Indieaan: Luckslinger

Geplaatst: 14 juli 2015 08:00
Aangepast: 1 januari 2018 00:00

[imgleft]http://www.gameliner.nl/res/images/overig/screenshots/DeIndieaan145px.png[/imgleft]
De Indieaan is een verhalenverteller, deelt graag zijn mening en wil iedereen bekend maken met de beste, leukste en mooiste indiegames. Hij gaat regelmatig op pad om de nieuwste indiegames aan de tand te voelen en te checken of deze tot de zojuist genoemde categorie behoren. Bovendien zal de Indieaan niet schromen zijn ongezouten mening hierover te geven. De Indieaan spreekt deze keer over Luckslinger.

Na Swords & Soldiers II mocht ik weer aan de slag met een game van Nederlands bodem. Deze keer was het de beurt aan Luckslinger van ontwikkelaar Duckbridge. De game is door slechts drie man gemaakt. Aanstaande donderdag zal de game verschijnen op Steam voor de pc. Ik heb de game al een tijdje, en mag er nu eindelijk mijn mening over kwijt.

Luckslinger is een spaghettiwesterngame waarin jij de rol neemt van cowboy Luckslinger. Hij krijgt de zware taak op zich om de zes gestolen luck charms van Clovercreek terug te brengen. Deze zijn nu in handen van zes bandieten, welke je moet vermoorden of oppakken om ze bij de sheriff in te leveren. Dit doe je niet alleen, maar samen met je eend Duckbridge. Ook komt er heel wat geluk bij kijken dankzij je lucky bracelet.

Zoals je al aan de screenshots hebt gezien, ziet de game er lekker pixelig uit. De graphics lijken een beetje tussen de Atari 2600 en de NES in te zitten. Dat maakt de game grafisch niet zo zwaar, waardoor ik hem zelfs op mijn vijf jaar oude laptop met geïntegreerde videokaart kon spelen. Niet alleen de graphics zijn old school, maar ook de muziek. Het is een soort mix van jazzmuziek met hiphop. Dit klinkt de eerste keer best lekker, maar het begint al snel te herhalen.

De game speelt als een ouderwetse 2D-shooter. Dat betekent dus dat je van links naar rechts loopt en onderweg alle vijanden neerknalt. Hierbij kan je ook door kogels heen rollen om ze te ontwijken. Het unieke aan Luckslinger is dat er een geluksysteem in zit. Door geluk te verzamelen voor je lucky bracelet, zullen de vijandelijke kogels je soms bijvoorbeeld niet raken of verschijnt er een platform onder je wanneer je een sprong net niet haalt. Met één druk op de knop kan je ook de helft van je geluk inleveren om zo heel even alleen maar geluk te hebben. Heb je weinig geluk in je lucky bracelet, dan zullen er een hoop vervelende dingen gebeuren. Platformen vallen bijvoorbeeld naar beneden wanneer je er net op staat, vogels laten vijanden voor je neus vallen, windmolens vallen op je kop wanneer je er onderdoor probeert te lopen, valkuilen verschijnen uit het niets vlak voor je voeten en ga zo maar door. Het is een origineel systeem, maar ik vind het niet lekker uitpakken. Het komt veel te veel neer op trial-and-error. Je moet precies weten waar er iets slechts kan gebeuren om ervoor op je hoede te zijn.

Mede door het geluksysteem is de game ontzettend moeilijk. Ik geef het normaal gesproken niet snel op, maar Luckslinger heb ik toch echt een paar keer opzij moeten leggen. Standaard heb je namelijk maar drie levens per level, terwijl de levels best lang zijn. De combat kan vrij pittig zijn, zeker als je soms vijanden van twee kanten hebt die van beide kanten kogels sproeien die bijna niet te ontwijken zijn. Dan heb je ook nog de best grote jumps die je moet maken, wat al gauw een keer fout gaat. Ik denk dat de ontwikkelaar dit heeft gedaan om zo af en toe een platform onder je te spawnen als je geluk hebt, maar zonder geluk gaat dit wel eens mis. En als het dan mis gaat, raak je gelijk al je geluk kwijt. Dat maakt het er niet makkelijker op. Het einde van elk level bestaat dan nog uit een eindbaas, waar ik vaak maar één leven voor over had. Bij elke eindbaas moet je toch echt even leren wat zijn aanvalspatronen zijn, dus dat gaat nooit in één keer goed. Daar gaat je laatste leven dan, game over. Je moet dan het hele level opnieuw doen, waarbij ik natuurlijk onderweg minstens een leven verloor, om vervolgens nog een keer de eindbaas te proberen. Alleen al met het eerste level was ik ruim een uur bezig.

Wat ook een groot minpunt is, is dat er weinig variatie te vinden is. De vijanden verschillen per level nauwelijks en je bent grotendeels met dezelfde revolver bezig. Elk level bevat halverwege wel een goktent waar je een ander wapen kan winnen. Heel veel stelt dit niet voor: er worden drie kaarten getrokken met een rode of groene kleur, en bij drie keer groen win je. Wederom speelt je hoeveelheid geluk hierbij een rol. Als je dan eenmaal een wapen hebt gewonnen, bijvoorbeeld een shotgun, kan je dat wapen vaak maar voor één of twee schoten gebruiken. Je bent dus zo weer terug bij je revolver. Ook is er Russisch Roulette te vinden, maar dit vermeed ik altijd. Waarom zou ik mijn kostbare leven riskeren voor een goudstaaf waar je niks aan hebt? In Clovercreek zijn er ook wat activiteiten, waaronder poker. Dit heb ik wel even gedaan, omdat je hiermee vrij gemakkelijk geld kon verdienen, aangezien de AI niet al te best is en met de meest slechte handen all-in gaat. Met dit geld kon ik dan weer een extra leven en hartje kopen, waardoor ik iets meer kans had om de levels te halen.

Ben je op zoek naar een pittige 2D-shooter met old school graphics, dan is Luckslinger wellicht wat voor jou. Als je niet zo van moeilijke games houd, dan kan je Luckslinger beter links laten liggen. Het geluksysteem is erg origineel, maar het komt te veel neer op trial-and-error, wat ik niet tof vind in games. Daarnaast biedt Luckslinger te weinig variatie om me voor een lange tijd vast te houden. Het is zeker geen slechte game en er zullen ongetwijfeld mensen zijn die er veel plezier mee hebben, maar er zijn betere 2D-shooters.

Lees meer