsprong om zich uit de voeten te maken voor de hunters. Vervolgens springen de vier hunters uit hun ruimteschip en gaan ze op jacht naar het monster. Voetafdrukken, karkassen van verslonden dieren en onrustige vogels kunnen daarbij helpen. Het monster probeert zo snel mogelijk zo veel mogelijk wilde beesten naar binnen te werken en het tot stage 3 te schoppen, zodat hij op zijn allersterkst is. Normaal gesproken winnen de hunters als ze het monster weten om te leggen en wint het monster als het alle hunters weet om te leggen, maar wanneer het monster stage 3 bereikt, kan het ook winnen door een power relay in de map te vernietigen. Dat is Evolve in een notendop.

Hunters vs. monsters

Het team van vier hunters bestaat altijd uit dezelfde samenstelling: Assault, Trapper, Medic en Support. Dat zijn de vier beschikbare klassen, maar binnen de klassen kan men weer kiezen uit een drietal karakters. Per klasse staat er én van de vier skills vast, de zogenaamde class skill, de overige drie variëren. Zo heeft Trapper Maggie de beschikking over Daisy, een zogenaamde Trapjaw die altijd de kortste route richting het monster weet te vinden, terwijl Trapper Abe vertrouwt op zijn Tracking Dart Pistol. Die variatie binnen iedere klasse is leuk en laat je even twee keer nadenken voordat je een keuze maakt. Bovendien is iedere klasse onmisbaar.

Qua monsters kan men kiezen uit een drietal varianten. Goliath, die het vooral van zijn brute kracht moet hebben, en Kraken, die heerlijk over de maps kan vliegen, mocht ik al eerder bevingeren. Wraith is daar nog aan toegevoegd. Die laatste heeft aanzienlijk minder health en moet dan ook wat voorzichtiger te werk gaan. Dat zorgt ervoor dat er enige oefening vereist is, want de skills van Wraith zijn ongetwijfeld de lastigste om succesvol in een gevecht te gebruiken. De variatie tussen de monsters is echter wel degelijk groot genoeg, wat ervoor zorgt dat ieder gevecht waarbij een ander monster is betrokken, weer volkomen anders aanvoelt. Is Kraken de boosdoener, dan zullen de hunters ook het luchtruim goed in de gaten moeten houden, terwijl Wraith waarschijnlijk ergens in de bosjes op de loer zal liggen.

Maps vs. modes

Hoewel Hunt de hoofdmodus van de game is, is er meer te doen in Evolve. Nest, Rescue en Defend zorgen voor afwisseling, al blijft Hunt altijd de ruggengraat van de game. In Nest is het de bedoeling om een zestal monstereieren te vernietigen, terwijl het monster ervoor kan kiezen om én ei uit te broeden en daarmee een extra monster op te roepen die aan zijn zijde zal vechten. Rescue draait helemaal om het redden van overlevenden. Terwijl het monster deze overlevenden ervan moet weerhouden zich richting het veilige ruimteschip te begeven, doen de hunters er alles aan om de overlevenden wel in veiligheid te brengen. Tot slot draait het in Defend, hoe kan het ook anders, om het verdedigen van bepaalde punten. Lukt dat, dan winnen de hunters, lukt dat niet, dan wint uiteraard het monster. In deze modus wordt het monster geholpen door een aantal minions, waardoor de modus wel iets weg heeft van een MOBA.

Al deze modi komen samen in de overkoepelende modus Evacuation. Hierbij wordt er een vijftal games achter elkaar gespeeld, onderbroken door korte tussenfilmpjes, en worden er verscheidene modi en maps aangedaan. Wint het monster, dan zal deze in de volgende game op een bepaalde manier worden geholpen. Andersom geldt dat ook. Is een team echter veel te sterk voor het vijandelijke team, dan wordt de balans juist weer rechtgetrokken. Zo blijft Evacuation altijd leuk en is het waarschijnlijk de modus die fanatieke Evolve-spelers de komende maanden het meest zullen blijven spelen. Bovendien zijn er twaalf maps waartussen gewisseld wordt. Hoewel de meeste maps er ongeveer hetzelfde uitzien, donker met veel begroeiing, zijn er enkele die wel enigszins opvallen.

Eenling vs. groepsdier

Evolve is een pure multiplayergame. Toch kun je de game ook in je eentje spelen, zelfs als je niet over een internetverbinding beschikt, namelijk tegen bots. Hoewel dit voor beginnende spelers een mooie manier is om de verschillende monsters en hunters te leren kennen, waarmee men ook nog eens XP verdient, neem je het toch liever op tegen spelers van vlees en bloed. Ook dat kan natuurlijk zonder hecht team, want je springt zonder probleem in een match. Verbindingsproblemen heb ik nauwelijks ondervonden gedurende de eerste week en door het gemakkelijke systeem waarin je aan kunt geven welke klasse je het liefst speelt, kun je meestal in je favoriete rol kruipen. Toch komt het geregeld voor dat je als team van hunters genadeloos wordt afgemaakt, of als monster gemakkelijk wint, omdat er én schakel in het team van hunters niet naar behoren werkt. Als er namelijk én iemand niet zijn best doet of niet op de juiste manier gebruik maakt van zijn skills, is een match al snel verloren. Dat is lang niet tijdens ieder potje, maar reken erop dat je als eenling heel wat frustratie krijgt te verduren als je deel uitmaakt van een matig team.

Wat Evolve in de eerste uren aardig doet, is het vasthouden van de speler. Vanaf het eerst moment heb je namelijk de beschikking over iedere klasse, maar kun je slechts met én karakter per klasse spelen. De overige twee per klasse zul je vrij moeten spelen door gebruik te maken van je specifieke skills. Dat zorgt ervoor dat je enkele uren fanatiek door blijft spelen, want je wilt uiteraard alle karakters van jouw favoriete klasse vrijspelen. Dit progressiesysteem wekt de indruk dat een volgend karakter beter is dan het vorige, maar dat blijkt vaak niet zo te zijn. Ieder karakter heeft zijn voor en nadelen, vaak ook nog afhangend van de modus, map of overige hunters, maar dat het laatst vrijgespeelde karakter het beste is, dat is zeker niet zo. Bovendien blijf je na het vrijspelen van de drie karakters per klasse wel levelen, maar unlock je eigenlijk geen interessante dingen meer, vaak slechts simpele icoontjes die je kunt gebruiken voor je embleem. Jammer.

Ondanks het vreemde progressiesysteem bleef ik Evolve toch spelen, vooral in teamverband. Heb je drie vrienden, communiceer je via headsets en heeft iedereen een eigen klasse waarin men zich kan specialiseren, dan is Evolve de leukste en meest intense multiplayergame die momenteel te krijgen is. Weet je nog een extra vriend op te trommelen en kruipt er iedere ronde iemand anders in de huid van het monster, dan is er een heuse en zeer spannende vriendenstrijd geboren. Evolve komt dus het best uit de verf wanneer er met vrienden wordt samengespeeld, maar ook wanneer je die vrienden niet weet te vinden, is Evolve vermakelijk, zij het ietwat minder. Vooral tijdens de jacht op het monster, wat soms een flink aantal minuten kan duren, wil het in je eentje nog wel eens saai worden.