Drie van die: Redenen waarom de PlayStation Vita is geflopt

Afgelopen woensdag kregen we het verdrietige nieuws ter oren dat Sony de stekker uit de fysieke games voor de PlayStation Vita trekt. Hoewel er dus nog wel digitaal games aan te schaffen zijn, lijkt dit het het begin van het einde te zijn voor de handheld van Sony. Helemaal als een verrassing komt het eigenlijk niet, gezien het apparaat nooit echt een wereldwijd succes wist te behalen. In deze Drie van die benoem ik drie redenen die daarvoor de oorzaak kunnen zijn.

De aanvankelijke prijs

Wanneer een nieuwe console of handheld op de markt verschijnt, kun je natuurlijk verwachten dat je er een flinke duit voor moet aftikken. Nu is het zo dat Sony al niet bijzonder veel succes behaalde met de release van de PSP, dus mensen waren mogelijk wat huiverig om direct voor de nieuwste handheld te gaan. Vooral omdat deze 250 euro koste. En nee, dan was je er nog niet. Ik heb op de dag van de release zo'n ding aangeschaft (waarom weet ik ook nog steeds niet) en door de benodigdheden die je erbij nodig hebt, loopt de prijs snel hoog op. Een geheugenkaart moet er absoluut bij en een hoesje, die overigens belachelijk duur waren, was ook geen overbodige luxe. Tel daar nog een game bij op en je zat zo tussen de 350 á 400 euro. Ik snap dat Sony de kosten eruit moet halen, maar kom op. Daar koop je een dikke console voor!

Te weinig gebruik gemaakt van de gimmicks

De PS Vita kwam met een aantal hele toffe gimmicks. Zo was het hele scherm touchscreen, maar de achterkant was dat ook. Eén van de releasetitels, Uncharted: Golden Abyss, maakte optimaal gebruik van deze mogelijkheden. Het maakte het klauteren en op schatten jagen echt een stuk toffer en op dat moment was ik dan ook helemaal happy. Het jammere is dat dit soort games daarna vrijwel uitbleven. Nu heb ik niet alle games gespeeld en het is zeker mogelijk dat er meer zijn dan ik in eerste instantie voor ogen heb, maar het zijn er in ieder geval weinig. Iets wat zo zonde is, want grafisch weet het apparaat prachtplaatjes neer te zetten. Iedere console kan dat echter ook. Hoewel dat zeker een fijne factor is, werkt het niet mee aan de exclusiviteit van het ding.

Amper exclusives

Nog een minpunt komt voort uit de exclusiviteit van PS Vita-games. Die Uncharted-game die ik benoem, is er een van en daarnaast nog een handjevol andere echt memorabele titels. Een aantal van deze titels verscheen daarnaast later ook nog voor de console, denk aan Gravity Rush. Naast exclusives was het game-aanbod sowieso wel een dingetje voor de Vita. Tijdens de release waren er nog niet zoveel games, maar dat is geen probleem. Enkele maanden later waren er echter nog steeds amper games. Ik heb uiteindelijk maar een paar games in de kast staan omdat er gewoon zo weinig keus was.

Begrijp me niet verkeerd: ik ben namelijk nog steeds stapelgek op dat ding. Spijt dat ik hem voor het volle pond heb gekocht, heb ik zeer zeker, maar spijt dat ik hem aangeschaft heb niet. Ik had het volste vertrouwen in de handheld toen hij uitkwam, het lijkt er alleen op dat Sony dat zelf niet had. Wat vinden jullie? Had Sony meer moeite moeten steken in de PS Vita? Ik lees het graag terug in de reacties.