Review: PlayStation Vita Pets PlayStation Vita

Ik ben een enorme dierenliefhebber. Ik heb dan ook aardig wat huisdieren (gehad). Op dit moment heb ik een hond, een bejaarde poes en twee konijnen, maar ik heb onder andere nog een hond, katten, vissen, konijnen, een vogel en een cavia gehad. Ons huis wordt dan ook vaak een dierentuin genoemd, waarbij je bij elke stap die je zet moet oppassen of je niet op een dier gaat staan (of in de konijnenpoep). In deze dierentuin mocht ik onlangs een digitale hond verwelkomen dankzij PlayStation Vita Pets. Hoe dat bevalt, vertel ik je in deze review.

Kies mij, kies mij!

De game begint in het adoptiecentrum, waar je een hond kan uitkiezen om te adopteren. Je kan uit twaalf verschillende honden kiezen. Of nou ja, eigenlijk zijn er maar vier soorten: dalmatiër, collie, husky en golden retriever/labrador. Van elke soort zijn er drie honden die alleen verschillen van kleur, en dus wel dezelfde stem hebben. De honden in PlayStation Vita Pets kunnen namelijk praten. Als je eenmaal een hond hebt uitgekozen, neem je deze mee naar huis en spreek je een naam voor je hond in. Hierna kan het avontuur beginnen.

Op zoek naar verborgen schatten

Het verhaal in de game gaat over koning Rufus en zijn hond Cosmo. Zij woonden op het eiland Castlewood. Ze zijn gevlucht na een inval en hebben hun schatten verstopt, zodat andere ontdekkers deze kunnen vinden. En welke ontdekkers kunnen dat nou beter doen dan jij en je trouwe viervoeter? Je moet er alleen wel wat voor doen om de schatten te vinden. De koning zal bij elke schat een aanwijzing achterlaten voor de volgende schat. De eerste aanwijzing heb je al bemachtigd, dus kan je gelijk van start met je zoektocht.

First-person wandelen

De game bevat een open wereld die je kunt verkennen. Op de kaart kan je zien waar je volgende doel is en hoe je hier naartoe moet. Je navigeert door de wereld met een first-person-view. Bij de meeste first-person-games zou je dan de linkerstick gebruiken om te lopen en de rechterstick om rond te kijken. Echter kan dit ingewikkeld zijn voor kinderen, en daar is deze game toch wel voor bedoeld. Daarom heeft deze game een andere besturing. Met sleepbewegingen op het touchpad kan je om je heen kijken. Als je je vinger stillegt op het touchscreen, bewandel je het pad. Het klinkt makkelijk, maar ik vind dit niet optimaal werken. Het is soms namelijk onduidelijk waar je nou wel of niet kan lopen, zeker in open gebieden. Soms lijk je bijvoorbeeld ergens niet naartoe te kunnen gaan, maar moet je eerst nog een stukje vooruit lopen. Dan moet je dus eerst de camera weer draaien, een klein stukje lopen en vervolgens de camera terugdraaien en het nog een keer proberen. Ik denk dat het gemakkelijker was geweest als de game bijvoorbeeld een bovenaanzicht had in plaats van een first-person-view.

Hondenspelletjes en -trucjes

Voor kinderen is het natuurlijk hartstikke leuk om met hun hond spelletjes te spelen. In de game kunnen er een aantal kleine spelletjes worden gespeeld. Zo is er natuurlijk het apporteren, waarbij je een bal of een stok werpt die de hond zal ophalen. Ook kan je met het trekspeeltje spelen. Hierbij moet je met je vinger op het touchscreen in het bewegende rondje blijven. Een ander spelletje is paalbal. In dit spelletje speel je tegen je hond en moet je de bal meerdere keren in de juiste richting om de paal heen slingeren om te winnen. Zo zijn er nog een paar kleine spelletjes die je met je hond kan spelen.

