Film: Star Wars: The Last Jedi

Geplaatst: 13 december 2017 10:20
Aangepast: 1 januari 2018 00:00

Als jong meisje zette mijn moeder mij voor de televisie en vertelde mij dat wij een film uit één van haar favoriete filmseries gingen kijken, namelijk: Star Wars Episode IV: A New Hope. Die film is mij altijd bijgebleven, net zoals de daaropvolgende films. Het universum van de Jedi Knights en de Sith weet mij nog altijd te boeien. Ik wilde ook zo'n goede vriend als Chewbacca hebben, de wijsheden van Yoda aanhoren, en op avontuur met Prinses Leia. Met Star Wars Episode VIII: The Last Jedi zijn we alweer aangekomen bij de achtste film van de officiële verhaallijn. Ik kan gelukkig zeggen dat deze film mij absoluut niet heeft teleurgesteld. Benieuwd waarom? Lees dan vooral verder.

Let op: Deze review bevat spoilers omtrent Star Wars VII: The Force Awakens

In a galaxy, far, far away

De film heeft een actievolle opening waarin de overgebleven leden van de Resistance het opnemen tegen de vloot van de First Order. We zien hoe Poe Dameron (Oscar Isaac) vijandelijk vuur ontwijkt en menig kanon van de vloot weet uit te schakelen. Toch gaat dit uiteindelijk ten koste van vele levens en de Resistance weet vervolgens ook niet te ontsnappen aan de klauwen van de First Order. Leia Organa (gespeeld door Carrie Fisher, die tijdens de opnames helaas is komen te overlijden) en haar admiraal, Holdo (Laura Dern), proberen uit alle macht de rebellen in veiligheid te brengen. Uiteindelijk is het aan Finn (John Boyega) en nieuwkomer Rose (Kelly Marie Tran), een medewerker op het ruimteschip, om de vloot van de First Order tegen te houden en de vernietiging van de rebellen te voorkomen.

Daarnaast zien we Rey (gespeeld door de bloedmooie Daisy Ridley), die in de vorige film op zoek was gegaan naar Luke Skywalker (Mark Hamill) en hem ook daadwerkelijk vond op een ver eiland. Zij probeert nu de terughoudende Luke over te halen om de rebellen te helpen in de strijd tegen de First Order. Dit terwijl zij haar eigen Jedi kracht ontdekt, maar ook worstelt met de aantrekkingskracht van de Dark Side. Ook zien we de tweestrijd van Kylo Ren (prachtig in beeld gebracht door Adam Driver). Nadat hij zijn vader, Han Solo, in de vorige film had vermoord, worstelt hij nu met zijn gevoelens en heeft hij twijfels richting de First Order en zijn leermeester Snoke (Andy Serkis, beter bekend als Sméagol van The Lord of the Rings).

Zoveel personages, zo weinig tijd

In The Last Jedi staan de worstelingen van Rey en de tweestrijd van Kylo Ren centraal. Twee meeslepende personages die begrijpelijk (en fantastisch menselijk) zijn geacteerd. Dit zijn verreweg de beste scenes van de film waarin deze, in eerste instantie, tegenovergestelde personages meer overeen komen dan ze zelf denken. Ik was ook blij verrast dat Mark Hamill (Luke Skywalker) gelukkig wel kan acteren. In Episode IV, V en VI wist hij in mijn optiek niet goed de emoties van Luke over te brengen op het scherm, maar in The Last Jedi is zijn sentiment en humor verfrissend en goed geplaatst. Dit is dan ook waar de film schittert. Met uitstekende dialogen wordt zowel de pijn als de komische elementen van personages buitengewoon goed naar voren gebracht. Ook maakt de film kleine knipoogjes naar elementen uit voorgaande Episodes, die zeker worden gewaardeerd door doorgewinterde Star Wars fans.

Echter gebeurt er veel in deze film van 152 minuten, misschien wel iets té veel. De komst van nieuwe personages, zoals: Rose en admiraal Holdo, blazen nieuw leven in The Last Jedi, maar brengen minder ruimte voor de bekende personages zoals C-3PO en Chewbacca. Ook was ik niet dol enthousiast over de komst van de Porgs. Dit zijn kleine vogelachtige beestjes met grote ogen die dienen als schattigheidsfactor en 'komisch' element voor de film. De film heeft al uitstekende en afwisselende hilarische dialogen, maar met de introductie van de Porgs had ik het idee dat de film net iets té ver ging in het proberen om grappig te zijn waardoor de komische aspecten soms naar Jar Jar Binks-niveau werden getrokken.

Eindoordeel

Toen The Force Awakens twee jaar geleden verscheen, stond ik te popelen om deze nieuwe Star Wars-film te kijken. Ik was zeker niet teleurgesteld met wat ik te zien kreeg, maar toch voelde ik bij het kijken niet dezelfde sfeer als bij de voorgaande zes films. Met The Last Jedi is dit toch goed gemaakt. De humor wordt op de juiste momenten (afgezien van de Porgs na) uitgevoerd en afgewisseld met een boeiend verhaal begeleidt door de bekende muziek van John Williams. Rey en Kylo Ren voelen menselijk aan door de emoties die zij tonen en de psychologische tweestrijd die zij doorlopen. Toch voelde veel scenes gehaast in deze film en dit is dan ook mijn punt van kritiek. The Last Jedi geeft als middenstuk van de nieuwe trilogie informatie over onbeantwoorde vragen, maar dit krijgt soms zo weinig aandacht, dat dit snel vergeten is. Desalniettemin komt de The Last Jedi gepaard met een fantastisch verhaal. Dit deel is dan ook natuurlijk een must-see voor de fans van de Star Wars-franchise. May the Force be with you!

Lees meer