Drie van die: Redenen waarom Kratos een opperbaas is

Een opperbaas, oftewel het toppunt van een mannelijke kerel waarbij het testosteron gewoon uit de poriën sijpelt, treffen we aan in elke generatie. De vorige generatie had Chuck Norris en tegenwoordig lijkt Jason ‘ik lijk in de verste verte niet op Aquaman' Momoa ook te kwalificeren. Maar, in deze editie van Drie van Die ga ik het over een fictief persoon hebben welke bewijst dat charme soms echt met de jaren komt. Onze Kratos mag dan immers een ouwe knook zijn, zelfs ik als heteroseksuele man moet intussen beweren dat hij op zijn oude dag nog een klassiek gevalletje ‘manly man' is (#nohomo). Waarom dan, vraag je je af? Hold my Blades of Chaos...

Vraagje: vond jij het laatst ook zo koud? Zat jij de afgelopen week ook weer bij de orthodontist om je gebit te corrigeren na overtollig klappertanden? Het viel ook niet mee. Ik bedoel, het was wel een dag of 2-3 dik onder het vriespunt. Zelfs met een dikke trui van Stone Island, een dik gevoerde winterjas en een muts zo groot dat alleen je ogen nog zichtbaar zijn, was het niet te harden buiten. Een verstandig persoon waagt zich dan ook niet langer dan een kwartiertje in deze barre omstandigheden. Gauw je peukie oproken, een bakkie troost naar binnen kieperen, je bammetjes erin en snel weer naar binnen.

Tenzij je Kratos heet en je een broertje dood hebt aan kou. Bedenk je eventjes dat Kratos uit Griekenland komt, een land waar je een groot deel van het jaar zonder hinder in je blote bast kunt lopen. In de loop der jaren heeft Kratos niet bepaald een uitgebreide garderobe opgebouwd, wat best kut is wanneer je de Mediterranee verruilt voor de bittere Noorse kou. Kratos geeft daar alleen nul fucks om en paradeert alsnog schaars gekleed door het Scandinavische land, zonder te janken dat hij het frisjes heeft. Nu is het wel zo dat onze Griekse halfgod amper stil zit en aardig wat calorietjes verbrandt met zijn gesjouw. Wat een baas is het toch.

Een echte vent is niet vies van een klusje hier en daar. Een beetje de schutting in de Ceta Bever zetten en die eeuwige losse traptrede met dertig spijkers op zijn plek timmeren hoort er allemaal bij. Wanneer je - net als ik - totaal niet goed voorbereid aan zo'n klus begint, ben je meer tijd kwijt met het vinden van de juiste tools dan met de klus zelf. Halverwege de werkzaamheden de kiet overhoop halen voor die ene kruisschroevendraaier die uiteindelijk zo dol als een malle is, een gewone schroevendraaier proberen, de kop naar de huft draaien en de hele flikkerse boel moeten uitboren; het maakt je niet echt het topvoorbeeld van een alfamannetje.

Nee, onze Kratos heeft dat beter voor elkaar. Sinds hij zijn leven een andere wending probeert te geven in het hoge noorden, heeft hij nog maar behoefte aan een multitool; zijn Leviathan Axe. Moet die boom om? Leviathan Axe. Vormt die gammele schutting al jaren een doorn in het oog? Leviathan Axe. Last van een opdringerige colporteur? Je raadt het al. Die vernuftige bijl van Kratos kan het gelijk. Het mooiste van alles is dat hij dat ding nooit hoeft te zoeken. Even het handje omhoog en het ambachtelijke stukje gereedschap komt a la Mjölnir naar hem toe gevlogen. Vet handig als je het mij vraagt. Hoe Kratos dat ding op de kop heeft getikt weet ik nog niet exact, maar hij heeft ‘m en ik niet. Dat maakt van Kratos dus wederom een opperbaas.

Wanneer je de godganse dag bezig bent met het omkappen van het halve woud, jagen op alles wat beweegt en het aftuigen van vreselijk vervelende tegenstanders, kan het zijn dat het opvoeden van je kind daar hevig onder lijdt. Maar Jezus, sommige mensen huren al een nanny in wanneer hun kind steevast verschoond moet worden tijdens SBS Shownieuws. Ik zelf heb geen kinderen dus ik ben misschien te voorbarig, maar wanneer ik her en der het ouderschap gade sla, lijken sommige ouders de opvoeding liever over te laten aan een tablet of tv. Zolang je de boel maar onder controle kan houden ga ik je daar niet op afkraken, maar Kratos laat tenminste zien hoe een echte vent zoiets aanpakt.

Kratos schuift de verantwoordelijkheid over zijn zoontje Atreus nimmer af. Moet er een hert de keel doorgesneden worden, dan laat hij dat zijn jong netjes doen. Leert ‘ie tenminste wat van. “Dat zie je niet op YouTube, jongen”. Zelfs wanneer Atreus het bloed onder papa's nagels weet te halen en beiden in direct levensgevaar brengt, weet Kratos zijn innerlijke vadergevoelens de boventoon te laten voeren en redt hij de dag. Of Kratos met zijn onconventionele, hardzakkerige vorm van ouderschap de ‘Vader van het Jaar'-trofee in de wacht sleept, dat is vraag twee. Hij is met reden niet de God of Knuffeltherapie of de God of Diplomatieke Oplossing. Ik heb in ieder geval respect voor onze ouwe Griekse chagrijn.

Zo, daar heb je ze. Mijn drie redenen waarom ik vind dat Kratos de eretitel opperbaas verdiend heeft. For the record, dat jij wellicht niet aan deze drie criteria voldoet, betekent niet dat ik geen respect voor je heb hoor. Je hebt dan misschien niet de spiermassa en haardos van Jason Momoa of het macho-gehalte van Chuck Norris, het feit dat je deze lap tekst op Gameliner zit te lezen, maakt van jou ook een baas. Geen opperbaas, maar een baas niettemin.