Drie van die: Typische Far Cry-scenario's die bijna iedereen wel kent

Geplaatst: 21 maart 2018 10:00

De Far Cry-franchise, of je de games nu wel of niet hebt gespeeld, wanneer je de afgelopen jaren een beetje hebt opgelet weet je dat vrijwel iedere game ‘iets' heeft waar deze bekend om staat. Of het nu een ‘one time deal' of een terugkerend thema is, je hebt er gegarandeerd wel wat van meegekregen. Met de release van Far Cry 5 zo goed als om de hoek, leek het mij wel eens aardig om drie van deze taferelen uit de gamereeks onder de loep te nemen. Zoals Father Joseph misschien zou zeggen als hij een gamer was: "Komt allen tezamen en laat ons terugblikken op deze Far Cry definiërende scenario's".

The Definition of Insanity

Als er één scène is waarvan ik vrijwel zeker weet dat iedere zelf respecterende gamer deze kan dromen, dan is het wel de wereldberoemde ‘Definition of Insanity'-scène uit Far Cry 3. Ubisoft liet aan de semi-geschifte antagonist Vaas Montenegro de eer om middels een monoloog aan ons uit te leggen wat Einstein jaren geleden ook al opperde. Constant hetzelfde doen en hopen dat de uitkomst ooit anders is. Het was vooral de toon waarop de hele filosofie voorgeschoteld werd die zorgde voor diens doeltreffendheid. Vaas zelf leek namelijk ook niet helemaal lekker in de bovenkamer te zijn. Maar goed, wanneer zo'n figuur constant met een wapen in je snufferd loopt te zwaaien, geef je ‘m maar gewoon gelijk.

Over fruitcakes met wapens gesproken, in Far Cry 5 hebben we voor de verandering ook weer eens te maken met een soortgelijk typetje. ‘Father' Joseph Seed mag dan niet vernoemd zijn naar een stuk aardewerk, er lijkt bij hem wel een hoekje af te zijn gebroken. Helaas heeft ook hij weer de nodige overredingskracht (lees wapens) om vriend en vijand te overtuigen dat hij niet de gek is, maar dat iedereen die hem niet gelooft juist niet wijs is. Het zal mij benieuwen met wat voor filosofische uitspattingen hij Far Cry 5 op de kaart gaat zetten.

Kortste game ooit zonder speedrun

Een hele hoop games - en dan vooral singleplayer only games - worden tegenwoordig behoorlijk bekritiseerd op diens speelduur. Wanneer je campaign amper een uurtje of acht duurt, voelt de consument zich al gauw royaal in zijn sterretje genomen. Over het algemeen kun je je met een Far Cry-game een behoorlijke tijd bezighouden, vooral wanneer je eens flink aan het side questen slaat. Met Far Cry 4 besloot Ubisoft de lolbroek uit te hangen door de game binnen 15 minuten uitspeelbaar te maken, geheel legit, zonder dat je daarvoor de nodige skills in speedrunnen hoefde te leren.

Sterker nog, je hoefde er letterlijk geen ruk voor te doen en het is waarschijnlijk ontdekt door iemand die op zijn gemakje een pre-Far Cry 4 tosti stond te grillen (of iets dergelijks). Het enige wat je na de 'laten we gezellig effe wat knagen'-cutscene hoeft te doen is wachten - zoals antagonist Pagan Min je vriendelijk verzoekt - en vooral NIET de eetkamer verlaten, iets wat iedere vezel in je gamerlichaam je instinctief ingeeft. Terwijl buiten Huize Min de pleuris hevig losbarst, kun je ook gewoon relaxed aan tafel blijven zitten en geduldig wachten tot je gastheer de zaakjes buiten heeft afgehandeld. Oké, dit duurt even en de meesten van ons hebben in de tussentijd al besloten om buiten mee te doen aan de killing spree, maar als je je ongeduld de baas bent geweest keert Min netjes terug om je wens te vervullen. Klaar! Roll credits. Je hebt zojuist Far Cry 4 in een kwartier uitgespeeld zonder te cheaten.

Ubi trippin' balls

Drugs, volgens de geleerden kun je er beter met je tengels van afblijven en ik deel dat advies. Het ziet er op internet allemaal jofel uit wanneer iemand helemaal uit zijn stekkertje gaat omdat hij een dopje G of een lepeltje keta naar binnen heeft geschoffeld, maar geloof me, je gaat er geheid aardig van naar de gallemiezen. Toch kan ik best begrijpen dat nieuwsgierigheid soms het beste van je kan krijgen en dat je stiekem best benieuwd bent hoe hard je van de wap gaat door drugsgebruik. Ubisoft begrijpt dat volgens mij ook heel goed. Daarom frommelt het dev team in vrijwel iedere Far Cry-game sinds het derde deel wel een scène waarin je helemaal van de kaart gaat door geestverruimende middelen.

Far Cry 3's Dr. Earnhardt was de eerste die het niet schuwde om een naald vol zooi in je arm te rammen en je te introduceren in de wereld van de paddo's. In Far Cry 4 vormde het duo Yogi en Reggie je go-to wanneer je een stevige hijs van de pretsigaret wou nemen om zo in een kleurrijke, alternatieve variant van Kyrat te belanden. Uiteindelijk tripte je keihard door het mystieke Shangri La, waarin een tijger je BFF werd. In Far Cry Primal bewees Ubi dat je nooit een sapje van een medicijnman moet accepteren, tenzij je wil geloven dat je kunt vliegen. Het mengseltje van bloed, kruiden en weet ik wat voor shit nog meer maakte een volleerd dierenfluisteraar van je, maar wel nadat je keihard naar de klote was gegaan. Far Cry Blood Dragon was al een LSD-trip op zich en de koortsaanvallen van Far Cry 2 tellen wat mij betreft niet mee, al waren ook die trippy as hell. Eén ding kan ik je al beloven, de slechte eigenschap keert ook in Far Cry 5 gewoon weer terug.

Uiteraard zijn er nog veel meer voorbeelden van typische Far Cry-taferelen die nog bij velen op het netvlies gebrand staan. Dingen als een kogel uit je arm wurmen omdat je net van een klif gedonderd bent tot blote jetsers van Citra in Far Cry 3, het had er allemaal in kunnen staan. Far Cry 5 zal vast ook wel weer iets bieden waarover we later tijdens een borrel hevig kunnen debatteren, maar wat dat weten we over een aantal dagen.

Far Cry 5 verschijnt op 27 maart voor de PlayStation 4, Xbox One en pc.

Patrick Meurs Columnist

Beeldspraak, woordspelingen en voornamelijk flauwe grappen zijn voor Patrick de dagelijkse kost. Deze Brabantse flapuit neemt nooit een blad voor de mond waardoor zijn mening altijd lekker recht voor de raap is. Gamen kan hij niet en dat vindt hij eigenlijk helemaal niet erg. Sterker nog, hij kan er wel om lachen dat hij in de lobby al gesniped wordt.

Lees meer