Drie van die: Redenen om Burnout Paradise Remastered in je console te crashen

Ik ben Burnout-fan vanaf de eerste minuut. Bijna alle delen heb ik gespeeld en stuk voor stuk wisten die games mij te vermaken. Het recept is inmiddels bekend: men neemt een basis van een solide racegame met een vleugje hoge snelheid en een toefje strakke graphics. Mix dit geheel met vette, wellicht ietwat over the top physics en misschien wel de beste engine ooit gemaakt voor ongelukken, en je hebt Burnout. Ieder deel werd groter en uitgebreider en mag je beschouwen als een verbetering van de voorganger. Toen Burnout Paradise in 2008 (!) uitkwam, oorspronkelijk op de Xbox 360 en PlayStation 3, was de grootste verandering de open wereld waarin je kon rondscheuren en chaos veroorzaken. Zelfs online was een mogelijkheid. Spoel tien jaar door en presto, daar is Burnout Paradise Remastered. Deze game kwam stiekem als een duvel uit een doosje. Voor het eerst gespot in Japan, kwam de geruchtenmolen heel snel op gang. En ja hoor, inmiddels is deze game in ons bezit. Tijd om te kijken of de game de moeite waard is om wederom in huis te halen. Vandaar deze drie van die redenen om Burnout Paradise Remastered een kans te geven.

Pats, de game koop je voor veertig euro. Voor dit geld krijg je de volledige game, opgepoetst en wel, inclusief alle DLC die in de loop der jaren is verschenen. Dat maakt de game nog voller dan de garage van Jay Leno, Jeremy Clarkson en Rowan Atkinson gecombineerd. De game bevat naast de open wereld van Paradise City, de uitbreiding van Big Surf Island, alle extra wagens (inclusief de DeLorean!) én motoren. Wat betreft de aanpak is er niets veranderd. Nog steeds is het de bedoeling dat jij je al scheurend, crashend, beukend en racend van een beginnersrijbewijs naar een zogenaamde Elite-rijbewijs weet te rijden. Qua opzet is er werkelijk niets veranderd, maar dit is totaal niet erg. De gameplay stond destijds en nog altijd fier op pole position. Er is op dit moment geen concurrent voor de Burnout-serie en dat maakt het nog altijd een unieke racegame. Wat betreft de offline content is er meer dan genoeg te doen. Alle opties, zoals: Race, Road Rage, Burned Man, alle Billboards en hekken kapot rijden of gewoon heerlijk rond cruisen en auto's vrij spelen, bieden meer dan voldoende om je een aantal dagen zoet te houden. Criterion heeft destijds ook de mogelijkheid toegevoegd om online te strijden. Zo kan jij jezelf met de gehele wereld vergelijken want records zijn er immers om gebroken te worden. Een variant als Time Trial blijft relevant voor een racegame. Laat ik bovendien niet de multiplayer vergeten, zowel online als offline. Je hebt gewoon een compleet partypakket dat nog steeds een grijns op je gezicht tovert.

De game is tien jaar oud. Als je de originele versie nu ziet, is de game mooi en snel, maar enigszins gedateerd. Stellar Entertainment heeft de taak gekregen om de game een flinke poetsbeurt te geven en deze af te toppen met een mooi laagje wax. Het resultaat mag er wezen. Grafisch zijn de textures enorm in kwaliteit verbeterd, de lichteffecten zijn beduidend mooier en uitgebreider, maar de echter uitblinker is toch wel de framerate. Deze staat namelijk op een stabiele zestig fps. Al heb je het idee dezelfde game te spelen, is het een wereld van verschil wanneer je ze naast elkaar ziet. De game is daardoor ook voor mijn gevoel responsiever, terwijl ik in het origineel eigenlijk geen echte problemen met de snelheid had. Oké, soms als ik moest afslaan zag ik de afslag wel eens over het hoofd. Het knipperlicht gecombineerd met een knipperend straatbordje, deed mij niet altijd even snel reageren. Dat is nu toch echt beter. Helaas heb ik de game niet in 4K kunnen testen, maar ik zie de potentie hiervan echt wel. En dan de soundtrack. Wat moet ik daar nu nog van zeggen? Start de game op. Hoor de iconische klanken van de elektrische gitaar. Luister naar de vreemd hoge en nasale stem van Axl Rose die de befaamde woorden ‘Take me down to Paradise City' zingt en je weet hoe laat het is. De soundtrack is misschien niet voor iedereen. De hoge mate van rock en grunge zijn niet naar ieders smaak. Het lijkt dan ook met name voor het Amerikaanse publiek goed te werken. Gelukkig is daar ook nog Dj Atomica die alles aan elkaar lult en af en toe een danceplaatje erin knalt. DJ Atomica, ik heb je gemist man. Misschien hadden ze de soundtrack up-to-date kunnen maken met wat nieuwere tracks, maar wie maakt dat nu uit? De soundtrack is namelijk verder tijdloos.

Zoals ik al zei, er is gewoon geen andere game die in de buurt komt van de ervaring met Burnout. Natuurlijk, we kunnen de grote open wereld van Forza Horizon erin gooien, maar dit is uiteindelijk een geheel andere game (hoewel enkele makers van Burnout dit spel mede hebben geholpen te maken). Het vrij rond rijden en zelf bepalen wat je doet, resulteert in een heerlijk gevoel van vrijheid. Je wordt niet gedwongen om een bepaalde route of missie te volgen. Burnout is wars van structuur. Wil jij je rijbewijzen behalen door alleen Road Rage te spelen, dan kom je een heel eind. De basis is plezier. Deze plezier beleef je door in dikke wagens te rijden, harde klappen uit te delen of juist zelf aan de ontvangende kant te zitten. Het maakt niet uit. Je krijgt die glimlach niet van je gezicht af. Vooral Big Surf Island speelt hier op in met zijn Mega Jumps. Nog net dat kleine beetje hoger en verder komen. Het blijft gewoon mooi.

Burnout Paradise weet mij nog steeds te vermaken, ook al heb ik de game volledig grijs gespeeld op de Xbox 360. Deze remastered game is misschien een tikkeltje makkelijk (je kent de races, wagens en geheimen ondertussen wel), maar voor de nieuwkomers is dit eigenlijk wel een must-have. De veteranen moeten in gedachte houden dat je dezelfde game krijgt, maar dan in een iets hipper jasje. Zo eerlijk moeten we wel zijn. Het is namelijk geen volledig opnieuw opgebouwde game die net even wat anders in elkaars steekt. Je koopt in essentie een tien jaar oude game. Zie de game als een oldtimer, die worden immers mooier naarmate de tijd verstrijkt en blijken relevanter dan ooit. Juist dat geldt ook voor Burnout Paradise Remastered. Er is geen concurrentie.