Je kan je hond ook een aantal trucjes leren. Denk hierbij aan het standaard zitten en liggen, maar ook kruipen en op de achterpoten blijven staan. Een aantal van deze trucjes heb je nodig om verder te komen in de game. Het kruipen kan je bijvoorbeeld gebruiken om onder een obstakel door te gaan. Je voert de trucjes uit door een bepaalde sleepbeweging op je hond te maken.

Puzzels voor de kleintjes

Om de schatten in de game te vinden, moet je af en toe een puzzeltje oplossen. Deze puzzeltjes kunnen voor kinderen nog best wel leuk zijn. Zo moet je bijvoorbeeld je hond in de juiste volgorde op verschillende stenen laten zitten om een verborgen schat te onthullen. Later in de game is er ook een stuk waarbij je in een mijnkarretje zit en je de PS Vita moet kantelen om door de bochten te gaan. Deze stukken zorgen voor de nodige afwisseling, want verder is de game behoorlijk eentonig.

Grinden

De eentonigheid komt door de manier waarop de progressie wordt geblokkeerd. Je hond moet namelijk alles doen om verder te kunnen, maar daar moet hij wel de juiste skills voor hebben. Om je hond een deur bijvoorbeeld te laten openen, moet je voldoende trekkracht hebben. Dit train je door heel vaak hetzelfde trekspelletje te spelen. Soms was ik wel een uur bezig met hetzelfde korte spelletje om een level omhoog te gaan, zodat ik eindelijk de deur die mijn voortgang blokkeerde kon openen. Ik vond dit extreem frustrerend, maar het werd zelfs nog erger. Zo was ik dik een uur bezig met de minigame waarbij je een hindernisbaan moest doorlopen om mijn verspringvaardigheden te verbeteren. Toen ik eenmaal klaar was en de paar sprongen kon maken om verder in de game te komen, kwam ik al gelijk bij het volgende obstakel terecht. Mijn hond moest namelijk hoogspringen om een touw in de lucht te grijpen. Hiervoor moest ik weer dik een uur paalballen zodat ik weer verder kon gaan. Ik was toen echt aan het vloeken op de game dat ik weer zo'n enorme grind moest doen. Als kind denk ik dat ik hier ook geen geduld voor zou hebben. Uiteindelijk had ik de game in zo'n tien uur uitgespeeld, maar minstens zes uur daarvan is naar het grinden gegaan.

Verzorging

Je zou haast vergeten dat je ook nog een hond hebt om te verzorgen. Zo is het wel zo fijn als je je hond voldoende water en eten geeft. Alhoewel je niet wordt gestraft als je dat niet doet, gaat je hond wel zeuren dat-ie dorst heeft of vergaat van de honger. Daarnaast vindt je hond het lekker om na een wandeling te douchen, want je hond kan behoorlijk vies worden van zo'n wandeling. Na het douchen, kan je je hond wat kleren aantrekken. Deze kan je kopen in de winkel of bij bepaalde graafplekken vinden. Er zijn veel verschillende kledingstukken voor je hond, dus kan je lang bezig zijn om alles te passen.

Moonwalking dog

Helaas had ik tijdens het spelen van de game last van een aantal bugs en glitches. Zo was mijn hond bijvoorbeeld een paar keer langs me aan het glijden en roteren. Dit zag er erg apart uit. Tijdens de hindernisbaan had ik ook regelmatig last van de camera, want die kwam achter een grote steen te zitten waardoor ik bijna niks meer kon doen. De vervelendste bug die ik ben tegengekomen is dat mijn hond soms vast kwam te zitten. Aangezien je je hond nodig hebt om bijvoorbeeld deuren te openen en over platformen te springen, kan je dan zo goed als niks meer. Gelukkig is er nog de optie om de kaart te openen en direct naar je huis te spawnen, want anders moet je de game helemaal opnieuw opstarten. Dit zijn slechts enkele problemen waar ik tegenaan liep.