Preview: Prey

Mijn eerste hands-on kennismaking met het eerste uur van Prey eerder dit jaar viel beslist niet tegen. Het was dan ook met heel veel zin dat ik opnieuw afzakte naar Eindhoven om in het kantoor van Bethesda Benelux een nieuwe demo te proberen. Deze speelsessie stond ditmaal helemaal in teken van de 'Psychoscope' (een sleutelitem in de game) en de buitenaardse krachten die je daarmee aanleert. Ze weten daar bij Bethesda zo vlak voor de release mijn interesse in de Prey-reboot alleszins nog flink aan te wakkeren.

Toen ik zo'n twee maanden geleden het kantoorpand uitliep had ik net het veelbelovende eerste uur (plus een uur vrijuit verkennen) achter de rug. Het verhaal kende een beloftevolle start, het kolossale ruimtestation Talos I bleek een overtuigend neergezette setting te zijn en hoewel de eigenlijke schietactie mij nog niet helemaal voor zich wist te winnen, bleek er gameplaygewijs genoeg over om mij te doen watertanden naar meer. Meer heb ik nu gekregen in de vorm van een verse demo die zich pakweg een uur na mijn vorige passage afspeelt. Details over de verhaallijn krijg ik dit keer sowieso niet mee. De 'objective marker' verraadt wel dat ik middenin een missie zit (G.U.T.S, wat staat voor Gravity Utility Tunnel System), maar het einde daarvan bleek vooralsnog onbereikbaar. Ik had dus geen andere keuze dan twee uur lang de ietwat generiek ogende Psychotronics-vleugel van het ruimteschip aan een grondig onderzoek te onderwerpen en te experimenteren met de wapens, upgrades en krachten die in deze demo voorhanden waren.

Psychoscope

De echte reden van deze uitnodiging schuilt immers in het vinden en toepassen van de 'Psychoscope'. Met dit hebbeding kun je vijanden markeren en scannen, waarna je een handig overzicht krijgt over het desbetreffende wezen en zijn zwaktes. Maar nog belangrijker is dat je door Typhon-rassen te scannen met de psychoscope, het mogelijk is om jezelf allerlei alienkrachten te verschaffen (het upgradescherm wordt immers uitgebreid met een 'Energy', 'Morph' en 'Telepathy' tab) door je gevonden Neuromods hiervoor in te zetten. Ik besluit meteen om enkele neuromods op te offeren in ruil voor de 'Kinetic Blast' vaardigheid. Een aanval waarmee je vijanden achteruit blaast en die behoorlijk wat schade toebrengt. Even later voegen we er de inmiddels veelbesproken 'Mimic Matter' kracht aan toe. Hiermee verander je tijdelijk in een omgevingsvoorwerp om zo ergens ongezien binnen en/of voorbij te sluipen. Een grappige feature die ik al zo vaak zag voorbijkomen in het beeldmateriaal van de game, maar die ik nu eindelijk zelf kon checken.

Buitenaards

Terwijl ik het upgradescherm verder uitpluis, spot ik nog Backlash (een schild om je te beschermen tegen inkomende aanvallen), Phantom Genesis (een Phantom creëren uit een lijk die dan even aan je zijde vecht) en een heleboel andere vaardigheden die voorlopig jammer genoeg verborgen blijven. Deze speelsessie bleek dus een goede gelegenheid om ons een idee te geven hoe de game speelt wanneer je de mogelijkheden van de aliens aan het gebruiken bent, maar de keuze hoe je de skill tree invult, ligt, naar goede gewoonte van Dishonored-ontwikkelaar Arkane Studios, volledig in handen van de speler zelf. Het aanwenden van de buitenaardse opties heeft schijnbaar ook zo zijn gevolgen in de spelwereld. Een mooi voorbeeld zijn de turrets aan boord van Talos I. Ze zijn ingesteld om de Typhon onder vuur te nemen, maar als je te veel buitenaardse krachten aanwendt, gaan ze je niet meer aanzien als mens en ook het vuur op jou openen. Dat gezegd hebbende: net zoals in Arkanes andere games geeft Prey de speler straks alle mogelijke creatieve vrijheid en opties in hun strijd tegen het buitenaardse kwaad.

Morele beslissing

Die keuzevrijheid komt bijvoorbeeld ook naar voren wanneer we in onze verkenningstocht plots oog in oog staan met een persoon die de codenaam V-090655-13 draagt. De man zit opgesloten in een glazen kamer met het label 'Material Extraction'. De bijbehorende computer leert ons dat het gaat om een crimineel wiens strafblad volstaat met zaken als mensenhandel, ontvoering en pedofilie, waardoor we vermoeden dat de TranStar-corporatie criminelen gebruikt voor zijn gruwelijke testen. De man vertelt ons wie er echt schuilgaat achter z'n codenaam (Aaron Ingram, zo blijkt) en smeekt ons om hem vrij te laten en ons te belonen met de beveiligingscode van een nabijgelegen kamer waarin we wapens en munitie kunnen vinden. Toch twijfelde ik geen moment aan mijn beslissing en zette ik het 'Mimic Multiplication' experiment aan de gang. De man sterft een gruwelijke, maar snelle dood, en het levert mij een hoop 'exotisch materiaal' op dat ik ongetwijfeld kan gebruiken om een hoop bruikbare dingen mee in elkaar te knutselen. Ik word vrijwel meteen gecontacteerd door ene 'January' die teleurgesteld is in mijn beslissing om Aaron te doden ('Typhons denken alleen aan vernietigen, mensen hebben altijd een keuze') Krijg ik zo toch nog een flard van het verhaal mee. Maar hé, dit is een game van Arkane Studios, er is vast wel een alternatieve manier om die nabijgelegen kamer te betreden. Toch?

Voorlopig oordeel

Ook na mijn tweede speelsessie van ruim twee uur blijf ik het volste vertrouwen hebben in Prey. Mijn kritiek van toen op het standaard knalwerk blijft behouden, maar juist dankzij de buitenaardse krachten vond ik de confrontaties met de verscheidene Typhon-rassen al een stuk interessanter. Het blijkt bovendien een enorm gevarieerde game te worden waarin de speler zijn eigen speelstijl en pad bewandelt. Het blijft afwachten hoe de volledige game uitpakt, maar als het aan mij ligt, kan die review code niet snel genoeg komen.